جابجایی درخت

جابجایی درختان

یک درخت یک موجود زنده است.

اگر می خواهید ساختمانی بسازید یا به هر صورت درختی مزاحم فعالیت شماست.

یا در جای بدی کاشته شده است برای جابجایی آن با ما تماس بگیرید.

تا کارشناسان ما در زمان و مکان مناسب با مراجعه حضوری به شما قیمت و طریقه جابجایی را ارائه نمایند.

روش تضمینی جابجایی درخت

چرا مجبور به روش تضمینی جابجایی درخت هستیم 

روش تضمینی جابجایی درخت؛ درختان موجودات زنده و برای زنده نگاه داشتن آنها سالها زمان صرف و نگهداری آنها نیاز به آب فراوان دارد. اگر حساب سر انگشتی کنیم که یک درخت ده ساله برای رشد چقدر به آب نیاز دارند. هر درخت به طور متوسط روزانه اگر به یک لیتر آب نیاز داشته باشد. در یک سال که ۳۶۵ روز است. ۳۶۵ لیتر آب و اگر این مقدار را به ده برابر کنیم حدود ۳۶۵ لیتر آب نیاز دارد.

حالا بماند هدر رفت های آب که هنگام آبیاری هدر میرود منظور از این بحث این است که درختان چقدر برای زندگی ما انسانها ارزش دارند. حال به جهت اینکه پروژ های عمرانی و طراحان معماری ما باید نقشه شهر و ساختمان را طوری طراحی کنند. که نیاز به قطع یا روش تضمینی جابجایی درخت نداشته باشند.

گاهی وقتها نقشه و قرار گیری درختان طوری که هر طور نقشه ساختمانی را طراحی میکنیم. باز نیاز به جابجایی درخت داریم. اینجاست که برای روش تضمینی جابجایی درخت در تهران بزرگ با بن بالا نیاز به تیم تخصصی و کار بلد باشد. جابجایی درخت کار هر کسی نیست.

روش تضمینی جابجایی درخت یکی از موارد بسیار مهم که چنانچه بر پایه اصول علمی وبا تضمین سلامت آنها انجام پذیرید. موجب حفظ بخش وسیعی از سرمایه ارزشمند طبیعی خواهد شد.

فیلم جابجایی درخت در اینستاگرام هورس.

عملیات قبل از جابجایی درخت با روش تضمینی

الف) زمان و فصل جابجایی درخت برای اکثر درختان بهترین فصل برای جابجایی بعد از ریختن آخر برگ در فصل پاییز و قبل از رشد اولین درخت در بهار می باشد. شرایط اقلیمی در اماکن مختلف متغیر است. لذا زمان کاشت مناسب هر گیاه در هر اقلیم تفاوت می کند. بعلاوه نوع گیاه و نحوه گود برداری نیز در زمان انتفال موثر است. بطورکلی گیاهان خزان پذیر را در پاییز پس از برگریزان و زمانی که خاک مرطوب و قبل از یخ زدگی بستر یا در اوائل بهار، قبل از شکوفایی جوانه انتقال دهند.

ب) درختان براساس شرایط اقلیمی مکان کاشت و کاربرد مورد نظر آنها انتخاب شوند. برای مثال شاید یک صاحبخانه درختی سایه دار و سریع الرشد بخواهد. در حالیکه کارشناس درختکار شهرداری گونه سریع الرشدی را که نیاز به تیمار زیاد ندارد. برای کاشت در بزرگراه ها و رفیوژها ترجیح دهد.

ج) گزینش روز و زمان مناسب جابجایی.

د) درجه حرارت و رطوبت خاک بستر.

ر) میزان تابش نور خورشید (آفتاب کامل، نیم سایه، سایه کامل) و شدت وزش باد محل کاشت جدید.

ز) مرحله رشد گیاه ( نهال کوچک یا درختی سالمند ).

ط) بررسی میزان مقاوت گیاه در برابر شرایط نامطلوب.

ت) طبیعت ذات گونه مورد نظر.

عملیات حین جابجایی درخت با روش تضمینی

الف) آماده سازی تیم متخصص و آماده بکار و تجهیزات لازم.

ب) آبیاری درخت ۲۴ ساعت قبل از جابجایی بدلیل انسجام خاک در حین جابجایی مخصوصا ریشه پر که بصورت روت بال جابجا می شود.

د) تزریق هورمون رشد به تنه درخت که ۴۸ ساعت قبل از جابجایی که درخت شوک حاصل از جابجایی را بهتر تحمل کند. مواد ذخیره و در آوندهای آبکش باعث شود. هنگامی که درخت ریشه زیادی را از دست دهد. هنوز به محل جدید عادت نکرده مواد غذایی ذخیره در آوندها استفاده کند.

ذ) درختان به اندازه ی سایه انداز خود دارای ریشه هستند. پس هنگام حفاری با توجه به بن درخت حفاری انجام شود. بخش فوقانی توپ ریشه را کمی گرد و مازاد خاک تراشیده شود. توده مناسب توپی منظم و متقارن و بیضی شکل، و پس از شکل دهی توپ ریشه، خاک زیادی را از گودال حفر و برمیدارد. سپس ریشه بخش زیرین را در زوایه ۴۵ درجه با قیچی بسیار تیز قطع مینمایند.

ز) برداشتن درخت از گودال: توپ ریشه به قطر ۴۰ سانتیمتر به پایین را به کمک دوبیل (در جهت مقابل یکدیگر) از گودال بلند میکنند. در جایی که قطر توپ ریشه بزرگتر از ۴۰ سانتیمتر است. با خاک بستر شنی و شکننده میباشد.

توپ ریشه توسط قطعه ای پارچه ای یا گونی برداشت شود. برای این منظور درخت را کمی کج تا گونی لوله را زیر توپ ریشه پهن کنند. سپس درخت را به جهت مخالف خم تا گونی کاملاً توپ را در برگیرید. در هر مرحله میبایست دقت شود که توپ شکسته نشود.

حفظ و نگهداری درخت پس از جابجایی

پس از برداشتن گیاه از گودال باید مانع از خشکی آن شد. اگر درخت پس از انتقال فوراً در محل اصلی کاشت نشود. آنرا از مسیر باد و نو دور نگه دارید. ریشه را با خاک اره، برزنت یا پلاستیک پوشانده و خاک اطراف ریشه را نیز بطور مرتب مرطوب نگاه دارید. اگر گیاه چند هفته کاشت نمیشود. درخت را در محوطه محفوظ یا گلخانه نگهداری کنید.

انتقال درختان بزرگ: جابجایی درختانی که توپ ریشه آنها بیش از ۵/۱ متر است نیاز به وسایل سنگین و متخصصان ماهر دارد. انتقال درختان میبایست با مطالعه و دقت فراوان انجام گیرد. حتما به زندگی و ادامه حیات درخت توجه شود.

ط) حفر گود یا گود برداری: عملیات گود برداری برای درختان بزرگ و کوچ یکسان است. شاخه نزدیک به زمین را حذف و یا با ریسمان جمع کنید. در اینجا نیز اندازه توپ ریشه نسبت به اندازه درخت متغیر است. بطوریکه برای هر ۵/۲ سانتیمتر قطر تنه (حدود ۳۰ سانتیمتر بالای بن درخت) حداقل ۳۰ سانتیمتر توپ ریشه در نظر میگیرند.

پس از گود برداری

تا حد امکان خاکهای اضافی اطراف توپ ریشه را حذف کنید. ولی ریشه جانبی را حفظ نماید. در بیشتر خاکها ریشه مویین و مکنده در ۴۰ تا ۵۰ سانتیمتری بخش بالایی خاک قرار دارند. لذا برای حفظ ریشه مبیایست عمق توپ ریشه کمتر و قطر آن زیادتر باشد.

ظ) برش ریشه تحتانی: برش بخش زیرین ریشه ها بروش توپ ریشه کوچک انجام میگیرد. از طناب برای بالا کشی یا کج سازی درختان بزرگ استفاده نشود. چون ممکن است باعث زخم روی پوست تنه شود.

ش) برداشتن درختان از گودال: ابزار کار برای برداشتن درختان بزرگ بسته به نوع خاک، مجموع وزن و اندازه توپ ریشه و نوع درخت متغیر است. برای مثال روش تضمینی جابجایی درخت با توپ ریشه ۵/۱متر یا بزرگتر نیاز به جرثقیل دارد. بعلاوه برای درختان بزرگ از اهرمهای خاصی استفاده میشود. تا بخش جلویی جرثقیل بلند نشود.

بارگیری و انتقال درخت

روش بارگیری و انتقال به اندازه گیاه و مسافت مورد نظر و وسیله حمل بستگی دارد.

• وسایل حمل درخت: گیاهانی تا ۳۰۰ کیلوگرم وزن را توسط فرغون میتوان بصورت دستی حمل نمود. برای انتقال درختان بزرگ تر از کامیونهای بزرگ که دارای زنجیرند استفاده میشود. گونی، پوشش برزنتی یا پلاستیکی ضخیم، میله اهرم، زنجیر، جک کامیون و قلاب و گیره برای بالا کشی توپ ریشه از وسایل ضروری کامیونها حامل درخت است.

• بارگیری: اگر درختی که جابجا میشود. خیلی بلند و نمیتوان آن را بصورت عمودی حمل کرد. بهتر است آنرا بصورت خوابیده و نیمه افقی در کامیون قرار داد. شاخه ها را قبل از بارگیری با گونی یا طناب بپیچید. تا از آسیب احتمالی جلوگیری شود.

• حمل گیاه: گیاه کوچکتر را با وانت یا تریلی کوچک حمل و درختان خیلی بزرگ را با کامیون مخصوصی که دارای اهرمهای ویژه و قلاب جرثقیل جابجا میکنند.

عملیات بعد از جابجایی (کاشت)

الف) گودال کاشت در محل اصلی، قبل از حمل درخت آماده شود. تا سرعت عمل بکار بخشیده و نهالها هر چه زودتر در محل اصلی کاشت و تا حد امکان در معرض شرایط نامساعد قرار نگیرد.

محل کاشت را با مالچ بپوشانید. تا از یخ زدگی محفوظ بماند. ولی قبل از کاشت مالچ را بردارید. تا با خاک مرغوب کاشت مخلوط نشود. اگر گود برداری در زمستان انجام میگیرد.

درختان ریشه برهنه

درختانی که بصورت ریشه برهنه را در گودالی باعمق و پهنای مناسب قرار دهید. بطوری که تمام ریشه ها براحتی در آن قرار گیرند. پس از قرار گیری درخت در گودال ریشه را مرتب تا ریشه ها در هم نشوند. یا اینکه در آینده به دور تنه درخت نپیچند. یا از سطح زمین بیرون نیایند. قطر گودال درختانی که با توپ ریشه گونی پیچ کاشته میشوند.

میبایست حداقل ۳۰ سانتیمتر بزرگتر از قطر توپ ریشه باشند. تا فضای اضافی با خاک نرم و مرغوب پر و محلی برای رشد سریع ریشه جدید فراهم آید. توپ ریشه خیلی بزرگ به فضای حدود ۴۵ تا ۶۰ سانتیمتر بیشتر از قطر توپ ریشه نیاز دارد. تا بتوان خاک مرغوب را کاملاً در زیر و اطراف آنهال کوبیده و حبابهای هوا را محفظه خالی را پر کرد. برای جلوگیری از نشست خاک گودال بخش زیر اصلی دست نخورده باشد. تا بستر مستحکم و فشرده ایجاد نماید. تمام خاک سنگین و رسی که از گودالی برداشت شدست. به مکانی دیگر منتقل شود. خاک مرغوب رویی حفظ و با خاکح مرغوب مخلوط و برای گودال بکار رود.

زهکشی

برای ریشه زایی سالم و نفوذ ریشه نو در خاک بستر جدید زهکش خوب مناسب در کف گودال کاشت درختان جابجا ضروری است. بیشتر درختان انتقالی در اثر زهکش نامناسب از بین میروند. اغلب یک دوم تا دو سوم خاک جدید اضافه به گودالی خیس و لجن میشود. حل مشکل زهکش گاهی پرهزینه است ولی در دراز مدت سودمند است. احتمالاً شرایط وموفقیت زهکش خاک بستر راباید قبل ازکاشت بررسی مشکلات احتمالی را برطرف ساخت.

برای آزمایش میزان زهکشی میتوان سوراخی در نزدیک محل کاشت جدید ایجاد و آن را با آب پرکرد و پس از ۳۰ دقیقه مشاهده کرد که چه مقدار آب جذب شدست. با عدم جذب آب معلوم میشود. که در زهکش محل مشکلی وجود دارد. بخصوص در فصل بارندگجی برای بررسی دقیقتر میتوان سوراخ مذکور را پرکرده وسطح آب جذب شذده را برشمرد.

اگر آب هر ساعت ۳ میلیمتر پایین رود. خاک آب را جذب کند. اگر ۱۲ سانتیمتر در ساعت جذب باشد. زهکشی سریع است در بستر کاشت که زهکش خوب ندارند. میتوان از لوله پلاستیکی قابل انعطاف در کف گودال و اطراف درخت استفاده کرد. آب اضافی را به محل دیگر انتقال کرد. در روشی دیگر برای اصلاح زهکش ، شیاری در اطراف گودال حفر کرده و آنرا با ماسه وریگ بادامی پر کرد.

هرس

بیشتر گیاهان قبل از کاشت نیاز به هرس دارند. میزان هرس مورد نیاز در موقع کاشت درخت بستگی دارد. به عوامل گوناگون از قبیل گونه گیاهی، میزان ریشه از بین روی و موقع برداشتن و میزان تیمار در طول زمان استقرار در محل جدید دارد.

• هرس درختچه: تمام شاخه زخمی و ضعیف و ناموزون باید در موقع کاشت هرس شوند. این هرس گاهی شامل قطع شاخه قدیمی و گاهی کوتاهی شاخه جدید نیز میشود. در هر صورت باید شکل ظاهری و فرم ذاتی درخت حفظ شود. هرس شدید یا سربرداری صورت نگیرد. شرایط و حالات خود گیاه تعیین کننده میزان هرس مورد نیاز است.

هرس گیاهان همیشه سبز

سوزنی برگان و پهن برگان همیشه سبز که درنهالستان خوب پرورش یافته باشند. فقط برای ایجاد تعادل بخش بالایی و ریشه نیاز به هرس مختصر دارند. در صورت امکان فقط شاخه یکساله هرس شوند. فرم رشد گیاهان همیشه سبز برنحوه هرس تاثیر میگذارند. بیشتر گیاهان همیشه سبز برگ پهن را نمی توان هرس کرد فقط شاخه صدمه دیده قطع و با به گیاهان توپر و متراکم شکل داده شود. اگر نیاز به هرس شدید باشد  این عملیات پس از استقرار و ریشه زایی و گذشت یک فصل رشد انجام گیرد.

هرس درختان خزان پذیر

میزان هرس گیاهان خزان پذیر تازه کاشته به متغیر از قبیل گونه خاصی که جابجا میشود. میزان ریشه های از دست رفته در زمان جابجایی و کیفیت نگاهداری درخت پس از انتقال بستگی دارد.

• بهبودی: درختان و درختچه همیشه سبز و خزان پذیر حداقل دو سال پس از جابجایی و کاشت نیاز به تیمار و توجه خاص دارند. درختان بزرگ اقلاً دو بار در سال اول رشد و یکبار در سال دوم رشد مورد بررسی دقیق قرار میگیرد. بعلاوه بخشهای زیر نواریها پوششی را میبایست مرتب بررسی تا از پوسیدگی احتمالی جلوگیری شود.

• آبیاری: مهمترین عملیات حفظ گیاهان آبیاری صحیح و بموقع میباشد. برای این مراحل فرمول مشخصی نیز نمیتوان پیشنهاد نمود. میزان آبیاری در دو سال اول رابطه مستقیم بامیزان بارندگی، توان نگهداری ورطوبت پذیری خاک و زهکش آن دارد.

• کود پاشی: پس از روش تضمینی جابجایی درخت ایجاد بستری مناسب، زهکش خوب و رطوبت دلخواه در اطراف ریشه با توپ ریشه اهمیتی بیش از کود پاشی پس از جابجایی دارد. اگر چه وقتی ریشه های جدید شروع به رشد توسعه میکنند. مبیایست مواد غذایی لازم و ضروری در اختیار گیاه قرار گیرد. اولین سال پس از جابجایی نیاز به کود پاشی نیست. چون فرض بر این این که خاک مرغوب جدید برای پر سازی گودال بکار میرود. ریشه های جدید در بستری غنی مشغول فعالیت و رشد هستند.

خاک در جابجایی درختان

اصلاح زراعی در جابجایی درختان

رشد گیاهانه رابطه مستقیم با نوع و جنس خاک و سایر عوامل مربوط به بستر کاشت دارد . در این بخش مخنصری ار اصطلاحات و شیمی خاک ذکر میگردد.

۱- خاک رویی و زیرین (سطح الارض و تحت الارض): وقتی واژه خاک در کاشت و جابجایی درخت بکار میرود. منظور لایه های روی خاک است که ۶۰ تا ۹۰ درصد سیستم ریشه در آن بخش رشد کرده و آب و مواد غذایی توسط ریشه های موئین جذب میشود. اگرچه خاکهای تحت الارض و سطح الارض خیلی شبیه به یکدیگر هستند. خیلی تدریجی تغییر میکنند بازهم قابل تفکیک هستند. خاکروبی خوب ، ساختار سیلتی /لومی متراکم دارد و از لحاظ مواد غذایی غنی تر بوده و جذب ونفوذ آب وتهویه هوا در “آن به سهولت انجام میگیرد وبطور کلی تبادل گازها خوب انجام و آب و مواد غذایی لازم را حفظ میکند. در شرایط ایده آل خاک مرغوب زهکش مناسب نیز دارد.

بافت خاک گیاه

۲- بافت خاک: خواص فیزیکی خاکها رابطه مستقیم با اندازه ذارت تشکیل دهنده آن دارد. این خاصیت را بافت خاک مینامند. لذا بافت خاک بسته به نسبت ذرات درشت وریز آن متغیر است و تنوع بسیار دارد. خاکها را به سه گروه شنی ، سیلتی و رسی تقسیم میکنند. خاکهای شنی از ذرات تقربیاَ درشت و مجزا از یکدیگر تشکیل و به سهولت بکار گرفته میشود. نفوذ پذیری این خاکها خوب و آسان است یعنی آب وهوا و مواد معدنی و آلی سریع و به سهولت از لایه های آن عبور کرده و در نتیجه مقداری از مواد غذایی گیاه را در این انتقال سریع از دست می دهند.

خاکهای رسی برخلاف خاکهای شنی ذرات بسیار ریز دارند و آب را در خود نگاه داشته و زهکشی و تبادل گازها به کندی انجام میگیرد و مواد آلی به سرعت عدم تجزیه و برخی از مواد غذایی به ذرات ریر خاکهای رسی میچسبد. و متراکم میشوند. خاک سنگین نیز محسوب میشود ونفوذ ریشه در آنها به سختی انجام میگیرد. بافت خاکهای سیلتی نه به سبکی شن است و نه به سنگینی خاکهای رسی _ تراکم ذرات از خاکهای رسی کمتر از خاکهای شنی بیشتر است- خاکهای سیلتی مرطوب در اثر عبور ومرور عابرین وسایر فشارها ، متراکم _دژ _ میشوند.وقتی نسبت متشکله خاکی بطور مساوی از ذرات ، رسی وسیلتی تشکیل یافته باشد آنرا خاک لومی مینامند. در خاکهای لومی تخلخل شن و تراکم ذرات رسی تعدیل و شرایط مطلوبی برای رشد ریشه فراهم میآورد.

ساختار خاک گیاهان

۳- ترکیب _ساختار_ خاک جهت عملیات جابجایی درختان : واژه ترکیب به معنی طرز قرار گیری و نسبت ذرات گوناگون تشکیل دهنده خاک میباشد. هر چه ذرات درشت تر و جداتر از یکدیگر باشند سبکتر و هر چه ذرات ریزتر و نزدیکتر به یکدیگر باشند خاکهای سنگینتر محسوب میشود. گاهی برای اصلاح خاک، مواد آلی مانند خاکبرگ یا کود بکاربرده و گاهی نیز از مواد مصنوعی مانند پرلیت یا ورمی کولیت استفاده میشود.

۴- عوامل مهم خاکها در رابطه با رشد گیاه: وجود و سهولت جذب مواد غذایی در بستر کاشت به عوامل شیمیایی ومحیطی مربوط میشود. این عوامل عبارنتد از: درجه حرارت ، رطوبت هوا، مواد غذائی ، بافت و PHخاکها.

فعالیت باکتریها مفید خاک، حرکت و جذب آب و مواد غذایی و رشد ریشه ، نیاز به درجه حرارتی مطلوب دارند. میزان گرمای مطلوب خاک بسته به درجه حرارت محیط ، شدت تابش نور خورشید و قدرت جذب گرمای خاک است. رطوبت موجد در ذرات خاک برمیزان گرما زایی اشعه خورشید موثر است. حرارت مورد نیاز برای افزایش یک درجه گرما در نیم کیلو خاک خشک برابر است با ۲ تا ۴ برابر گرما برای همین مقدار آب . لذا در اوائل بهار خاکهای که زهکش خوب دارند با سهولت بیشتر از خاکهای کاملاٌ خیس ( غرقاب)گرم میشوند. بعلاوه برداشت مالچهای سنگین در بهار، _ کاه وکلش خیس وغیره _ گرمی خاکها را تسریع میکند.

آب در گیاهان یه عمل حیاتی

  • مولکول هیدروژن آب برای عمل فتوسنتز ضروری است.
  • آب برا حفظ مایعات در سلولهای گیاهی و شادابی ساقه ها و برگها مورد نیازست.
  • آب، حمل مواد غذایی در سراسر گیاه را به عهده دارد. بطورکلی مواد غذایی بصورت یون محلول در آب وارد گیاه مورد استفاده درخت قرار میگیرد.

آب موجود در خاک به ۴ گروه تفسیم میشود

  1. آبهایی که بصورت ترکیب شیمیایی بانمکهای معدنی وجود دارند.
  2. یک لایه نازک ذرات جامد خاکها را در بر میگیرند.
  3. آبی که با حالت موئینه (Caplllary) در خاک موجود است.
  4. آبهای ثقلی که حرکت آن تحت تاثیر مرکز ثقل زمین است.

یک آبهایی که بصورت ترکیب شیمیای با زنجیره های هیدروسکوپی هستند به مصرف گیاه نمیرسند. آبهای ثقلی یا بر سطح زمین جاری میشوند یا به عمق خاک نفوذ میکنند و اهمیت چندانی برای گیاه ندارند .در حقیقت آبهای جاری سطحی در بسترهای طویل و سراشیبیها مشکل آفرین نیز میشوند. تنها آبهای موئینه اهمیت فراوان برای گیاهان دارند.

میزان این آب بسته به بافت و ترکیب خاکها متغیرست. حداکثر مقدار آب موئینه را که پس از نفوذ و گذشت آبهای ثقلی از لایه های خاکها، بستر در خود نگاه می دارد و ظرفیت نگاه داری آب می نامند. مفید ترین آبی که در اختیار ریشه گیاه قرار میگیرد وقتی است که خاکهای غنی با زهکش خوب به بالاترین ظرفیت نگاهداری آب رسیده باشد. گاهی آبیاری بیش از حد انجام میگیرد به یاد داشته باشید که ریشه درختان برای رشد طبیعی نیاز به آب و هوا دارند. اگر بستر درخت زیاد آب داده شود خاک به حالت اشباع در آمده و در نتیجه فقدان هوا، ریشه ها پوسیده و میمیرند. به همین دلیل است اغلب درختان در خاکهای رسی و سنگین تاب مقاومت نیاورده و از بین میروند.

رشد گیاه

تبادل هوا و گاز برای سلامت و رشد درخت اهمیت بسزا دارد. خاک رس متراکم اغلب کمتر از ۱۰ درصد فضا برای تبادل هوا دارد. برای افزایش رشد و سلامت ریشه در چنین بسترهایی میبایست قابلیت نفوذ پذیری خاک را افزایش داد. ریشه گیاهان و سایر سبزینه های خاک بطور مداوم اکسیژن جذب ودی اکسید کربن آزاد می نمایند.

لذا برای جایگزینی دی اکسید کربن با اکسیژن ، گازهای موجود بین خاک وهوا دائم جابجا میشوند. خاکها حاوی ذرات جامدی هستند که بین این ذرات نیز هوا وجود دارد. خاک خوب خاکیست که حدود ۵۰ درصد فضا بین منافذ موئین کوچک و بزرگ داشته باشد. این منافذ کوچک آب را باعمل موئینه گی در خود نگاه میدارد ونفوذ پذیری خاک را تعیین میکند. منافذ بزرگ ، آب را درخود نگاه نمیدارد اما باعث نفوذ پذیری هوا در خاک وزهکش خاک میشوند. منافذ بزرگ در خاکهای شنی خیلی بیشتر از منافذ کوچک است لذا نفوذ پذیری خاکهای شنی زیاد و قدرت نگاهداری آب در آنها کم است برعکس در خاکهای رسی منافذ درشت کم و منافذ ریز زیادست قدرت نگاهداری آب در این خاکها زیاد و تبادل گاز کم است .

مناسبترین خاک برای رشد گیاه

خاکی است که حداقل نیمی از آن را موارد تشکیل دهند که ۵ درصد ماده آلی، ۲۵ تا ۳۵ درصد بافت خاکها با فضای بین ذرات کم (رس) و ۲۰ تا ۲۵ درصد با فضای بین ذرات زیاد ِ(خاکهای شنی) تشکیل دهد. چنین خاکی رطوبت را به اندازه کافی نگاه داشته و زهکش و تبادل گازها به صورت مطلوب صورت میگیرد. خاکهای لومی نزدیکترین نوع خاکها به شرایط خاکها هستند.

۵- مواد غذایی خاک : مواد غذایی موجود در خاک و کنش و واکنش بین آنها عملی پیچیده است که فرصت کافی جهت تشریح در این دست آورد ندارد. بطور کلی میزان مواد غذایی ضروری برای گیاهان در خاکهای مختلف متفاوت است .

۹ عنصر ضروری خاکها

  1. ازت.
  2. فسفر.
  3. پتاسیم.
  4. کلسیم.
  5. منیزیم.
  6. سولفور (گوگرد).
  7. اکسیژن.
  8. کربن.
  9. هیدروژن.

۷ عنصر ضروری که به میزان کمتر مورد نیاز گیاه است

  1. آهن.
  2. منگنز.
  3. مس.
  4. روی.
  5. بور.
  6. مولیبدن و کلرین.
  7. عناصر منیزیم و سولفور به میزان کم مورد نیازست.

در اغلب خاکها موجود بوده ومحدویتی برای رشد گیاه فر اهم نمیسازند. کربن و هیدروژن و اکسیژن از طریق هوا و آب موجود در خاک در اختیار گیاه قرار میگیرد. سه عنصر مهم ازت ، فسفر و پتاس در بیشتر خاکها وجود دارد ولی گاهی برای رشد مناسب کافی نبوده و در تنیجه کشاورزی وبسترهای کاشت نیاز به کود پاشی پیدا میکند.

کمبود ازت در خاک

کمبود ازت نیز باعث کاهش رشد درخت میشود. بیشتر ازت خاک از تجزیه و پوسیدن اندامهای گیاهی بدست می آید. موجودات ذره بینی و یا میکروارگانیسم های خاک مواد آلی پیچیده را تجزیه کرده وازت را به فرم مناسب در آورده تا قابل جذب ریشه گیاه شود. ازت در خاک به حالت نیترات به سهولت شسته میشود. وبه ندرت در خاک باقی میماند. مگر اینکه بصورت کود در اختیار گیاه قرا گرفته باشد . کود تزریغی در تنه درخت باعث برآورده مواد غذایی درختانی که مجبور به جابجایی آنها می باشیم.

زمانیکه فصل بهار خیلی سرد و مرطوب یا بیش از حد خشک باشد برگ درختان به رنگ سبز روشن درآمده و گاهی زرد میشوند و تا زمانیکه باکتریهای خاک ، ازت قابل استفاده را تهیه و دراختیاز گیاه قرار ندهند برگها برنگ سبز طبیعی در نمی آیند یاد اوری میشود که تزریق هورمن درمانی برای اینگونه گیاهان مفید خواهد بود.

معمولاً فسقر به اندازه کافی در خاکها وجود دارد ولی گاهی مانند ازت نیاز به کود فسفر پیدا میشود. فسفر در تمام بافتهای زنده گیاه موجودست وبرای رشد طبیعی و خوب بافتهای گیاهی ضروری ست. کمبود فسفر خاکها باعث میشود که سرشاخه ها و برگها در بهار خوب رشد نکرده و ریشه توسعه نیافته و گلدهی به عقب بیافتد فسفر و پتاس به کندی از خاکها شسته میشود. ولی فسفر با سرعت کمتر از پتاسیم از خاک شسته میشود.

کاربرد کود تزریقی

کاربرد کود تزریقی در بدنه و تنه درختانی که تازه جابجا شدند. بسیار مفید بود ریز مغذیهایی که به هر علت با تاخیر به گیاه می رسد به علت اینکه باآوند های آبکش درخت در اثر جابجایی آسیب دیده شدند. پس با تزریق کود باعث نشاط و ادامه روند رشد گیاه تا بازسازی ریشه بودست.

کاربرد پتاسیم در گیاه برای ایجاد تعادل بین رشد ریشه و رشد بخش تاج گیاه است بعلاوه رابط و عامل بکارگیری متعادل کننده ازت و فسفر در بعضی از مراحل فیزیو لوژیکی برای ایجاد تعادل متابولیسم سلولی بکار می آید و کمبود پتاسیم اغلب علائم ظاهری نشان نمیدهد بلکه بصورت غیر مستقیم رشد را کاهش میدهد.

غذای گیاهان در برگ توسط عمل فتوسنتز تولید میشود. مواد غذایی خاک در حقیقت غذای گیاه نبوده و نمی بایست به این نام خوانده شوند.
ریشه ها بطر ف کود ی که بصورات محلول یا سرپاش روی بستر خاک پاشیده رشد نمیکنند.

خوشبختانه طبیعت، مواد غذایی را در محیطی که ریشه رشد میکند قرار می دهد. ریشه ها همیشه بطرف آب هم رشد نمی کنند اما اغلب نزدیک سطح خاک گسترش می یابند و در اثر قطع، خشکی و یا صدمات مکانیکی خشک و از بین میروند. ریشه ها عمودی و عمیق لنگر متعادل کننده درخت هستند که معمولا بصورت عمودی رشد کرده و به عمق خاک میروند. این ریشه ها گاهی به علت افزایش سطح آب در فصل بارانی پوسیده میشوند.

بیشترین مهمترین ریشه ها تا عمق ۲۰ الی ۳۰ سانتی متری سطح خاکها میروند به غیر از هنگام خشکی ، این عمق برای جذب آب و مواد غذایی مناسب میباشد در بیشتر خاکهای شهری ۹۰ درصد ریشه ها مکنده در ۳۰ سانتی متر از سطح خاک قرار دارند .

PH خاک

۶- PH خاک : اسیدیته یا قلیایی خاک را PH خاک می نامند. PH برابر ۷ خنثی محسوب و PH از ۱ تا ۷ خاصیت اسیدی را نشان میدهد. هر چه PH به ۷ نزدیکتر می شود میزان اسیدیته کاهش مییابد . PH تا ۱۴ نماینگر خاصیت قلیایی ست و هر چه به ۱۴ نزدیکتر میشود. خاکهای قلیایی میشود. اسیدیته یا قلیایی خاک در رشد درختان و درختچه ها موثرست.

بیشترین گیاهان چوبی ( خشبی ) زینتی در PH بین ۶ تا ۷ خوب رشد می کنند بسیاری از گیاهان طیف وسیعی از PH را می پذیرند و با PH حدود ۵/۸ نیز از بین نمی روند . گروهی از گیاهان نیز در PH پایین تر از ۶ رشد می نمایند و مطلوبترین PH برای آنها ۵ الی ۵/۵ می باشد
مهمترین نقش PH خاکها تاثیر آن بر قابلیت جذب آهن و منگنز توسط گیاه میباشد .

کود مایع پاش

۷- کود مایع پاشی: اغلب اوقات در زمان کاشت درخت از کودهای شیمیایی موجود در بازار استفاده میکنند ولی این عمل توصیه نمیشود. کود شیمیایی ممکن ست به ریشه صدمه بزند میبایست با احتیاط بکار برده شود .

آزمایش نشان داده که بکارگیری فسفر یا پتاسیم در موقع باز کاشت درختان تاثیری بر رشد بهتر آنان نخواهد داشت . در جایی که ازت مود نیاز باشد میتوان آن را بصورت سر پاش بر سطح زمین پخش کرده و سپس آبیاری نمود. تا زمانی که درخت پابرجا و کاملاً مستقر نیست. ریشه های جدید شروع به رشد نکرده باشند کود تاثیر خاصی بر رشد درخت خواهد گذاشت. در جایی که خاک بستر ضعیف ست و نیاز به اصلاح داشته باشد کود کامل توصیه می شود . این کود میبایست کاملا به خاکها بستر مخلوط شود.

در مخلوط خاک بستر درختان و نهالهای که بصورت ریشه برهنه کاشته میشوند حدود ۲/۱ کیکو کود در هر متر مکعب خاک در مخلوط خاک بستر درختانی و نهالهای که بصورت گونی پیچ یا گلدانی کاشته میشوند ۵/۲ کیلوگرم کود در متر مکعب خاک توصیه میشود.

عملیات جابجایی درختان

شرایط گیاه در جابجایی درخت

در موقع انتخاب درخت باید سالمترین آنها که رشد خوبی دارند برگزیده شوند. عملیات جابجایی درختان صدماتی به سیستم ریشه درخت وارد میآورد. جبران و بهبود کامل این ریشه ها بسته به نوع درخت و شرایط رشد بهبود ریشه ها و استقرار درخت سریعتر انجام میگیرد.

اغلب درختان پس از چند سال مجبور به حذف آنها میشوند. در توسعه و احداث فضای سبز مسکونی، اداری، تجاری، پارکها و خیابانها قرار دارند. تا حد امکان درختان موجود در مکان اولیه خود حفظ و نگهداری شوند.

تخریب و انهدام غیرضروری درختان

تخریب و انهدام غیرضروری درختان موجود در محل نه تنها از ارزش اقتصادی ملک میکاهد. بلکه جایگزینی آنها گران قیمت و زمانی بس طولانی برای رشد طلب میکند. هنگام قطع درختان ناخواسته و در طول مدت ساختمان سازی باید به درختان موجود آسیب وارد نشود. از شکستگی شاخه ها و پوسته برداری یا زخمی سازی ساقه درخت و تراکم خاک اطراف ریشه جلوگیری شود.

بعلاوه برای جلوگیری از رفت و آمد وسائل نقلیه و قرارگیری مصالح ساختمانی در پای ریشه درخت حصار محافظ موقتی در پیرامون درختان موجود تعبیه گردد. در صورت امکان این حصار در حاشیه سایه انداز تاج هر درخت کشیده شود. همچنین از خاک برداری و خاک ریزی در اطراف ریشه پرهیز و خاک رویی برای عملیات باغبانی حفظ گردد. مدیریت و برنامه ریزی دقیق در عملیات جابجایی درختان ضروری است.

عوامل موفقیت در جابجایی درختان

  • استفاده از کود مایع نوتریجکت.
  • گود برداری به فراخور درخت مورد نظر.
  • بارگیری برداری به فراخور درخت مورد نظر.
  • انتقال و بارگیری صحیح درخت به محل جدید.
  • کاشت با روش علمی/ فنی در مکان مورد نظر.
  • داشت درخت در کوتاه مدت و دراز مدت.

شناخت درختان در انتخاب درخت 

درختان براساس شرایط اقلیمی مکان کاشت و کاربرد نظر آنها انتخاب شود. برای مثال شاید یک صاحبخانه درختی سایه دار و سریع الرشد بخواهد در حالیکه برای کاشت در بزرگراهها و کم رشد تر ترجیح دهیم. بالاخره یک مهندس عمران شهری درختی را که مانع دید علائم راهنمایی نیست. یا ریشه های سطحی آنها باعث تخریب پیاده روها و درختان مزاحم تابش نور چراغها برق خیابان و شاخه های بلند آنها با سیمهای برق تداخل پیدا میکنند. در اثر وزش باد سنگینی برف باعث قطع برق میشوند. بعلاوه ریشه  قوی آنها مشکلاتی برای کابلهای زیر زمینی و لوله های گاز و آب شهری ایجاد می کنند.

کیفیت گیاه مورد نظر برای جابجایی درخت

گیاهان سالم که ریشه های قوی و تاجی خوش فرم دارند برای انتقال و عملیات جابجایی درختان مناسب هستند. درختان ستبر _ نیرومند – خیلی بهتر از درختان باریک و دوک مانند میباشند. بطورکلی درختانی که طی سه تا پنج سال زارعی شاخه های قوی و جوانه های سالم و خوش فرم دارند مطلوب میباشند .

بسته به نوع خاص هر درخت معمولاً شاخه های جوان میبایست سالانه بین ۱۰ تا ۵۰ سانتیمتر رشد کنند. در اکثر گونه ها شاخه های اصلی که با زاویه باز روییدهند مناسبتر هستند. به غیر از درختانی که فرم استوانه ای دارند. در ضمن میبایست دقت شود که بن درخت نشان های از پوسیدگی نداشته باشد.

درختان و درختچه های انتخابی میبایست سالم وعاری از بیماری و آفات باشند. پوست تنه محکم بود. هیچ گونه علائم بیماری های قارچی، آفات پوست خوار و ساقه خوار، ترکهای ناشی از سرمازدگی، آفتاب سوختگی و یا زخم و صدمات فیزیکی دیده نشود. باید هر درخت توسط درختکاران مجرب انتخاب شود.

قابلیت انتقال درختان

قدرت ریشه زائی مجدد وسرعت استقرار گونه های مختلف گیاهان متفاوت است. بطور کلی درختچه ها بهتر از درختان و خزان پذیر ها بهتر از سوزنی برگان انتقال می یابند. گیاهانی که از نهالستان خریداری میشوند و یکبار از نهالستان نقل مکان یافته و ریشه های افشان وبهم پیچیده دارند بهتر از گیاهان اصلاحی هستند.

بعلاوه گیاهان گلخانه میبایست چند بار هرس و تاجی متقارن داشته باشند. معمولاً درختان کوچک بهتر از درختانی که قطر تنه آنها به بیش از ۳۰ تا ۳۸ سانتیمتر رسیده است جابجا میشوند و درختان مسن میبایست توسط متخصص درختکاری انتقال یابند. هزینه انتقال با افزایش قطر تنه بالا میرود.

لذا بکارگیری درختان کوچکتر با صرفه تر است بطور کلی اندازه ایده آل بیشتر گونه های گیاهی برای گونی پیچی توپ ریشه (B&B) (یا تو پریشه گونی پیچ) و انتقال به خیابانها پارکهای شهری زمانی است که تنه آنها به قطر ۴ تا ۵ سانتمتر (که از ۱۵ سانتمیمتر بالای سطح خاک اندازه گیری شود.) رسیده باشد . ولی معمولاً بخشهای صنعتی و مسکونی به درختان بزرگتر نیاز دارند.

درختانی که دارای ریشه سطحی هستند بهتر از درختانی که ریشه عمیق دارند جابجا می شوند ، ولی ریشه های سطحی قدرت تحمل خشکی و کم آبی را ندارند و میبایست مرتب آبیاری شوند.

شرایط و خواص خاک در نحوه رشد ریشه

شرایط و خواص خاک در نحوه رشد ریشه تاثیر میگذارد. ریشه ها در خاکهای سبک و زهکش دار، به عمث خاک رفته در حالیکه درخاکهای سیلسی ورسی ها با زهکش نامناسب، در سطح خاک باقی میمانند. در خاکهای شنی رشد جانبی بهتری نیز میکنند. بطور کلی درختانی که در خاکهای رسی / لومی رشد کرده اند ریشه متراکم داشته وبهتر از درختانی که در خاکهای شنی رشد کرده اند جابجا میشوند. بعلاوه انتقال از بستر سنگین به بستر رشد سبک با موفقیت بیشتر روبروست.

PH مطلوب خاک بستر هر گیاه متفاوت است برخی به خاکهای اسیدی و گروهی به خاکهای قلیایی نیاز دارند. لذا میبایست هر گیاه به بستر مناسب رشد خود انتقال یابد. عمق ریشه و میزان گسترش ریشه تحت تاثیر بافت و ساختار وعمق رطوبت خاک بستر میباشد. بهتر است گیاهان به مکانی مشابه با شرایط اکولوژیک محل رشد خود منتقل شوند.

برای مثال اگر درختانی که درمحوطه های محفوظ ونیم سایه رشد کرده اند. به زمینهایی که در مسیر باد یا تابش آفتاب تند قرار دارند انتقال یابند به سختی رشد میکنند وبرعکس این موضوع ، انتقال درختان از مکان آفتابی به مکانی سایه نیز موفقیت آمیز نبودست. با این وصف عملیات جابجایی درختان از محلهای بادگیر و آفتابی به اماکن نیم سایه و محفوظ بهترست. چون تطبیق به شرایط اقلیمی و بستر کاشت جدید به همراه فشارهای طولانی وناخواسته گاهی منجر به رشد نامناسب یا مرگ درخت میشود.

فصل مناسب جابجایی درخت

به دلایل گوناگون عملیات جابجایی درختان همیشه در فصل مناسب صورت نمی گیرد. شرایط اقتصادی یا شرایط آب وهوایی موجود ممکن است در عملیات جابجایی درختان موثر باشند. گاهی کارهای ساختمانی به دلایل مختلف به عقب می افتد و پس از اتمام ساختمانی و حتی خارج از فصل مناسب زراعی مبادرت به احداث فضای سبز میکنند . خوشبختانه باغبانان و متخصصان توانایی جابجایی و کاشت گیاهان در تمام فصول سال را دارند . گیاهان که در گلدان پرورش مییابند.

خصوص اگر کوچک باشند. به سهولت در طول سال باز کاشت نمود. شرایط اقلیمی در اماکن مختلف متغیر است لذا زمان کاشت مناسب هر گیاه درهر اقلیم تفاوت میکند . بعلاوه نوع گیاه و نحوه گود برداری نیز در زمان انتقال موثر است. بطور کلی گیاهان خزان پذیر را بهتر است در پاییز پس از قرارگیری برگها و زمانی که خاک مرطوب است و قبل از یخ سازی بستر ویا در اوائل بهار، قبل از شکوفایی جوانه ها انتقال دهند. درختان در دوران خواب کمترین میزان تعریق را داشته و نیاز آبی ریشه های آنها به حداقل می رسد.

گونه های گیاهی را حتی در زمان یخبندان جابجا کرد. اگر چه این توده را میبایست محفوظ نگاه داشت تا نشکند و به ریشه آسیبی نرساند. بعلاوه ریشه های گروهی از گیاهان در خاک های کمتر از ۴- درجه سانتی گراد رشد نمیکنند . درختان سوزنی برگ را بهتر است در پاییز یا بهار قبل از شروع رشد جوانه جابجا کرد.

عوامل گزینش فصل مناسب انتقال درختان و درختچه ها

  1. درجه حررات و رطوبت خاک بستر.
  2. میزان تابش نور خورشید (آفتاب کامل، نیم سایه، سایه کامل) و شدت وزش باد محل کاشت جدید.
  3. مرحله رشد گیاه ( نهال کوچک یا درختی سالمند).
  4. میزان مقاومت گیاه در برابر شرایط نامطلوب.
  5. طبیعت ذاتی گونه مورد نظر.

رطوبت و حرارت خاک بستر محل کاشت

گیاهانی چوبی (خشبی) به ندرت کاملاً به خواب زمستانی میروند. برخی از فعالیت فیزیولوژیکی آنها بصورت مداوم انجام میگیرد ولی رشد ریشه ها در طول مدت خواب زمستانی محدود میشود. گیاهانی برای ادامه فعالیت های فیزیولوژیک همیشه نیاز به رطوبت خاک دارند.

چون بخش اعظم ریشه در موقع گود برداری وخروج از زمین صدمه میبیند، ریشه های باقی مانده باید رطوبت کافی در دسترس داشته باشند تا گیاه پژمرده و خشک نشود. مطالعات انجام یافته نشان میدهد که حداقل حدود ۶۵ درصد ریشه را باید به سلامت از خاک و مرطوب نگاه داشت و سپس واکاری نمود.

در اقلیم های سرد، درختان خزان پذیر طی چند ماه پاییز و زمستان خزان کرده و در خواب زمستانی باقی میمانند . در این مدت رطوبت ناچیزی را از طریق پوست تنه از دست میدهند. گیاهان همیشه سبز برگهای خود را حفظ کرد. مقدار متناسبی رطوبت در طول مدت سرما از دست میدهند. اگر میزان جذب آب توسط ریشه کمتر از میزان رطوبت از دست رفته باشد برگها یا سوزنها قهوه ای و میمیرند .

جذب آب و رشد در گیاهان خزان پذیر

جذب آب و رشد در گیاهان خزان پذیر تا زمان یخ سازی بستر ادامه مییابد. ریشه بعضی از گیاهان حتی در ۷درجه سانتیگراد نیز به فعالیت خود ادامه میدهد. فعالیت ریشه گیاهان همیشه سبز با کاهش درجه حررات خاک کاهش مییابد ولی به جذب رطوبت خاک ادامه میدهند.

گیاهان میبایست در بسترهای کاشت که رطوبت کافی دارند کاشته شوند. البته خشکی اولیه خاک بستر مانع عملیات جابجایی درختان نمیشود و گیاهان را میتوان پس از کاشت به طرق مختلف (تانکر، جوی و نهر) آبیاری نمود. اگر آبیاری غیر ممکن است جابجای پس از بارش بارانهای پاییزی انجام گیرد.

بطور کلی پاییز بهترین فصل جابجایی درخت است. گیاهی که در پاییز کاشته می شود تا فصل گرم و خشک تابستان کاملاً مستقر خواهد شد. وقتی گیاهی همیشه سبز در این فصل جابجا میشود. دقت شود که بستر کاشت تا یخبندان از رطوبت کافی برخوردار باشد. در زمینهایی که زهکش مناسب ندارند. باید سیستم زهکش احداث کرد. تا آب وطوبت اضافی را از اطراف ریشه دور ساخته و مانع خفگی و پوسیدگی ریشه ها شود.

جابجایی درخت در فصل پاییز

عملیات جابجایی درختان بهتر است در اوائل پاییز انجام گیرد تاریشه ها رشد کافی کرده و مستقر شوند. بعلاوه خاک بستر نیز باید به اندازه کافی گرم باشد تا ریشه گیاه پس از انتقال فوراً شروع به رشد نماید. حرارت ۱۵ تا ۲۱ درجه سانتیگراد در عمق ۱۵ تا ۳۰ سانتی متری خاک ، بخصوص برای شد سوزنی برگان ضروری است.

وقتی انتقال درختان در زمستان صورت میگیرد توپ ریشه گونی پیچ منجمد با سهولت بیشتر جابجا میشود. یخبندان بیش از حد و طولانی ، باعث خشکی ریشه ها نگردد.

درختانی که بصورت ریشه برهنه جابجا میشوند در معرض هوای سرد و یخبندان قرار میگیرند. مجدداً متذکر میشود. که ریشه های درختان فوق کاملاً به خواب زمستانی نمیروند و به فعالیت و رشد ادامه میدهند.

میزان تابش نور و شدت باد

در صورت امکان در اماکن بادگیر عملیات جابجایی درختان در فصل بهار انجام گیرد. اگر انتقال در فصل پاییز ضرورت داشته باشد. بهترست در اوائل پاییز صورت پذیرید تا ریشه ها قبل از بروز یخبندان رشد کافی نمایند. گیاهان همیشه سبز را میتوان توسط گونی پوشانده و از آسیب بادهای تند و سرد دور نگاه داشت.

گیاهان را از محیطهای نیم سایه و ملاسم انتقال نداد. چون معمولاً جابجایی گیاهان از محل کم نو به پر نور باعث ایجاد سوختگی و گاهی خشکی گیاه میشود.

مرحله رشد درخت در هنگام جابجایی

از نظر فیزیولوژیک خواب زمستانی درختان بیشتر در بخش تاج درخت صورت میگیرد و نه در بخش ریشه ، در مناطق سرد شمالی عمیق ترین خواب زمستانی در ماههای دی و بهمن بوده و در مناطق گرمتر در ماههای آذر و دی میباشد. البته خواب زمستانی در درختان خزان پذیری و همیشه سبز متفاوت است. در بسیاری از گیاهان خواب زمستانی از زمان تشکیل و رشد جوانه های انتهایی آغاز میگردد.

بیشتر گیاهان پس از تکامل جوانه انتهایی بهتر جابجا میشوند. معمولاً گیاهان همیشه سبز را میتوان زودتر از خزان پذیر ها در پاییز و دیرتر از آنها جابجا کرد. رشد و فعالیت ریشه گیاهان همیشه سبز در گرما و خشکی فصل تابستان کاملاَ متوقف میشود. پس از بارش بارانهای پاییزی این ریشه ها مجدداً فعالیت خود را شروع میکنند و آماده جابجایی میشوند.

مقاومت درخت در برابر شرایط نامطلوب

توان و تحمل گیاهان در برابر شرایط نامطلوب متفاوت است. کاشت و پرورش گیاهان مقاوم در هر اقلیم خاص آسانتر و بهتر است ولی گاهی گیاهان حساس یا غیر بومی مورد نظر طرح باغ هستند. گیاهان حساس ونیمه مقاوم را بهتر است در فصل بهار جابجا کرده و در صورت امکان در نقاطب محفوظ از وزش باد و نور مستقیم خورشید قرار دهید . اغلب گیاهان بومی یک منطقه مقاوم به شرایط محیطی آن محل هستند.

کولیتوراهای همانگونه ممکناست مقاومتر از ضعیفتر از گیاه ماد باشند. مقاومت گیاه فقط به معنای تاب تحمل در برابر سرما و گرما نیست بلکه توان تحمل در برابر نوسان شدید درجه حراریت نیز میباشد. افزایش و کاهش سریع درجه حرارت در هر موقع سال برای بهزیستی گیاهان نامطلوب است. افت ناگهانی حرارت در پاییز باعث خشکی شاخه های جوان ، جوانه ها و مهمتر از همه خشکی لایه کامبیوم گیاهان ضعیف میشود.

خواب زمستانی درختان

گاهی اوقات در طول زمستان درجه حرارت از ۲۷+ به ۲۹- درجه سانتیگراد تغییر میکند و خشکی بیشتر درختان را باعث میگردد. روزهای گرمتر زمستان گیاهان خزان پذیر فعالیت فیزیولوژیک خود را آغاز میکنند و کاهش ناگهانی درجه حرارت به گیاهان مذکور صدمه میزند. یخبندان های بهاری بخصوص برای انواع گیاهانی که زودتر از سایرین از خواب زمستانی بیرون می آیند مضر است.

برای مثال اگر شاخه های جوان یخ زده و از بین بروند جوانه های جانبی شروع به رشد میکنند.  نیاز به مواد ذخیره اضافی برای تغذیه خود دارند. در نتیجه درخت ضعیف و در برابر ناملایمات آسیب پذیرتر میشود در طول مدت تابستان دمای شهرها در اثر انعکاس نور و حرارت از ساختمانها و پیاده رو و خیابانها ، بیش از روستاها و مناطق جنگلی است.

در هر محیطی، خشکی طولانی تابستان و وزش بادهای گرم و خشک اغلب باعث پژمردگی و سرمای بیش از حد و بخبندان خاک در زمستان نیز به ریشه گیاهان صدمه میزند. فصل زمستان عواملی چون طول مدت برودت ویخبندان، رطوبت خاک و ارتفاع برف (میزان بارش برف) همگی در شدت یخزدگی خاک و در نتیجه به حداقل رسانی درجه حرارت در اطراف ریشه ها تاثیر میگذارند.

طبیعت ذاتی گونه گیاهانی متخب

ذات و طبیعت گیاهی که برای انتقال برگزیده میشود اهمیت بسزایی دارد. تجربه نشان داده است که گیاهان در پاییز یا زمستان براحتی جابجا نمیشوند. اغلب در بهار با موفقیت انتقال می یابند مانند درختان ماگنولیا و درخت لاله. پروهشهای گسترده ای که در مورد تاثیر فشارهای محیط زیست بر کاهش میزان مقاومت گیاهان در برابر بیماریها و آفات انجام گرفته است.

نشان میدهد که آب نامناسب، مواد غذایی و حرارت هر کدام به تنهایی ودر مجموع مقاومت گیاه رادر برابر بیماریها و آفات کاهش میدهند. باید به خاطر سپرد که درختان در زمان انتقال از لحظه ای که گود برداری شروع میشود تا زمانی که درمکان جدید مستقر میشوند تحت فشار هستند.

لذا باید شرایط مناسب رشد آنها را فراهم آورد. صدمات مکانیکی و شیمیایی نییز به اندازه ی فشارهای محیطی به درخت آسیب وارد می آورد. بسیاری از مشکلات و بیماریهای درختان را با انتخاب و کاشت صحیح و ایجاد شرایط محیطی مناسب به حداقل رساند. بطور کلی انتقال گیاهاk در بهار و تابستان، وقتی که رشد برگها به سرعت انجام میگیرد ، توصیه نیمشود چون در این زمان نیروی ذخیره ای گیاه و رشد ریشه کم است و گیاه انرژی خود را صرف رشد بخش تاج میکند.

معمولاً وقتی عملیات جابجایی درختان در تهران دراواخر بهار و تابستان انجام میگیرد درخت را پس از برداشت از گودال مدتی در مکانی سرد مرطوب نگاه دارد.  سپس به مکان جدید برده و میکارند. باید توجه داشت که ریشه گیاهانی که در دوره رشد منتقل میشوند. باید حداقل آسیب را ببیند و همیشه مرطوب نگاه داشته شوند.

جدول سهولت انتقال و مناسبترین فصل جابجایی چند گیاه

سهولت انتقال برحسب مقاومت و سرعت استقرار درخت به ۴ درجه تقسیم میشود.

درجه ۱ : گیاهانی که با سهولت انتقال می یابند.

درجه ۴ مشکلترین درختان برای جابجای هستند.

نام فارسی گیاه نام علمی گیاه فصل مناسب جابجایی درخت سهولت انتقال از ۱ تا ۴
انواع نراد Ables sp اوائل بهار ۲
انواع افرا Acer sp اوائل بهار ۲
شاه بلوط هندی Aesculus اوائل بهار ۲
عرعر Ailbnthus altissima اواخر زمستان ۱
انواع توسکا Alnus sp اواخر زمستان ۱
انواع توس یاغان Betula sp اوائل بهار ۳
کانالپا – جوالدوزک Catapa sp اوائل بهار ۴
دغدغان Catalpa sp اوائل بهار ۱
ارغوان Carcis sp اواخر زمستان ۱
انگور،شاخه مو، هرس و جابجایی

درباره میوه انگور

انگور یا مو یکی از قدیمی ترین گیاهانی که کشاورزان ما دراکثر نقاط ایران با کاشت و نگهداری آن آشنایی کامل دارند. ولی براساس آثار باستانی فسیل برگ و بذر انگور یا شاخه مو در سنگواره عهد سوم دیده شده است.

بنا بر روایات انجیل، نوح پیغمبر اولین کسی بود. که اقدام به ایجاد تاکستان انگور کرده است. از زمان رومیان قدیم آثار موجود چنین نشان میدهند. که رومیان از طرز کاشت و بیماری و افت مو یا همان انگور آگاهی داشته اند.

هم چنین در روی موزائیک یافته شده. در مصر نقش جزئیات کاشت مو یا انگور گویای قدمت کشت مو و انگور میباشد. انواع تاکی که در ایران، اروپا و افریقا کاشته و پرورش مییابند. مبداشان از کوه فققاز میباشد.

 کشت این گیاه از طرف شرق به جنوب و جنوب غربی آسیا و از طرف غرب به اروپا مخصوصاَ به نواحی اطراف دریای مدیترانه و شمال افریقا گسترش یافته است.


هرس انگور

انگور یکی از درختانی است. که بواسطه رشد سریع سالیانه بایستی همه ساله مورد هرس قرار گیرد. زیرا منظور اصلی هرس بوجود آوری تعادل بین ریشه و سایر قسمتهای هوایی میباشد. تا از تنیجه آن میوه کافی و با کیفیت بالا و هم چنین رشدی مناسب تامین نماید. که میوه سال آینده را به دست آورد.

در هرس باید به دو مطلب مهم توجه کرد. یکی فرم دهی به درخت و دیگری کنترل محصول. بطوری که میوه در تمام قسمتهای آن پخش شود. البته در سایر درختان میوه این دو مطلب تواماَ انجام میشود. ولی در مورد انگور این دو موضوع کاملاَ از هم جدا میباشد.

زیرا سیستمهای مختلفی برای پرورش مو وجود دارد. که در هر سیستم ، هرس بخصوصی را باید اعمال کرد. در مورد هرس باروری نیز آنگونه باید باشد. که اجرای عملیات زراعی تابستانه از قبیل سمپاشی، برداشت و غیره به آسانی و با خرج کم و مقرون به صرفه انجام بپذیرد. هرس صحیح علاوه بر این که مقدار محصول سالیانه را تنظیم میکند. کیفیت میوه را نیز بالا میبرد. 

اندامهای رویشی و زایشی بوته انگور

  • تنه.
  • بازوهای اصلی.
  • شاخه قدیمی.
  • شاخه یکساله.
  • مهمیز.
  • شاخه جانبی و پراکنده.
  • شاخه میوه دهنده و پاجوش ها.

قبل از هرس انگور چه کاری باید انجام داد

قبل از انجام هرس باید به چندین موضوع اصولی که در مورد عکس العمل گیاه در مقابل عمل هرس میباشد. توجه کافی مبذول داشت. بطورکلی حذف قسمتهای رویشی مو در هر موقع سال قدرت میوه دهی بوته مو را که در ارتباط با سطح برگ قرار دارد. کم میکند.

از طرفی مقدار زیاد میوه در یک سال از رشد رویشی بوته به اندازه ی میکاهد. که نتیجه در سال بعد میوه بسیار کم میگردد. به عبارت دیگر مقدار میوه در یک بوته مو با مقدار شاخه و برگ آن در حد معینی نسبت معکوس دارد.

یعنی اگر شاخه و برگ بوته از مقدار معین کمتر باشد. بوته ضعیف شده و از مقدار میوه کاشته خوهد شد. اگر رشد رویشی گیاه بسیار زیاد باشد. نیز دوباره از میزان میوه دهی گیاه کاسته خواهد شد.

ولی فقط در زمانی که گیاه دارای رشد متعادلی است. مقدار میوه زیاد و کیفیت آن خوب خواهد بود. همین طور باید در نظر داشت که یک بوته مو در یک فصل رویشی فقط میتواند مقدار معین میوه را به مرحله برداشت برساند. مواد غذایی لازم را در اختیار خوشه برای درشت قرار دهد. که این مقدار بستگی کامل به مقدار محصول بوته در سال قبل و شرایط محیطی و چگونگی پرورش بوته دارد.

یکی دیگر از اصول مهم برای افزایش کمیت و کیفیت میوه مربوط به چگونگی شرایط محیطی در طی دوران رشدی است. بدین ترتیب که هرگاه شاخه ای سریعاَ رشد نماید. مقدار زیادی از مواد غذایی را که برای تشکیل جوانه در سال بعد لازم دارد. بدون جهت مصرف مینماید. علاوه بر آن رشد سریع و مداوم، شاخه ها به اندازه کافی خشبی نمیشوند. بنابراین قدرت مقاومت آنان در مقابل سرمای زمستانه بسیار کم خواهد شد.

کود دهی به بوته انگور

برای جلوگیری از رشد سریع و بی موقع شاخه باید در مورد زمان کود دهی و مقدار کود از ته به بوته دقت کرد. یعنی مقدار کود دهی را به نحوی تنظیم نمود. که یکی تا دو ماه قبل از موقع خزان مقدار کمی ازت در اختیار گیاه باشد.

همچنین حداقل یک ماه قبل از شروع دوره استراحت بوته مو، از آبیاری موستان خودداری کرد. چه در اثر آبیاری دیر هنگام در آخر تابستان یا اوایل پاییز که بوته مو هنوز دارای فعالیت حیاتی باشد. دارای شاخه های جوان شده. این شاخه ها نیز وقت کافی برای خشبی شدن ندارند.

بنابراین قادر به مقاومت در مقابل سرما نخواهد بود. در بعضی مواقع اتفاق میافتد. که بر روی بازوی کهنه چند ساله نزدیک به تنه اصلی، شاخه هایی ظاهر میگردند.

هرگاه پیدایش این شاخه هم زمان شکفتن سایر جوانه های بوته مو باشد. یعنی در اوایل بهار این شاخه دارای جوانه های باروری خواهد بود. که در سال بعد تولید میوه مرغوب کافی میکند. میتوان آن را برای این منظور هرس کرد. ولی گاهی نیز اتفاق میافتد. که پیدایش شاخه خیلی دیرتر یعنی در اوایل و یا اواسط تابستان انجام میگیرد و رشد سریع میکند. ولی کاملاَ در موقع خزان خشبی نمیشود. در اینصورت قادر به تهیه جوانه گل نخواهد بود.

جوانه های موجود روی این شاخه در سال بعد تبدیل به شاخه و برگ میشوند. شاخه از نظر میوه عقیم است. بطور معمول شاخه هایی که بطور عمودی بر روی تنه اصلی قرار گرفته اند. آنها که در یک سوم انتهای فوقانی قرار دارند. زودتر از سایر جوانه ها شکفته شده. سریع تر رشد میکنند. بالعکس جوانه هایی که در وسط و یا قسمت پایینی شاخه قرار دارند. دیرتر باز و جوانه کمتر رشد میکنند.


فصل هرس بوته مو

اجرای عملیات هرس بوته مو بطور معمول در دو فصل انجام میگیرد. یکی هرس بهره برداری که رد دوره استراحت در زمستان انجام میگیرد. که به هرس خشک معروف است. دیگری هرس سبز که در دوره فعالیت مو یعنی در فصل تابستان انجام میگیرد.

هرس زمستانه یا هرس خشک انگور

زمان هرس زمستان از موقعی که برگهای بوته مو خزان میکنند. شروع شده و تا قبل از زمانی که گریه مو شروع میگردد. میتواند ادامه یابد. بطور کلی همانطوری که قبلاَ نیز بدان اشاره شد. در دو یا سه سال اولیه رشد بوته مو سعی میگردد که با انجام یک هرس فرمالسیون یا شکل دهی فرم معینی به بوته ها با در نظر گرفتن آب وهوای منطقه داد.

چنانچه هرس زمسانه بلافاصله بعد از ریزش برگها انجام شود. مخصوصاَ اگر زمستان سرد و یخ بدان باشد. قسمت اعضم جوانه های بارده در اثر سرما از بین خواهند رفت. در یک چنین منطقه ای بهتر است. هرس را به تعویق انداخت.

در مناطقی که زمستان ملایم دارند. هرس زمستانه در پاییز بعد از ریزش برگها انجام میگیرد. بطور کلی هرس زمستانه یعنی حذف شاخه های خشکیده و ضعیف و بیمار.

هرس سبز و یا هرس تر انگور

هرس سبز را میتوان تکمیل کننده هرس خشک نامید. این عمل خود سبب میشود. که مواد غذایی بطور منظم و صحیح به اندامهای گیاه توزیع شود.

این هرس زمای بر روی بوته مو انجام میگیرد. که جوانه ها شروع به رشد کرده باشند. این عمل را میتوان در تمام فصل رشد ادامه داد. قسمت های مختلفی که بری روی آن هرس سبز انجام میگیرد. عبارتند از: جوانه، شاخه، برگ و خوشه.

هرس جوانه انگور

منظور از این عمل حذف بعضی از جوانه ها غیر مفید تاک میباشد. همزمان با حذف جوانه های غیر مفید میتوان شاخه های اضافی، زاید و یا بیمار را نیز حذف نمود. جوانه غیر مفید جوانه های هستند. که به سرعت رشد نموده. فقط تبدیل به شاخه و برگ می شوند و غیرمثمر میباشند.

هرس شاخه های سبز انگور

از آغاز بیداری تاک از خواب زمستانی و شروع دوران رشد تعدادی شاخه و همچنین پاجوش و یا تنه جوش شروع به روییدن کرده. تولید شاخه های زائدی را می نماید. که موجب تضعیف مو میشوند. لذا قبل از این که شاخه ها به ۱۵ سانتمیتر برسد بایستی آنها را هرس نمود.

هرس برگ انگور

هرس برگ ها کار بسیار حساس و پر خرجی است. حتی المقدور بهتر است که انجام نگیرد. برگها کارخانه تولید مواد غذایی برای درختان بشمار میروند. در سطح پهنک برگها است. که شیره خام به کمک نور خورشید به شیره پرورده تبدیل میشود. بنابراین حذف بی رویه آن سبب تضعیف بوته میگردد. معمولا هر خوشه انگور برای رشد به ۲۶ تا ۲۲ برگ نیاز دارد.

هرس خوشه انگور

گاهی برای افزایش ارزش کیفی محصول و هم چنین درشت تر نمودن جبه های انگور در خوشه ها هرس خوشه انجام میشود. زمان هرس خوشه معمولا در اواسط فصل تولید یعنی در ماههای تیر و مرداد انجام میگیرد. در این هرس یا به حذف تعدادی از حبه های قناعت میشود. یا در صورت لزوم مقداری از خوشه ها  این که حدود یکسوم از انتهای خوشه را بریده. این عمل باعث توزیع بیشتر مواد غذایی به حبه های باقیمانده شده. در تنیجه حبه های درشت تر و مرغوبتر خواهند شد.

خدمات هرس و جابجایی انگور.

 

کیوی و روش های پرورش و هرس کیوی

درباره درخت کیوی

درخت کیوی بومی مناطق مرکزی و جنوب غربی چین محسوب میشود. کشور نیوزلند اطلاح بر روی کیوی انجام داده است. درخت کیوی از نیوزلند به سایر نقاط جهان گسترش می یابد.

کیوی از میوه نیمه گرمسیری و خزان کننده محسوب میشود. که مقاومت آن به سرما بیشتر از مرکبات است و احتیاج به رطوبت و آب زیادی دارد. منطقه کشت کیوی در ایران منحصر به سواحل دریای خزر میباشد.

نظر به اینکه محصول کیوی تا اواخر پاییز برداشت میشود. لذا در مناطق که سرمای زودرس زمستان در اواخر پاییز بروز می کند. به محصول کیوی خسارت فراوان وارد میکند.
درخت کیوی درختی دو پایه است. برای احداث باغ کیوی باید به نسبت ۱ به ۸ یا ۹ از پایه نر و ماده استفاده نمود. معمولترین روش ازدیاد درخت کیوی از طریق قلمه نیمه خشبی است.


هرس درخت کیوی

کیوی گیاهی خزنده و در باغبانی بسیار پر رشد است. در صورتی که درخت کیوی قیم ندارد. درخت کیوی به صورت بوته ای قرار میگیرد. به همین خاطر برای پرورش کیوی از سیستمهای داربستی استفاده میشود.


سیستم ستونی یا صلیبی

ارتفاع پایه ستوی ۸/۱ متر میباشد. بر روی پایه کیوی بازویی بطول ۸/۱ – ۵/۱ متر نصب میشود. فاصله دو سیم طرفین ۵/۱ متر است. پایه ها معمولاَ از جنس فلز یا بتون میباشند. فاصله هر پایه را از دیگری ۶-۵ متر انتخاب میکنیم. این سیستم میتواند ۳، ۴ و ۵ سیمی باشد.

در روش دیگری به نام ستونی بالدار (Winged T-bar) دو شاخه در دو نوک بازوی افقی با زوایه ۴۵ درجه نصب میگردد. ما برای هدایت نهالهای جوان روی سیم و تربیت آنها برای داشتن درختی کیوی مناسب، بدین روش عمل می کنیم.

ما ابتدا یک قیم سبک را در کنار نهال قرار میدهیم. باغبان نهال را از جوانه دوم سربرداری میکند. سپس یک شاخه قوی را روی قیم هدایت کرده تا اولین بازو به سیم میانی برسد. ما یک تنه مستقیم را بوجود می آوریم.

تمام شاخه زیر محل پیوند نیز حذف میگردند. وقتی شاخه ها به سیم میرسند. آنها را در روی سیم هدایت میکنند. بدین صورت که دو شاخه جانبی را در دو جهت مخالف در امتداد سیم میانی میبندند. تا شاخه اصلی را بوجود آورند. سپس شاخه جانبی را در طرفین شاخه لیدر می بندند.

این شاخه ها در سال بعد بازوهای باده خواهند بود. در سیستم ستونی برداشت محصول برای کارگران بلند قد و کوتاه قد یکسان است. لذا دسترسی به میوه و چیدن آن را آسان می سازد. هم چنین به علت رو بازو بودن و امکان نفوذ نور بیشتر احتمال شیوع قارچ بوتریتیس را کاهش میدهند.

سیستم آلاچیقی یا پرگولا

این سیستم یکی از انواع رایج در جهان است. ازنظر اصول فنی اندازه ستونها به همان اندازه سیستم ستونی میباشد. ترتیب نهال بدین صورت است که در انتهای تنه دو بازوی اصلی انتخاب کرده و در دو جهت مخالف و بطور موازی برروی سیم گالوانیزه قرار میدهند. طول هر بازوی اصلی دو متر درنظر میگیربم. بر روی بازوی کیوی بازوهای فرعی را که عمود بر بازوی اصلی میباشند انتخاب میکنیم.

بازوها بر روی سیمهای گالوانیزه هدایت می شوند. طول این بازوها نیز ۵/۱ متر میباشد. همه ساله شاخه یک ساله از آن بوجود میایند. در این روش به علت شکل خاص آن پیچهای کیوی بطور کامل بر روی سیستم قرار میگیرند.

میوه ها توسط برگها بطور کامل پوشیده می شوند. از این رو قدرت نفوذ نور کاهش می یابد. همچنین احتمال خطر آسیب باد به مراتب کمتر میگردد. در سالهای اخیر به علت پر هزینه بودن و مشکلات فراوانی که در امر بکارگیری وسایل موتوری برای شخم و جین و تامین کارگر بوجود آورده است. تا حدود زیادی جای خود را به روش ستونی داده است.


سیستم حصاری یا دیواری

در این سیستم دو نوع پایه نصب میگردد. یکی پایه اصلی به فاصله ۱۲ متر از همدیگر و دیگری پایه فرعی به فاصله سه یا چهار متر که بین پایه اصلی قرار میگیرند. برای پایه اصلی از آهن نبشی شماره ۶ یا ۸ و برای پایه فرعی از نبشی ۴ استفاده میگردد.

برای ارتباط پایه باید از سیم گالوانیزه ۴-۲ میلیمتری استفاده نمود. این سیم ها بطور افقی وبه فاصله ۷۵ – ۴۰ سانتیمتری از یکدیگر و در ۳ تا ۵ ردیف نصب میگردند. اتصال سیم به ستونهای باید با دقت انجام گیرد. میتوان با ایجاد سوراخ در داخل ستون ، سیمها را کاملاَ مهار نمود تا از محل نصب جابجا نشوند.

در هر صورت برای آن که پایه فلزی دوام بیشتری پیدا نمایند. اولاَ باید پایه را در بتون کار گذاشت تا رطوبت زمین به آن صدمه زیادی وارد نیاورد و ثانیاَ سطح ستون را با مواد ضدزنگ مقاوم نمود.

علاوه بر اینها ستونها باید محکم باشد. همچنین قادر به تحمل بار درخت است. با توجه به این که در منطقه شمال ایران به علت رطوبت زیاد ستونهای فلزی در مدت کوتاهی به علت زنگ زدگی پوسیدگی و از بین میروند. بهتر است از ستونهای بتون مسلح همراه با میل گردهای آجدار استفاده نمود.

ستونهای فرعی نیاز به اینکه در داخل بتون سیمانی قرار بگیرند ندارند. فقط کافی است سوراخی به عمق نیم متر در زمین تعبیه نمود و پایه ها را در آن قرار دهیم.

هرس کیوی در شمال ایران

لازم به یاد آوری است که در ابتدا و انتهای هر خط، پایه اصلی قرار خواهند گرفت. این پایه ها باید در دو انتها کاملاَ مهار گردند. تا بتوانند در مقابل بار سنگینی که درخت کیوی تولید می کنند مقاومت نموده و خم نشوند. چرا که هر درخت کیوی میتواند بیش از صد کیلو گرم میوه کیوی در سال تولید کند. بنابراین لازم است که داربست ها تحمل این بار سنگین کیوی را دارد.

با توجه به کم بودن میزان باردهی کیوی در این سیستم و نرسیدن نور خورشید به میوه ها و آسیب پذیری بیشتر در برابر باد، سیستم مذکور در بیشتر کشورهای دنیا متروک و کمتر از آن استفاده میشود. در عوض استفاده از سیستم ستونی و آلاچیقی رواج فراوانی دارد.

اما در مناطقی از شمال ایران که هوا آرام است. احتمال نزول برفهای اتفاقی سنگین وجود دارد. سیستم حصاری مناسبتر از دو سیستم دیگر میباشد. بنابراین ارائه یک روش مشخص جهت نصب درابست برای مناطق مختلف منطقی نمیباشد.

هرس زمستانه درخت کیوی

هرس زمستانه در موقع خواب درخت در فصل زمستان انجام میگیرد. از این رو هدف هرس زمستانه باقی گذاشتن مقدار کافی شاخه چوبی یک ساله روی درخت است. هرس زمستانه بسیار مهم است. چرا که میوه روی شاخه حاصله در بهار بوجود میاید.

هرس شدید در کیوی باعث میشود که شاخه جدید زیادی روی شاخه اصلی ظاهر شود. در نتیجه سطح میوه دهی درخت کیوی بالا برود. بنابراین با در نظر گرفتن این که میوه روی شاخه همان سال از جوانه اول تا ششم حاصل میشود.

به محض برداشت میوه و خزان سازی برگها که در ایران معمولاَ در اواخر آذر ماه اتفاق میافتد. باید نسبت به هرس درخت اقدام نمود. کلیه شاخه ضعیف و پیچیده را حذف کرده و روی شاخه انتخابی ۳ تا ۶ جوانه نگهداری نمود. هرس زمستانه را به دو صورت و بیشتر روی پایه ماده انجام میدهیم.

 

۱- هرس شاخه یک ساله کامل

یک روش کیوی شیبه به هرس شاخه انگور است. معمولاَ در سیستم ستونی طوری هرس میکنند که شاخه فرعی به فاصله ۲۵ تا ۴۰ سانتیمتر از همدیگر قرار گیرند تا بدین صورت از تو هم رفتگی شاخه ها و سایه اندازی زیاد جلوگیری شود.

در این سیستم شاخه آویزان کناری را تا ارتفاع زانو از سطح زمین قطع میکنند یا این که انتهای شاخه ها را بطوری که از زمین فاصله مشخصی هرس میکنند. در سیستم آلاچیقی نیز به همین صورت عمل میشود. اما معمولاَ اجازه نمیدهند که شاخه فرعی روی ردیفهای مجاور بروند.

گرچه هرس دهی و بستن شاخه ها دقت و مهارت زیاد و هزینه سنگینی لازم دارد. ولی تولید محصول کافی کیوی و با کیفیت بهتر در سراسر درخت و آماده شدن درخت برای تولید میوه کیوی در سال بعد جبران این هزینه ها را مینماید.

۲- هرس شاخ جانبی کوتاه

در این روش شاخه بار دهنده هر دو سال یا سه سال یک مرتبه از نقطه اتصال به تنه اصلی بطور کامل هرس میشوند و شاخه های جوان جایگزین آنها میگردند. در زمستان سال اول شاخه های جانبی را که حدود هشت جوانه دارند به فاصله ۳۰ سانتمتری قطع کنند.

این جوانه ها در بهار همان سال رشد خواهند کرد و از آنها حدود ۶ میوه تولید خواهند شد. در زمستان سال بعد جوانه فرعی باقیمانده از سال قبل را از ته قطع کرده شاخه جوانه دار ایجادی از قاعده این شاخه را باقی میگذارند. شاخه جدید را نیز پس از هشتمین جوانه قطع میکنند. گاهی نیز به تعداد محدودی شاخه ایجاد میشود که نیازی به قطع آنها نمیباشد.

هرس تابستانه درخت کیوی

اهمیت هرس تابستانه در ایجاد فضای کافی برای شاخه به منظور دسترسی به نور و یکنواخت سازی درخت و آماده نمودن آن جهت هرس زمستانه و نگهداری رطوبت و جریان هوای خوب به منظور کاهش بیماریهای است.

بدیهی است هرس تابستانه که در حقیقت شبیه هرس سبز مو میباشد از اقدامات مهم در پرورش این میوه محسوب میشود که باید با دقت زیادی صورت گیرد.

معمولاَ با آغاز رشد سریع در اردیبهشت و خرداد، تعداد زیادی شاخه نابجا روی تنه اصلی و شاخه های فرعی بوجود میآیند. که کاملاَ به هم پیچیده و روی شاخه های میوه دار را می پوشانند و جلوی نفوذ نور کافی به تنه اصلی را که حداکثر میوه ها در نزدیکی آن قرار دارند.

از رشد میوه ها بطور طبیعی جلوگیری میشود. ودر نتیجه میوه های زیر مانده و کیفیت آنها پایین خواهد بود. علاوه بر این حجم کار هرس زمستانه را بالا برده و فرم آرایش درخت را مشکل تر خواهد کرد.

اولین هرس تابستانه کیوی

در ماههای دوم و سوم بهار انجام میشود و شاخه های بدون باری که در سال بعد نیازی به وجود آنها نیست، قطع میشوند. میتوان شاخه های سبز را نیز کوتاه نمود، زیرا امکان خروج جوانه های میوه دهنده را فراهم مینماید، نیز باعث میشود که سیخکهای میوه دهنده و با نیرو و قدرت بیشتری رشد کنند. هر جوانه ای که درآن نشانه ای پیچیدگی و یا جمع شدن مشاهده گردد، باید فوراَ قطع شود.

در ماههای خرداد و تیر رشد گیاه به حداکثر میزان خود میرسد. شاخه هایی که بیش از حد قوی میشود و فاصله بین دو نهال را در سیستم صلیبی پر نموده اند. باید قطع شوند. قابل ذکر اس که تا مدتها پس از هرس، از محل قطع شاخه ها اشک ( شیره گیاه ) خارج میشود که البته اشکال عمده ای ندارد.

در سیستم آلاچیقی باید هرس به اندازه ای باشد که نور از لابه لای شاخه های درخت عبور کرده و سایه درخت بطور کامل روی زمین مشخص باشد.

هرس پایه های نر کیوی

پایه های نر تولید میوه کیوی نمی کنند. ولی آنها گلهای نر را بوجود میآورند. جهت تلقیح ضرورت دارند. دستور هرس پایه های نر تا حدودی شبیه پایه های ماده است.
بطورکلی هرس پایه های نر بعد از تمام شدن گلها، بصورت کوتاه و سرشاخه بازوهای گل دهنده برای تحریک رشد جوانه های جدید نزدیک به شاخه اصلی صورت میگیرد.

در اواخر تیر ماه شاخه های گل دهنده را تا حدود ۶۰ سانتینتر از شاخه قطع نمودیم. در صورت لزوم مجدداَ در شهریور و مهر تا ۸۰ -۷۵ سانتیمتر قطع مینماییم. بالاخره یک هرس نهایی در زمستان روی این شاخه انجام میدهیم.

پرورش درخت خرمالو، موز، ازگیل، خرما و انبه

خرمالو روشهای پرورش درخت خرمالو 

در این مقاله قسط داریم در خصوص هرس، پرورش و جابجایی درخت خرمالو، درخت موز، درخت ازگیل، درخت خرما و درخت انبه مطالبی را ارائه کنیم.

سرزمین اصلی درخت خرمالو را ژاپن و چین میدانند. بطور کلی این گیاه در مناطق گرم و مرطوب و در نواحی گرمسیر خشک میتواند رشد و نمو نماید. درخت خرمالو پر توقع و نیازمند به اراضی عمیق و قوی میباشد. درخت خرمالو توسط بذر و پیوند ازدیاد مییابد. بهترین پایه برای پیوند درخت خرمالو نوع وحشی  هسته دار آن به نام خرمندی است.

هرس و جابجایی درخت خرمالو

هرس این درخت هرسی اختصاصی و مداوم نمی باشد. بلکه منحصر به یک هرس درخت در آغاز جابجایی درخت به منظور تشکیل فرم بوده. در سالهای بعد از فرم گرفتن به قطع شاخه های زائد و سرشاخه های سال قبل میپردازند. زیرا میوه ها در روی این نوع شاخه ها تشکیل میشود.

بنابراین توصیه میشود در تشکیل و ازدیاد شاخه های جوان کوشش گردد. در تشکیل فرم همانند دیگر درختان نیمه پابلند و و پابلند پس از انتقال نهال به بستر اصلی از یک متر الی ۱۲۰ سانتیمتر سربرداری نموده و تعداد ۳  تا ۵ شاخه انتهایی را بعنوان شاخه های اصلی یا اسکلت دهنده درخت حفظ مینمایند. شاخه هایی که در پایین بازوهای اصلی انتخاب شدند همه ساله حذف میگردند.

آگهی باغبانی و جابجایی درخت در اس تی وود

ازگیل ژاپنی | روشهای پرورش درخت ازگیل

در این مقاله قسط داریم در خصوص پرورش، جابجایی و هرس درخت ازگیل، درخت موز، درخت خرمالو، درخت خرما و درخت انبه مطالبی را ارائه کنیم.

اصل درخت ازگیل جنوب شرقی چین بوده و در ایران در سواحل دریای مازنداران کاشته میشود. ازگیل ژاپنی درختی همیشه سبز است که با اقلیم مناطق نیمه گرمسیری و معتدل سازگار بوده و تا دمای ۱۱- درجه سانتیگراد را تحمل میکند.

گلهای ازگیل ژاپنی بصورت خوشه ای و در انتهای شاخه ها و در پاییز و اوایل زمستان ظاهر میشوند. دربهار میوه های زرد و یا نارنجی آن میرسند. درخت ازگیل ژاپنی را میتوان بوسیله بذر و یا پیوند تکثیر کرد.

تکثیر این درخت بوسیله بذر از نظر تهیه میوه مرغوب چندان مورد نظر نیست و نهال حاصله از بذر کاملاَ شبیه به پایه  مادر نخواهد بود و پس از ۸ -۱۰ سال به باردهی میرسند.

هرس و جابجایی درخت ازگیل

درختان ازگیل ژاپنی معمولاَ نیازی به هرس ندارند اما آنها را به فرم شلمجی یا جامی میتوان تربیت کرد. اصول کلی کار بدین صورت است که نهالهای ۲-۱  ساله ار ارتفاع ۶۰ تا ۹۰ سانتیمتر سربرداری میشوند شاخه ایجاد در سال بعد نگهداری و یک سوم انتهایی آنها نیز قطع میشود.

درختان بالغ اگر هرس نشوند میتوانند تا ارتفاع ۵/۷ الی ۹ متر رشد یابند. به همین خاطر برای کنترل اندازه درختان تا ارتفاع ۶/۳ تا ۷/۱ متری و سهولت برداشت میوه ، میتوان یک سوم انتهایی شاخه ها را پس ار عمل برداشت هرس کرد. همچنین برای نفوذ بهتر نور به داخل تاج درخت، شاخه های درهم رفته را میتوان حذف نمود.

جهت مشاهده مقاله پرورش درخت هلو کلیک نمایید

خرما | روشهای پرورش درخت خرما

در این مقاله قسط داریم در خصوص پرورش، هرس و جابجایی درخت خرما، درخت موز، درخت ازگیل، درخت خرمالو و درخت انبه مطالبی را ارائه کنیم.

کشت و گسترش درخت خرما از نظر تاریخ بسیار قدیمی میباشد. عده ای وطن اصلی درخت خرما را بین النهرین و عده ای دیگر شمال آفریقا دانسته اند. بطور کلی انتشار درخت خرما در ایران بیشتر محدود به استانهای خوزستان، بوشهر، هرمزگان، فارس، کرمان و سیستان و بلوچستان میباشد.

پاره ای از گزارش ها چنین نشان میدهند که ۴۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح درخت خرما در نواحی جنوب ایران و عراق و آفریقای شمالی کشت میشود. از آنجایی که درخت خرما، درختی دوپایه است. (درختان نر و ماده از یکدیگر جدا میباشند).

عملیات خاصی از نظر چگونگی و هرس کمتر در درخت خرما مرسوم بوده. بیشتر به عملیات در طول رشد برای حفظ تعادل فیزیولوژیک و تمیز کردن آنها و آسان نمودن عملیات داشت و برداشت میباشد.

هرس و جابجایی درخت خرما

در درخت خرما عملیات هرس بصورت عملیات فرمی اختصاصی نبوده. بلکه بیشتر برای تنظیم مقدار میوه و تعادل لازم در گیاه میباشد. برای این منظور عمل هرس در روی برگها، پاجوشها و دمبرگها انجام میگیرد.

عده ای از متخصصین عمل تنک کردن میوه های خرما را که موجب مرغوبیت خرماها میشود نوعی هرس میوه یا درخت خرما میدانند. بنابراین به اختصار به توضیح موارد فوق می پردازیم.

هرس برگ خرما

معمولاَ عملیات هرس برگ خرما قبل از سال پنجم صورت میگیرد. یا به عبارت دیگر سن برگ نبایستی بیش از ۵ سال باشد. هرس برگ بایستی تا فاصله ۵/۱ متری جوانه انتهایی صورت گیرد و از آن تجاوز ننماید. ضمناَ قطع برگهای خشک و نیمه خشک کاملاَ ضروری میباشد.

هرس دمبرگ: معمولاَ این هرس بعد از هرس برگ انجام میشود.

هرس پاجوش: معمولاش عمل هرس پا جوش برای کم کردن مصرف ماده غذایی درخت صورت میگیرد.

تنک یا هرس میوه خرما

عمل تنک یا هرس کردن میوه بیشتر به منظور بالابردن مرغوبیت میوه و کم کردن تناوب محصول و ایجاد تعادل فیزلوژیکی بین اندام های رویشی و زایشی گیاه میباشد. عملیات مزبور عبارتند از:

  • تنک خوشه ها: اصولاَ برای هر خوشه بایستی ۹ تا ۱۰ برگ در نظر گرفت. بنابراین تعداد خوشه هایی که هرسال باید روی درخت بماند متناسب با مقدار برگهای سبز میباشد. ضمناَ متذکر میشویم که در ۳ الی ۴ سال اول باردهی نبایستی برداشت انجام شود. اگر خوشه میوه داری پدید آمد بایستی حذف شوند. هم چنین خوشه های زود و یا خیلی دیر تشکیل و بایستی حذف گردند.
  • کاهش دانه ها روی خوشه: برای حفظ تعادل به طریق تنک کردن لازم است در هنگام عمل تلقیح و یا بعد از آن یک سوم تا یک دوم میوه ها را برحسب ارقام حذف نماییم.
  • کم کردن دانه روی خوشه چه ها: این عملیات در روی بعضی از واریته های گران قیمت انجام میگیرد. روش عمل بدین ترتیب است که تعدادی از دانه های خوشه را روی خوشچه و با فاصله کم می نمایند. زمان انجام عملیات تنک کردن معمولاَ ۴ تا ۶ هفته بعد از عمل گرده افشانی مناسب میباشد. ضمناَ عمل تنک سنگین روی درخت خرما مناسب نمیباشد.

جهت مشاهده مقاله پرورش درخت بادام، فندق و پسته کلیک نمایید.

موز | روشهای پرورش درخت موز

در این مقاله قسط داریم در خصوص هرس ، پرورش و جابجایی درخت موز، درخت خرمالو، درخت ازگیل، درخت خرما و درخت انبه مطالبی را ارائه کنیم.

اصولاَ گیاه موز را در دنیا بین مدارهای ۳۴ درجه عرض شمالی و جنوبی با رشد مناسب می توان یافت. برای پرورش آن دو عامل درجه حرارت و رطوبت ضروری می باشد. این گیاه دارای گونه های متعددی است و برای اولین بار این گیاه از هند به ایران به همت مرحوم صمصام الممالک آورده شد و در تیس چاه بهار کشت گردید.

ولی باید توجه داشت که از دیرباز موز در ایران شناخته میشود. در کتابهای قدیمی ایران از آن نام برده اند. ارقام مهمی که امروزه در ایران کشت میشوند. موز دوارف کاوندویش (پاکستانی)، موز هاریچال (روبوستا) هزاری، موز بلبلی (سه گوش پاکستانی) و  موز والری میباشد. ولی تنوع ارقام آن در سراسر جهان بسیار است. معمول ترین روش ازدیاد موز از طریق پاجوش و تقسیم ریزوم میباشد.

هرس و جابجایی درخت موز

از آن جایی که درخت موز پاجوشهای متعددی تولید میکند و ساده ترین طریقه ازدیاد میباشد. برای تنظیم باردهی و افزایش محصول و جلوگیری از تضعیف پایه مادری، پاجوشهای اضافی را از نزدیک ریزوم قطع مینمایند. این عمل خود نوعی هرس درخت موز میباشد. در صورت نیاز میتوان پاجوشها را در سطح مزرعه بطور پراکنده کشت نمود.

 

انبه | روشهای پرورش درخت انبه

مرکز اولیه تنوع درخت انبه شمال شرق هند (آسام) است و قدمت کشت این درخت در هندوستان به بیش از چهار هزار سال میرسد. درخت انبه در ایران در سواحل دریای عمان و بصورت محدود در جیرفت و کهنوج کشت میگردد.

دمای مناسب مورد نیاز جهت رشد و نمو درخت انبه ۲۴ الی ۳۰ درجه سانتیگراد است و دمای پایین رشد درخت انبه را محدود مینماید. درخت انبه نسبت به خشکی بسیار مقاوم است و یک دوره خشک یا سرما قبل از گلدهی  جهت تولید درخت انبه مطلوب لازم میباشد. روش معمول تکثیر درخت انبه در ایران کاشت بذر آن است. اما در کشورهای عمده تولید کننده از روش پیوند استفاده میشود.

جهت مشاهده مقاله پرورش درخت سیب کلیک نمائید.

هرس و جابجایی درخت انبه

در این مقاله قسط داریم در خصوص هرس، جابجایی و پرورش درخت انبه، درخت موز، درخت ازگیل، درخت خرما و درخت خرمالو مطالبی را ارائه کنیم.

هرس فرمدهی درخت انبه بدین صورت اجرا می گردد. که تماس شاخه های نهال تا ارتفاع ۷۵ الی ۱۰۰ سانتیمتری حذف میگردند. پس از آن ۴-۳ شاخه از تنه اصلی درخت انبه که حدود ۳۰-۲۰ سانتیمتر با یکدیگر فاصله دارند و در جهات مختلف درخت انبه انتخاب میگردند تا اسکلت درخت انبه را تشکیل دهند.

نهال جوان را میتوان از ارتفاع ۱۲۰ سانتیمتری نیز سربرداری کرده و ۳ شاخه مناسب را نگهداری و بقیه را حذف نمود. نوک شاخه های حاصل نیز از ۶۰ الی ۹۰ سانتیمتری قطع میشوند. درخت انبه رشد فلشی دارد که هر فلش رشدی بوسیله حلقه مرکزی از برگها بر روی ساقه که به حلقه جوانه ها معروف است مشخص میشوند.

جوانه ها در درخت انبه

به دلیل اینکه جوانه های این قسمت بسیار نزدیک یکدیگر میباشند و شاخه های درخت انبه بوجود آمده از رشد جوانه های درخت انبه ارتباط ضعیفی با تنه دارند، برای شاخه دهی مناسب و ایجاد یک اسکلت قوی باید سربرداری از زیر محل حلقه جوانه ها انجام شود تا شاخه های بوجود آمده فاصله و فضای مناسب برای رشد داشته باشند.

برای فرمدهی درخت انبه، معمولاَ هرس سالانه ای بر روی آن صورت  نمیگیرد. درخت انبه بطور طبیعی رشد زیادی داشته و تاج انبوهی ایجاد میکند. به همین خاطر گاهی حذف شاخه های درهم رفته، پیر، خشکم و آفت زده بلافاصله پس از برداشت میوه انبه یا پیش از گلدهی درخت انبه لازم میگردد.

از آنجائیکه گلهای درخت انبه در انتهای شاخه های ۶ هفته ای یا مسنتر تشکیل میشوند، حذف جوانه درخت انبه انتهایی بعد از هر فلاش رشدی موجب افزایش تعداد شاخه های انتهایی شده که میتوان به میوه دهی بهتر و محدود کردن اندازه درخت انبه منجر شود.

زیتون و انجیر و روش پرورش و هرس

پرورش درختان گرمسیری و نیمه گرمسیری

زیتون و انجیر و روش پرورش و هرس؛ را در این جا شرح میدهیم. آثار باقیمانده مربوط به قدمت انجیر به دوره کرتاسه میرسد. سرزمین اصلی انجیر نواحی اطراف دریای مدیترانه میباشد.

در برخی از آثار تاریخی یونان قدیم همراه شدن درخت انجیر با اعتقادات مردمان نشانگر سعادت، پیشرفت و ترقی بوده است. با توجه به شناخت سرزمین اصلی درخت انجیر، نیازمندی آنرا به شرایط آب و هوایی مدیترانه ای یا نیمه گرمسیری بیان میکنیم.

در این نوع آب و هوا، سرما از ۸ درجه زیر صفر تجاوز نمیکند. زیرا پایینتر از آن تنه درخت صدمه شدید میبیند. ریشه انجیر میتواند نسبت به سرما مقاومت زیادی نشان دهد.  مقاومت کم این گیاه به سرما، مانع کشت در نواحی سردسیر نمیشود.

در صورتی که درخت را در سرمای زمستان مراقبت کرده. حرارت لازم برای رسیدن میوه در تابستان به اندازه کافی در اختیار باشد. میزان محصول رضایت بخش خواهد بود. در مناطقی که سرمای بهاره دیررس دارند. چنان که سرمای زیر صفر برسد. جوانه ها و شاخه جوان صدمه میبینند.

ازدیاد درخت انجیر به روشهای جنسی و غیرجنسی میباشد. در ازدیاد توسط بذر هیچگاه درخت جدید شبیه پایه مادری نخواهد بود. فقط در زمینه علمی از این روش استفاده می کنند. از نظر باغبانی درخت انجیر را به چهار دسته انجیرهای بر، ازمیر، سن پدر و معمولی تقسیم میکنند. لازم به توضیح است که فقط سه مورد آخر خوراکی هستند.

 

هرس فرمی انجیر

هرس فرمی در درختان انجیر بطور کلی بصورت بوته ای و یا پابلند و نیمه پا بلند صورت میگیرد.

۱- هرس فرمی بوته ای انجیر در سال اول به این شرح است. در این فرم درخت انجیر تنه اصلی نبوده و یا خیلی کوتاه میباشد. در فرم هرس بوته ای قلمه ریشه دار را پس از کاشت با حفظ ۲ تا ۳ جوانه سربرداری میکنیم. ارتفاع هرس معمولاَ ۲۰ تا ۳۰ سانتمیتر میباشد.

در سال دوم هرس به گونه ای انجام میشود که در پایان سال حدود ۴ تا ۶ شاخه جدید در روی آن تشکیل شود. بنابراین هر شاخه ایکه در روی تنه سال قبل با قابلیت تشکیل بنحوی هرس مینماییم که حدود ۳۰ سانتیمتر از آن باقی بماند.

عملیات هرس در سال سوم تقربیاَ همانند سال دوم میباشد. و بنحوی انجام میشود که حدود ۸ تا ۱۲ شاخه در روی پایه در پایان سال داشته باشیم. شاخه ها را همانند سال قبل به اندازه ۳۰ سانتیمتر نگاه داشته و بقیه آنها را سربرداری میکنیم.

 

هرس فرمی پابلند انجیر

اصولا هرس فرمی درخت انجیر بصورت پابلند تقربیاَ شبیه به دیگر فرمهای پرورشی درختات میوه پابلند میباشد. ولی ارتفاع در درخت انجیر همانند دیگر درختان پابلند نمیباشد. معمولاَ نهال یا قلمه ریشه داری که از خزانه به بستر اصلی منقل میکنیم از فاصله ۵۰ تا ۷۰ سانتیمتر آن سربرداری مینماییم.

نهال در سال دوم تولید تعدادی شاخه اصلی میکند. که کلیه آنها را به استثنای آخرین شاخه که در بالای تنه دو ساله واقعند حذف مینماییم. در این حال حدود ۵۰ تا ۷۵ سانتیمتر از شاخه مزبور را نگاه داشته و بقیه را قطع می کنیم. شاخه مزبور بعنوان لیدر با محور اصلی درخت بکار میرود.

در سال سوم حدود ۳ تا ۵ شاخه قوی و سالم را در بالای تنه درخت که در جهات مختلف بطرف خارج نیز هستند. زاویه بازتری نسبت به تنه دارند باقی گذاشته میشود. بقیه شاخه ها را حذف می نماییم. شاخه حاصله در روی درخت انجیر به منزله بازو یا شاخه اصلی هستند. در این سال به نسبت یک سوم سربرداری میکنیم. طول و دو سوم باقیماده معمولاَ برابر با ۲۰ تا ۲۵ سانتیمتر میباشد.

هرس فرمی پابلند در درخت انجیر معمولاَ در سال سوم پایان مییابد. زیرا در این سال تنه و شاخه اصلی که فرم درخت انجیر را تشکیل میدهند دقیقاَ مشخص شده اند. در پاره ای موارد در سال دوم تعداد ۳ تا ۵ شاخه روی تنه نگاه داشته میشود. در سال سوم ۲۰ تا ۲۵ سانتیمتر از شاخه ها را باقی میگذاریم.  بقیه شاخه ها را سربرداری مینماییم.


هرس باردهی انجیر

هرس باردهی در درختان انجیر با توجه به تنوعی که در انواع آن وجود دارد متفاوت است. عملیات هرس بطور عمومی در تمامی درختان انجیر در دو موقع از سال یعنی اواسط تابستان و اواسط پاییز صورت میگیرد.

برای اجرای عملیات هرس باردهی درخت انجیر، شناخت جوانه انجیر در روی شاخه ها تقربیاَ ضروری میباشد. اصولاَ روی شاخه انجیر دو نوع جوانه تشکیل میشود.

۱- جوانه کشیده و مخروطی که این جوانه همیشه تولید شاخه میکنند.

۲- جوانه گرد و متورم یا جوانه مزبور که جوانه گل بوده که بعداَ تبدیل به میوه میشوند.

 

جوانه درخت انجیر

بطورکلی جوانه ها ممکن است بطور منفرد و یا دو سه تایی بصورت مختلط در مجاور یکدیگر در روی شاخه تشکیل شوند. حال اگر جوانه منفرد و یا دو سه تایی بصورت مختلط در مجاور یکدیگر در روی شاخه تشکیل شوند.

حال اگر جوانه انتهایی که جوانه چوب است حذف نگردد. جوانه چوب جانبی رشد و نمو نکرده و از بین میروند. در کنار برگ علاوه بر جوانه توضیح داده شده، جوانه تنهایی وجود دارد.

جوانه میوه انجیر معمولاَ از اوایل بهار تا اواسط پاییز ظاهر میشوند. در بعضی از ارقام تعدادی از میوه ها تا هنگام رسیدن فصل سرما کاملاَ نرسیده و به همان صورت در روی درخت باقی میماند.

اگر این گونه ارقام در شرایطی قرار بگیرند که زمستانهای زیاد سرد نداشته باشند. در بهار سال بعد میوه ها با فعالیت درخت به رشد خود ادامه میدهند. انجیر بهاره را که غالباَ بی دانه هستند، تولید میکنند. انجیرهای بهاره معمولاَ در روی شاخه سال قبل تشکیل میشوند. ولی باید توجه داشت هر شاخه یک مرتبه در تمام طول مدت زندگانی خود میوه میدهد.

بنابراین میوه درخت انجیر همیشه روی شاخه جوان همان سال ظاهر میشوند. ضمناَ جوانه هایی که در طول شاخه اغلب خشک قرار گرفته اند قبل از شکفته شدن از بین میروند. فقط جوانه انتهایی باقیمانده موجب نمو طولی درخت و شاخه فرعی میگردد.

هرس درخت انجیر شامل حذف شاخه هایی که یک مرتبه میوه داده اند میشود. برای ایجاد شاخه فرعی در تمام طول شاخه جوانه انتهایی را حذف میکنیم. عمل حذف شاخه جوانه انتهایی مانع طویل شدن شاخه ها و تحریک جوانه فرعی میشوند.


هرس پاییزه انجیر

از شاخه باقیمانده سال قبل که حامل محصول پاییزه هستند. یکی را به عنوان شاخه اصلی انتخاب و بقیه را حذف مینماییم. شاخه مزبور میتواند حامل انجیر بهاره برای سال بعد باشد. این شاخه در آخر زمستان یا اوایل بهار قبل از بیدار شدن درخت باید مانند شاخه سال قبل هرس شود.


هرس سبز انجیر

همانطوری که توضیح داده شد. در روی درخت انجیر دو نوع شاخه مشاهده میشود. که یکی حامل انجیر بهاره است. (میوه ها به اندازه یک فندق میباشد) دیگری شاخه هایی که فاقد انجیر، بهاره هستند. انتهای این شاخه ها بایستی قبل از بیدار شدن درخت قطع و یا حذف شوند.

ضمناَ جوانه انتهایی و کلیه جوانه جانبی شاخه هایی که بعد از این جوانه ها تشکیل میشوند. به استثنای ۲ تا ۳ جوانه انتهایی و کلیه جوانه جانبی شاخه هایی که بعد از این جوانه ها تشکیل میشوند. به استثنای ۲ تا ۳ جوانه جانبی که نزدیک شاخه اصلی واقع شده اند بایستی حذف نمود.

لذا با روشی که ذکر شد. در اواسط تابستان شاخه ها وضعیت خاصی را در روی درخت انجیر خواهند داشت. که به اختصار در زیر توضیح میدهیم.

۱- شاخه ای که از سال قبل حامل میوه کوچک به اندازه فندق میباشند.

۲- شاخه سال حامل جوانه انتهایی، جوانه گل و جوانه چوب جانبی است. عمل هرس در روی این شاخه ها از حذف جوانه انتهایی و جانبی شاخه ها بوده است. این عمل موجب رشد جوانه میوه انجیر موجود و تولید جوانه میوه بهاره سال بعد میشود.

 

زیتون

زیتون و انجیر و روش پرورش و هرس به شرح زیر میباشد. براساس گزارشات موجود سابقه کشت درخت زیتون به بیش از سه هزار سال قبل از میلاد مسیح میرسد. وطن و سرزمین اصلی این گیاه را سوریه و جنوب ترکیه میدانند.

درخت زیتون گیاهی است که در نواحی مدیترانه و آب و هوای معتدل که زمستانهای ملایم دارند رشد ونمو مییابد. اما چنین بنظر میرسد که درخت زیتون بومی این آب و خاک نمیباشد. عده ای از محققین بر این باورند که زیتون بوسیله فنیقی ها و بعد یونانی ها و رومی ها در اطراف مدیترانه و جنوب اروپا انتشار یافته است.

سرمای شدید زمستان موجب صدمه دیدن پوست درخت زیتون میشود. همچنین برگها و میوه ها میتوانند بر اثر سرما پلاسیده شده و کوچک بمانند.

درخت زیتون را میتوان به روشهای مختلفت تکثیر نمود. از جمله روش های هرس هسته، قلمه ، خوابانیدن شاخه ، پیوند بر روی پایه بذری می باشد. انواع مختلف اولئا را که زیتون یکی از گونه های آن است می توان بعنوان پایه انتخاب نمود.

 

هرس فرمی زیتون

پس از انتقال نهال زیتون از خزانه به بستر اصلی و رعایت اصول جابجایی درخت و آرایش ریشه، معمولاَ یک سال پس از کاشت در محل اصلی اگر شرایط محیطی در زمستان مناسب باشد. اقدام به هرس تشکیل فرم می نماییم.

در صورتی که شرایط محیطی در زمستان مناسب نباشد. در نیمه دوم اسفند عملیات هرس فرمی صورت میگیرد. اجرای عملیات بدین ترتیب است که پایه نهال را حدود ۶۰ تا ۷۰ سانتیمتر انتخاب میکنیم. بقیه پایه نهال را سربرداری میکنیم.

در طول تنه، شاخه یا جوانه اضافی را حذف میکنیم. فقط در ناحیه ای بطول ۲۵ سانتی متر انتهایی فوقانی، تعداد ۳ تا ۵ شاخه جانبی قوی را بعنوان شاخه اصلی در نظر میگیریم. عمل انتخاب شاخه ها از نظر فاصله نسبت به یکدیگر باید بطور مساوی باشد.

در سال بعد از اولین هرس معمولاَ درخت نیاز به کوتاه کردن یا هرس نوع دیگری غیر از حذف شاخه خشک شده ندارد. از سال سوم به بعد عملیات هرس منحصر به حذف شاخه که بطور نابجا و کج روییده اند میشود.

ضمناَ شاخه ای که شکل تاج و فرم درخت را از حالت مورد نظر خارج میکند. باید اصلاح یا حذف نمود. نکته ای که در تمامی مراحل هرس فرمی مورد توجه است. از مقدار برگ درختان نبایستی زیاد کاست. زیرا درخت زیتون به تابش مستقیم خورشید حساس میباشد.


هرس باردهی زیتون

در درختان زیتون جوانه های گل در اواخر تابستان بین برگ و ساقه جوان همان سال ظاهر میشوند. ولی جوانه های مزبور به حال و رکود تا بهار سال بعد باقی میمانند. در بهار سال بعد جوانه ها رشد کرده و تولید گل میکنند.

تعداد گل معمولاَ در درختان زیتون زیاده میباشد. ولی تعداد میوه در هر درخت علاوه بر تعداد گلهای کامل که تنها گلهای بارور هستند بستگی به عواملی از قبیل قدرت و رشد درخت و شرایط اقلیمی محل دارد. در هر حال گل درخت زیتون معمولاَ بر روی شاخه های یک ساله ظاهر میگردد.

تعداد میوه زیتون را به نحوی تنظیم می کنند. که جوانه در همان سال در روی شاخه های جوان که در سال بعد حامل میوه خواهند بود تمایز مییابد. میوه زیاد زیتون مانع پیدایش و رشد شاخه ها میگردد.

لذا برای رسیدن به این منظور یعنی تبدیل جوانه به شاخه های جوان علاوه بر تنظیم مقدار میوه زیتون، ممکن است جوانه انتهایی هر شاخه را نیز حذف کرد. تا جوانه های مورد نظر فعال گردند.

در برخی موارد مقدار محصول درخت زیتون پس از ۲۰ الی ۲۵ سال کاهش مییابد. بنابراین برای فعال کردن درخت زیتون یا به عبارت دیگر جوان نمودن درخت زیتون، شاخه های اصلی را قطع مینمایند.

از شاخه های جوانب که در روی تنه روییده است. شاخه اصلی تازه ای انتخاب میکنند. این عملیات را بیش از ۴ الی ۵ بار در طول زندگانی درخت زیتون نمیتوان انجام داد.

پرورش بادام، فندق و پسته

بادام و روش پرورش و هرس آن

پرورش بادام، فندق و پسته به شرح زیر میباشد. محقیقن وطن اصلی درخت بادام را، آسیای غربی و یونان میدانند. بنابراین نظریه گویو گسترش بادام از پامیر تا دریای اژه میباشد. همچنین در پاره ای از اسناد تاریخی آمده که در دورانهای ما قبل تاریخ در ایران درخت بادام بطور وحشی یا زراعی وجود داشته است. کتاب تورات و صحیفه آرمیای نبی از باغهای درخت بادام نامبرده است.

درخت بادام یکی از درختانی هست که زودتر از سایر درختان و قبل از ظاهر شدن برگها، گل آن باز میشود. اغلب در زمستانهای معتدل در ماه اسفند تمام گلهای درخت بادام باز و تقربیاَ نشان میدهد. فقط گلهای آن نسبت به سرما حساس هستند.

درخت بادام از لحاظ خاک و مواد غذایی درختی قانع میباشد. جابجایی بادام از این رو نیاز به کود مایع کمتری دارد. درخت بادام در اغلب زمینهای کم قوت میتواند بر رشد و نمو خود ادامه دهد. همچنین محصول مناسبی را نیز تولید نماید. در هر حال از کشت درخت بادام در زمینهای رسی و مرطوب بایستی خودداری نمود.

بادام بطور کلی توسط هسته میتواند ازدیاد یابد. با عمل پیوند میتوان بادام مرغوب و مناسبی را تهیه نمود. بادام را روی درخت زرد آلو، درخت آلو، درخت گوجه و بالاخره روی درخت بادام که از بذر بعمل آمده پیوند میکنند. با این حال سازگاری درخت زردآلو و درخت آلو با درخت بادام خیلی کم میباشد.

عملاَ در زمینهای که کم عمق یا بدون آهک هستند. یا رطوبت زیاد مجبورند بادام را روی درخت گوجه پیوند کنند. در هر حال در درجه اول پایه بذری بادام شیرین پایه مناسبی برای بادام میباشد. بعد از آن پایه بادام تلخ مناسب بنظر میرسند.


هرس و جابجایی درخت بادام

تربیت و پرورش درخت بادام بصورت پابلند، نیمه پابلند و جامی میسر میباشد. در حالت جامی میان تهی میتوان پایه یا تنه را کوتاه حدود ۵۰ تا ۸۰- سانتمیتر و در درخت نیمه پابلند ۱۲۰ سانتیمتر و در پابلند طول تنه را کمی بیشتر انتخاب کرد. 

هرس باردهی در روی درخت بادام عملیات خاص شدیدی همانند دیگر درختان میوه ندارد. هرس بادام منحصر به قطع شاخه خشک و یا شاخه نابجا و نامناسب که موجب انبوهی شاخه و عدم نفوذ نور و هوا به داخل تاج میشود.

جوانه ها موجود در روی درخت بادام تقربیاَ همانند درخت هلو میباشد. درخت بادام را هر چهار یا پنج سال یکبار با قطع شاخه مسن میتوان جوان نمود.

در هنگام هرس درخت بادام باید در نظر داشت که میوه همیشه در روی شاخه سال قبل تشکیل می شود. بنابراین هنگام قطع شاخه ها لازمه توجه نمود که عملیات بصورتی انجام شود که در ایجاد شاخه جوان برای سالهای بعد کمک شود. تا مقدار محصول افزایش یابد.

در ایران هرس درخت بادام معمول نیست. ولی در کشورهای اروپایی و امریکایی با توجه به نکات بالا عملیات هرس فرمی را انجام میدهند. در سالهای چهارم و پنجم به حذف شاخه زائد و خشک اکتفا میکنند.


روش جابجایی و هرس درخت فندق

فندق درختچه ای بومی اروپا و آسیای صغیر که از زمانهای بسیار دور کاشت آن مرسوم بوده است. بطور کلی کشت درخت فقندق در کشورهایی اروپایی از قرن چهاردهم رونق داشته است.

در ایران ارقام خوروی آن بیشتر در جنگلهای آستارا و ارسباران مشاهده میشود. ارقام بومی آن در مناطق قزوین، ارومیه، مشهد، گرگان و در پاره ای از ارتفاعات فلات مرکزی کاشته میشود.

درخت فندق با هر نوع خاکی تقربیاَ سازگاری دارد. بطور کلی میتوان آنرا در خاکهای نسبتاَ اسیدی و آهکی بعمل آورد. ولی در زمینهای شنی و رسی که دارای هوموس کافی باشد بهترین تنیجه حاصل میشود. بایستی توجه داشت ریشه درخت فندق نسبت به رطوبت زیاد حساسیت نشان میدهند.

درخت فندق نسبت به سرمای زیاد همانند بادام مقاوم هستند. گلهای فندقبه سرمای بهاره حساس بوده و صدمه میبینند. همچنین فندق به بادهای خشک و سوزان حساسیت دارد. روش معمول تکثیر فندق از طریق پاجوشها میباشد. هر چند که از سایر روشها مانند خوابانیدن شاخه و پیوند نیز استفاده میشود.


هرس و جابجایی فندق

از آن جایی که ریشه درخت فندق خیلی حساس هستند. زمان جابجایی درخت فندق و کاشت فندق بسیار مهم میباشد. زیرا اگر هوا زیاد سرد باشد ریشه ها هوا زده و از بین میروند. بنابراین هنگامی که شرایط کاشت مناسب باشد. بایستی عمل جابجایی را انجام داد.

معمولاَ درخت فندق را پس از انتقال به محل اصلی باید بلافاصله آبیاری نمود. همچنین نسبت به سربرداری و هرس اولیه آن اقدام کرد. در مناطقی که زمستان نسبتاَ سرد دارند. عمل سربرداری و هرس مناسب در بهار صورت میگیرد.

درخت فندق را بصورت نیمه پابلند و یا بوته ای پرورش میدهند. مناسب هست فرم تاج بصورت جامی پرورش داده شود. برای این منظور پس از کاشت نهال در بستر اصلی، سرنهال را به ارتفاع ۴۰ تا ۵۰ سانتیمتر از سطح زمین قطع یا سربرداری میکنیم.

پس از رشد جوانه ها و تشکیل شاخه ها ۳ تا ۶ شاخه اصلی را باقی گذاشته و بقیه را هنگام خواب درخت ( از آذر تا اسفند ماه ) حذف مینماییم. در روش بوته ای، در سال سوم تنه اصلی از سطح خاک قطع میگردد. ۴ عدد پاجوش که رشد خوبی دارند. به فواصل ۲۰ تا ۲۵ سانتیمتر از یکدیگر نگهداری و بقیه پاجوش ها حذف میشوند.

اصولاَ هرس در فندق بمنظور میوه نشاندن درخت و تولید و تشکیل شاخه قوی یک ساله میباشد. بایستی عملیات هرس فندق همه ساله و یا هر دو سال یکبار صورت میگیرد. برخی براین عقیده اند بهترین نتیجه از هرس هنگامی حاصل میشود که درخت فندق تنه نسبتاَ آزادی داشته و شاخه اصلی آن به حد کافی از زمین فاصله گرفته باشد.

درخت پسته و روشهای جابجایی و هرس آن

درخت پسته براساس آثار تاریخی و کتیبه یونانی از ۳ تا ۴ هزار سال پیش در ایران مرسوم بوده است. در اوایل عهد مسیحیت یکی از امپراطوران روم این درخت را به روم و از آن جا به اسپانیا میبرد. در سالهای اخیر کاشت درخت پسته در امریکا و آفریقا مرسوم میباشد. درخت پسته از گیاهان نواحی گرم معتدل مانند سواحل دریای مدیترانه میباشد.

با وجود این در پاره ای از مناطق که دارای زمستانهای سرد و تابستانهای گرم مانند نواحی دامغان و قزوین میباشد محصول رضایت بخشی میدهد. درخت پسته در خاکهای شنی و رسی بخوبی رشد و نمو میکند. در این نوع خاک محصول خوبی نیز تولید میکند. ولی در اراضی رسی سنگین که رطوبت را بمقدار زیاد و برای مدت طولانی درخود نگاه میدارد. نتیجه رضایت بخشی نمیدهد .


هرس و جابجایی درخت پسته

هرس درخت پسته مسن و بارده مرسوم نیست. باغداران فقط به حذف شاخه خشک اکتفا میکنند. در پاره ای از مراکز تولید پسته این هرس را در فصل پاییز و در پاره ای دیگر از مراکز در فصل زمستان انجام میدهند. البته در نقاطی هرس زمستانه ممکن هست که خطر یخبندان و سرمای شدید در بین نباشد.

به عقیده ی ما در نواحی سرد مانند نواحی اطراف قزوین هرس از اواخر اسفند تا اواخر فروردین باید انجام گیرد. جابجایی بادام نیز در این زمان از سال انجام میشود. زیرا در این منطقه اغلب سرمای زمستان بسیار شدید میباشد.

علاوه بر این چون با این هرس فقط شاخه خشک قبل از فعالیت جوانه ها حذف میشوند. تغییری در تعادل بین شاخه درخت پسته از نظر مصرف شیره گیاهی حاصل نمیگردد.


هرس فرمی درخت پسته

هرس فرمی درخت پسته و بادام باید با دقت انجام گیرد. پس از آن که جوانه پیوندک به اندازه کافی رشد کرد (۱.۲۰ تا ۱.۵ متر) جوانه انتهایی و کلیه شاخه فرعی به استثنای شاخه هایی که در ۲۰ تا ۲۵ سانتیمتر انتهای پایه واقعند قطع میکنند. در این قسمت ۳ تا ۵ شاخه که بطور منظم بدور پایه قرار گرفته باقی میماند.

آنها نیز از ۳۰ تا ۳۵ سانتیمتر سربرداری میشوند. این شاخه ها اسکلت تاج درخت پسته یا شاخه اصلی درخت پسته را تشکیل میدهند. در سالهای بعد شاخه فرعی روی شاخه اصلی به فاصله کافی و با فواصل نسبتاَ منظم قرار گیرند. تا نور خورشید و هوا به آسانی به شاخه باردهنده برسد.

 

به شما پیشنهاد مطالعه مقاله انگور، هرس و جابجایی را میدهیم.


نکات عملی هرس درخت پسته

۱- حداکثر نور و حررات خورشید و هوا به درون تاج درخت باید برسد.

۲- زوایه بین شاخه باردهنده و شاخه اصلی که حامل شاخه بار دهنده میباشد. باید بین ۶۰ تا ۸۰ درجه باشد. تا در اثر وزن نسبتاَ زیاد محصول شاخه باردهنده از شاخه اصلی جدا نشود.

۳- فاصل اولین شاخه اصلی روی تنه درخت تا سطح زمین باید در حدود ۱ تا ۱.۲۰ متر باشد. تا بتوان عملیات زراعتی مختلف را به آسانی روی درخت انجام داد.


هرس باردهی درخت پسته

هرس باردهی پسته، بادام و فندق شامل هرس تنک شاخه، سربرداری حذف پاجوش شاخه خشکیده آلوده میباشد. هدف از هرس تنک شاخه، کاهش تعداد شاخه فرعی درجه دوم و سوم میباشد.

این عملیات در دوره خواب زمستان و در سنین باردهی اقتصادی محصول انجام میشود. هرس شاخه به منظور کاهش سال آوری توصیه و باعث رسیدن آب و مواد غذایی بیشتر به جوانه گل در حال تشکیل برای محصول سال آینده میشود.

هرس سربرداری نیز بمنظور جلوگیری از رشد رویشی بیش از حد جوانه انتهایی و تقویت جوانه جانبی میباشد. که در فصل خواب صورت گرفته، افزایش شاخه جانبی، سطح باردهی را به همراه دارد.

جابجایی درخت گیلاس و هرس درخت آلبالو

درخت گیلاس و درخت آلبالو

درخت گیلاس و آلبالو نخست در منطقه ای ما بین دریای خزر و دریای سیاه بطور وحشی پراکنده بودند. بعداَ توسط عوامل انتشار و انتقال به نواحی دیگر برده و گسترده یافته است. بررسیهای ما چنین نشان میدهد که امروزه در نواحی عباس آباد و مراد تپه همدان هنوز تعداد زیادی گیلاس وحشی وجود دارند.

مناسبترین مناطق کشت برای درخت گیلاس و آلبالو معمولاَ مناطقی است که عاری از خطر سرمازدگی و بادهای شدید میباشد. در مناطقی که درجه حرارت هوا خیلی زود بالا میرود. دوره خواب زمستانه درختان گیلاس و آلبالو قبل از بهار شکسته میشود. در معرض خطر سرمازدگی بهاره قرار میگیرند. زیرا حساسیت گلهای گیلاس و آلبالو به سرما زیاد میباشد.

بطور کلی چنین استنباط میشود که درختان گیلاس و آلبالو دردره های مرتفع و در خاکهای خشک و سبک بهترین رشد را خواهند داشت. آزمایشات مختلف نشان داده که درخت آلبالو نسبت به چگونگی شرایط محیطی، مخصوصاَ درجه حرارتهای زیر صفر مقاوم تر از درخت گیلاس میباشد.

امروزه برای پرورش درخت گیلاس از روشهای مختلف استفاده میشود. مرسوم ترین آنها پایه بذری آلبالوهای وحشی است. در ایران، بیشتر پایه آلبالوی تلخه و آلبالوی نرک مورد استفاده قرار میگیرند.

 

پرورش گیلاس و آلبالو

ازدیاد و تکثیر پایه درختان گیلاس معمولاَ از طریق بذری انجام گرفته و بدین ترتیب اکثر درختان پابلند میباشند. ۱/۱۲ F را می توان از طریق غیر بذری بوسیله خواباندن شاخه ها و پا جوش ازدیاد نمود. بدین منظورباید پس از آن که نهال پایه ۱/۱۲ F جوانه زد و جوانه ها آنها رشد نمودند.

فوراَ توسط مقداری خاک روی آن را پوشاند و سبب ریشه زدن آنها شد. به همین سبب درختانی که برروی این پایه قرار دارند قدری کوچک و یا پاکوتاه میباشند.

برای ازدیاد آلبالو نرک و آلبالو تلخه که از طریق کاشت بذر آنان انجام میگیرد. باید توجه داشت که بذر را قبل از کاشت استراتیفیه نموده و سپس در اوایل بهار در خزانه مورد کشت قرار دارد.

بهترین طریقه استراتیفیکاسیون برای بذرهای گیلاس و آلبالو، نگهداری آنها به مدت ۱۲۰ روز در درجه حرارتهای ۵تا ۷ درجه سانتی گراد و سپس بمدت ۱۰۰ روز در درجه حرارتهای بین ۱-تا۲- درجه سانتگراد میباشد. بطور کلی وزن هر ۱۰۰۰ دانه آلبالو نرک در حدود ۱۷۵ گرم و هر ۱۰۰ گرم آن در حدود ۵۷۰ دانه دارد. همین طور  ۱۰۰۰ دانه آلبالو تلخه ۹۰ گرم وزن دارد.

برای درختان آلبالو اکثراَ پایه آلبالو مورد استفاده قرار میگیرد. میوه درختانی که برروی این پایه ها قرار دارند. دارای مرغوبیت فراوانی بوده و میزان سازگاری پایه و پیوندک نیز بسیار زیاد است. در صورتی که درختان پیوندی برروی آلبالو نرک دارای میوه ریزی باشد. درجه سازگاری آنها بسیار کم است.

 

هرس گیلاس و آلبالو

بطور کلی درختان گیلاس و آلبالو را به انواع اشکال مختلف گرد و پهن پرورش می دهند. ولی امروزه بیشتر فرمهای کروی نیمه پاکوتاه برای گیلاس و فرمهای  پاکوتاه برای آلبالو توصیه میشود.

از انواع فرمهای پهن بادبزنی با شاخه افقی و مایل و فرم ساده و دوبل مرسوم میباشد. بعنوان یادآوری اشاره میشود که درختان گیلاس را تقربیاَ شبیه به درخت سیب هرس میکنند.

عملیات سربرداری از ۶۰ تا ۶۰ سانتیمتر سطح خاک انجام میگیرد. بطور کلی تعداد شاخه اصلی گیلاس و آلبالو را برحسب فرم بین ۳ تا ۴ شاخه در نظر میگیرند. بنابراین هرس اولیه گیلاس و تربیت نهال بنحوی که شاخه اصلی از نقاط مختلف تنه با فواصل حدود ۳۰ سانتیمتر در جهات مختلف پدید آید انجام میشود. شاخه اصلی زوایای واقعی خود را یافته و از بسته بودن زاویه آنها جلوگیری شود.

 

هرس باردهی

معمولاَ درختان گیلاس دارای رشد عمودی زیادی میباشند. ارتفاع آنها گاهی تا ۲۰ متر هم میرسد. در حالی که درختان آلبالو دارای رشد ضعیفتر بوده و ارتفاع آنها به ۵ تا ۸ متر میرسد. بطور کلی در روی درختان گیلاس و آلبالو دو نوع جوانه یکی جوانه برگ ودیگری جوانه گل را میتوان تمیز داد.

جوانه انتهایی همیشه جوانه برگی بوده و جوانه گل برروی شاخه مختلف در قسمتهای جانبی ظاهر میشوند. درهر حال نحوه استقرار جوانه های گل و برگ برروی شاخه های درختان گیلاس و آلبالو کم بیشت متفاوت میباشند.

در درخت گیلاس بیشتر جوانه گل بصورت مجتمع برروی شاخه دو ساله قرار دارند. در حد فاصل بین شاخه دوساله و یک ساله مقدار کمی گلهای منفرد تشکیل میشود. اصولاَ میوه گیلاس برروی زائده بارده کوتاه تشکیل میگردد. در درختان آلبالو چوبهای یکساله حامل جوانه گل بوده و بیشتر محصول را در روی آنها تشکیل میشود.

 

شاخه رویشی و تولید مثلی در روی گیلاس و هرس آنها 

چوبی، حامل تعدادی جوانه برگ میباشند برحسب شدت و قدرت رشد آنها ۳ تا ۵ جوانه را نگاه داشته و بقیه قطع میشوند.

مرکب، این شاخه ها حامل جوانه برگ و گل بوده و هرس در روی آنها همانند شاخه چوبی میباشد.

منشعب، معمولاَ اینگونه انشعابات قوی و طویل ظاهر میشوند. هرس در روی آنها از جوانه استیپولر صورت میگیرد.

نرک، اینگونه شاخه ها، شاخه چوبی خیلی قوی میباشند. اگر این شاخه ها به منظور شکلدهی بکار روند. با حفظ ۵ تا ۶ جوانه بقیه را سربرداری میکنند. در غیر اینصورت بایستی از نزدیک جوانه استیپولر حذف گردند.

براندی یا شیفون، این شاخه ها معمولاَ کوتاه بوده و حامل جوانه گل میباشند. برحسب جوانه انتهایی و استیپولر حامل جوانه برگی هم هستند. حال اگر شیفونها خیلی کوتاه باشند. انها را کاملاَ حفظ مینماییم. اگر مایل باشند، جوانه انتهایی را قطع میکنیم. درحالتی که شیفون ها مسن و طویل میگردند. همانند شاخه نرک با آنها عمل میشود. (گیلاس و آلبالو).

شاخه طویل، این شاخه ها میتوانند بعداَ حامل جوانه گل گردند. بنابراین از یک دوم یا دو سوم طول قطع میشوند.

 

گلهای مجتمع

اندامهای کوتاهی که از توده گلها تشکیل شدند. بهترین اندام باردهی در گیلاس میباشند. به هیچ وجه آنها را نبایستی دستکاری نمود. همچنین کورسونهایی که حامل جوانه گل بصورت منفرد هستند بایستی آنها را حفظ نمود.

اگر کورسون های مسن حامل گل مجتمع و شاخه چوبی باشند. شاخه چوبی را قطع میکنند تا گلهای مجتمع رشد و نمود کافی برای تولید بار داشته باشند. در حالت خاصی که روی پاره ای از درختان گیلاس و آلبالو میتوان مشاهده نمود، وجود کورسون مسن همراه با مقدار زیادی توده گل مجتمع است . در این شرایط ۲ تا ۳ دسته از گلهای مجتمع رانزدیک شاخه های چوبی نگاه داشته و بقیه را حذف میکنند.

بطور کلی عملیات هرس زمستانه در درختان گیلاس و آلبالو پس از چند سال فقط بمنظور حفظ فرم و ایجاد شرایط مناسب برای جریان هوا ونور میباشد. شاخه افقی و خیلی قوی را بایستی کوتاه نمود و شاخه خیلی طویل را کوتاه کرده و مرکز درخت را از شاخه اضافی خالی نمود.

 

پنسمان

بطور کلی عملیات هرس تابستانه که پنسمان قسمتی از آن میباشد. در روی شاخه طویل کمتر انجام و در شاخه جانبی بطور محدود و کم صورت میگیرد. اولین پنسمان از روی ۲ تا ۳ برگ و بعداَ از روی یک یا دو برگ انجام میشود.

در فرمهای بادبزنی برای حفظ فرم و تبدیل سریع جوانه های برگی و به جوانه های گل و جلوگیری از گسترش سریع گورمان ها عملیات پنسمان انجام میشود. در درختانی که بفرم آزاد پرورش مییابند در آغاز فقط به سربرداری اکتفا مینمایند.

هرس درختان آلبالو شباهت به هرس درختان گیلاس دارد. با این تفاوت که هرس دردرختان آلبالو باید در دفعات بیشتری صورت گیرد. زیرا جوانه درختان آلبالو اگر در سال اولیه شکفته نشوند در سال بعد قدرت رویش خود را از دست داده و شاخه قدری خالی و یا عاری از شاخه فرعی میشوند. (گیلاس و آلبالو).

 

گلابی و روش پرورش و هرس و جابجایی + درخت گلابی

درخت گلابی

درخت گلابی که امروزه مورد کشت قرار می گیرند. از گونه وحشی میشود. طبق نظریه محققین، گونه وحشی درخت گلابی در مناطق معتدل اروپای غربی تا آسیای شرقی پراکنده میباشند.

بر اساس شواهد تاریخی در یونان قدیم کشت این گیاه مرسوم بوده. در اوایل قرن هجدهم فرانسویان موفق شدند واریته جدیدی را از گونه وحشی درخت گلابی تهیه نمایند.

عمل اصلاح و تهیه واریته جدید درخت گلابی در بلژیک توسط فان مونس در اواخر قرن هجدهم و اوایل قرن نوزدهم صورت گرفته. تعدادی از واریته هایی که امروز کشت انها مرسوم به نام وی میباشد. براساس گزارش گیاهشناسان امروزه حدود ۲۵ گونه وحشی درخت گلابی در نیمکرده شمالی وجود دارد. که تعداری از آنها در چین، ژاپن، کره و همچینین ۸ تا ۱۰ گونه آن در ایران و آسیای صغیر موجود میباشد.

 

تکثیر در درخت گلابی

در درخت گلابی عمل تکثیر و ازدیاد غالباَ از طریق غیرجنسی (پیوند) با استفاده از پایه مختلف صورت میگیرد. طی این عمل درخت گلابی بارآوری تشکیل میگردد. با ما در اینستاگرام باغبانی و جابجایی درخت هورس همراه باشید.

امروزه در اروپا و امریکا برای حصول تنیجه مناسب از بذر گلابی وحشی ازنوع P.communis استفاده میشود. که برروی آنها انواع واریته مرغوب گلابی پیوند میگردد. تنها مشکلی که این روش پدید میآورد دیررس شدن آنهاست. ولی پایه ها نسبت به سرما مقاوم بوده و رشد این پایه ها زیاد و قوی میباشند.

لذا از این پایه بیشتر برای تهیه و پرورش درخت گلابی پابلند و درخت گلابی نیمه پابلند استفاده میشود. امروزه پایه دیگری را میتوان برای پیوند با درخت گلابی مورد استفاده قرار داد.

از جمله پایه درخت به میباشد که بیشتر برای تهیه و تربیت درختان پاکوتاه و نیمه پاکوتاه استفاده میشوند. پایه درخت به که روی آنها گلابی پیوند میشود. در مقابل سرما حساسیت زیادی نشان میدهند. مناسب کشت در نواحی که سرما و یخبندان شدید ندارند میباشند. این گونه درختان بطور معمول زودتر بارور و عمرشان نسبت به نهالهای پیوندی بروی پایه بذری کمتر است.

 

فرمهای پرورش درخت گلابی

درخت گلابی را نیز همانند درخت سیب میتوان به اشکال مختلف گرد یا پهن و هم چنین پاکوتاه و پابلند تربیت نمود. در بین انواع فرمها، فرم دوکی و بادبزنی با شاخه عمودی، بادبزین با شاخه افقی، جامی و تیپهای مختلف جامی پرورش میدهند.

برای بدست آوردن درخت گلابی پابلند که ارتفاع تنه آن اکثراَ بین ۶۰/۱ تا ۸۰/۱ متر میباشد. از پایه بذری گلابی استفاده میشود. بطورکلی میتوان گفت که این نوع درختان پابلند و پا متوسط کروی هنوز در اکثر نقاط دنیا مورد کشت و پرورش قرار میگیرند.

قدرت مقاومت یک چنین درختانی در مقابل سرما بیشتر بوده. ولی از لحاظ اقتصادی به واسطه دیربارور شدن این درختان و کمی محصول آن در واحد سطح مقرون به صرفه نیستند.

به همین منظور امروزه در بسیاری از کشورهای اروپایی و همین طور در ایالات متحده امریکا از فرمهای پهن و پاکوتاه و نیز از فرمهای داربستی استفاده میشود. برای بدست آوردن یک چنین درختانی میتوان از پایه های به A که دارای ریشه سطحی و رشد کمی میباشند استفاه نمود.

در بعضی از باغات که درخت گلابی به عنوان تزیین دیوارها مورد پرورش قرار میگرند. میتوان انواع مختلف فرمهای پالمت، چتری و کوردن را مورد استفاده قرار داد.

بطور معمول برخی از ارقام درخت گلابی رشد عمودی یافته و شکل طبیعی درخت به فرم مخروط کشیده میباشد. شاخه جانبی کم وبیش عمودی رشد میکنند. که برای حل این مشکل از انواع بازوهای جداکننده استفاده میشود. درهر حال برای آشنایی با برخی از انواع فرمهای پرورشی درخت گلابی که همانند درخت سیب میباشد. با ما همراه شوید.


هرس باردهی درختان سیب و گلابی

درخت  گلابی موجود زنده و پیچیده ای که بایستی به تمام تظاهرات، عکس العملها و نیازمندیهای آن توجه داشت و باآنها آشنا شد. تا بتوان با درخت گلابی بنحوی ارتباط برقرار کرد تا نتایج مورد نظر را بدست آورد.

منظور از این عنوان چنین است که درخت باردهی مناسبی یافته و با اجرای سیستمهایی تعادل را حفظ نمود. بنابراین به مجرد اینکه هرس فرماسیون و اسکلت بندی انجام گردید. درخت شکل مورد نظر را روی شاخه یاف.، موضوع باردهی درخت آغاز میگردد.

زیرا همراه با تکامل اسکلت بندی درخت شکل مورد نظر را روی شاخه شروع میشود. در همین زمان که در رشد و نمو شاخه هایی که میوه میدهند. لازمست مداخله نموده و هرسهای ضروری برای تنظیم میزان باردهی و جلوگیری از صدمات بعدی را انجام دهیم.

مخصوصاَ در سالهای اول باردهی باید درخت گلابی را هرس نمود. زیرا هرس مناسب ضمن حفظ اسکلت درخت گلابی به زود باردهی آن نیز کمک میکند. بنابراین بایستی نخست شاخه و اندامهایی که حامل میوه میگردند. شناسایی کرده و پس از آن عمل هرس بارآوری را روی آنها اجرا نمود.

ضمناَ متذکر میگردیم بر اساس اینکه خصوصیات اندامهای باردهی درخت سیب و درخت گلابی همانند هم میباشند. لذا عمل هرس بار آوری را در مورد هر دوی آنها یکباره شرح میدهیم. همانطوری که در صفحه هرس درخت سیب آمده. شکل ظاهری درخت شامل تنه اصلی، شاخه اصلی و شاخه فرعی میباشد.

شاخه اصلی و شاخه فرعی دارای انشعابات کوتاهی هستند. که میوههای درخت سیب و درخت گلابی روی آنها تشکیل میگردد. هنر هرس از این جا شروع میشود. که این گونه شاخه و دیگر شاخه ها را تبدیل به شاخه مفید بارور گرداند.


میخچخه یا دارد (DARd)

در درخت سیب و  درخت گلابی شاخه خیلی کوتاهی که منتهی به یک جوانه میگردند دیده میشود. که آنها را میخچه یا دارد مینامند. در واقع میخچه شاخه بسیار کوتاهی که در جوانی صاف و یا دارای چین و چروکهایی ست. در هنگامی که مسن میگردد، به جوانه کوچک و مخروطی منتهی میشود.

این اندام موقتی بوده و دایمی نخواهد بود. در شرایطی که مواد غذایی به اندازه کافی در اختیار داشته باشد تبدیل به لامبورد میگردد. معمولاَ در طول دوران رشد میخچه تعدادی برگ تشکیل میشود. میخچه در حد فاصل بین جوانه چوب و میوه قرار دارند و بعداَ میوه خواهند داد. لذا توصیه میشود تا حد امکان تعداد میخچه را در درخت گلابی حفظ کرده و زیاد نماییم.

موقعیت استقرار میخچه در درختان هسته دار مانند درختان دانه دار نبوده. در حد فاصل بین جوانه چوبی ومیوه قرار نمیگیرند. بلکه میوه ها روی شاخه هایی که در سال قبل سبز بوجود میآیند.

بنابراین در درختان هسته دار فقط جوانه چوبی و جوانه گل وجود دارند. منتها بعضی اوقات چند گل روی شاخه کوتاهی دور هم جمع میگردند و در انتهای آن شاخه جوانه چوبی قرار دارد.


لامبورد ( Labored)

لامبورد همانند میخچه میباشد و در انتهای آن جوانههای گل ومیوه تشکیل میگردند. بطورکلی لامبورد کمی بزرگتر از میخچه بوده و در غالب اوقات میتواند در روی بورس (محلی که میوه وگل تشکیل میشود) مجدداَ لامبورد و میخچه تواماَ پدید آیند.


شاخک یا براندی (Brindlle)

براندی تقربیاَ شبیه به یک شاخه کوچک باریک و خم شونده بوده و در هنگامی که کامل و خوب رشد کرده باشد طول آن حدود ۲۰ سانتیمتر است. شاخک یا براندی ساده حامل تعدادی جوانه چوب بوده و در انتهای به جوانه بزرگتری ختم میگردد. گاهی این جوانه بارده میشود که اصطلاحاَ به این شاخه، شاخک یا براندی تاجدار میگویند.


شاخه میوه دهنده یا کورسون (Coursonne)

کورسون یا انشعاباتی گفته میشود که برروی شاخه اصلی یا درجه دوم بوجود آمده و پس از هرس منظم به یک شاخه میوه دهنده تبدیل میگردد.


شاخه

در طول دوران رشد و در شرایط مناسب فصلی تعداد زیادی از جوانه فعال و پاره ای از آنها که در مجاورت جوانه چوب قرار دارند تبدیل به برگ و گاهی تولید جوانه ثانوی در روی شاخه ها میکنند. معمولاَ این اندامها در سیب و گلابی کاملاَ قوی بوده وحامل جوانه چوب جانبی و جوانه انتهایی فعال و بارآور میباشند.

جوانه مزبور حامل جوانه های ضمیمه بوده و که جوانه خواب میباشد. این جوانه همیشه در بالای نقطه فشردگی و چین چروکدار بودن شاخه قرار دارند. برای فعال سازی این جوانه لازمست شاخه را چند میلیمتر بالاتر از محل اتصال قطع نماییم.

نرک با گورمان ( Gourmand)

تحت تاثیر تغذیه مناسب وزیاد، پاره ای از جوانه رشد قوی و کاملی مییابند و قدرت رویشی که در این شاخه وجود دارد. اجازه نمیدهد که میوه ها به آسانی در روی آنها تشکیل گردند. به این شاخه قوی نرک گفته میشود.

جوانه چوب

جوانه چوب در کنار و محل اتصال دمبرگ به شاخه بصورت یک اندام صاف ونوک تیز بوده که از فلسهایی پوشیدست. فلسها روی یکدیگر قرار گرفته اند و بدون کرک بوده و یا دارای کرکهای بسیار ظریفی میباشند.

در انتهای جانبی آنها دو جوانه خیلی کوچم که با چشم غیر مسلح قابل رویت نیست قرار دارد. که آنها را جوانه استیپولر (Stiplaire) مینامند. این جوانه فعال نخواهند شد مگر آنکه جوانه اصلی از بین برود.


جوانه گل

جوانه گل همانند جوانه چوب بوده و بطور جانبی بر شاخه قرار گرفته و غالباَ در انتهای لامبورد یا براندی تشکیل میگردند و روی آنها از فلسهای جنینی پوشیدست. شکل عمومی آنها کروی و یا بیضی متورم میباشد و در برخی از واریته ها کرکدار میباشند.

این اندام در شرایط مناسب فعال و تبدیل به گل و میوه میگردد. پس از برداشت محل اتصال میوه متورم وگوشتی گشته و غالباَ در روی آنها دارد. لامبورد وگاهی براندی تشکیل میگردد. بنابراین، این اندام را باید همیشه روی درخت گلابی و شاخه گلابی حفظ نمود. زیرا عضو مفیدی میباشد که اصطلاحاَ آن را بورس مینامند.


تغییرات جوانه

بطورکلی چوب در طول دوران رشد تغییرات بسیاری یافته و اندامهای مختلف را می تواند تولید نماید. همچنین در چگونگی و وضع باردهی و هرس شاخه شناسایی آنها موثر میباشد.

بنابراین غالباَ با تغییراتی که در میزان و مقدار شیره گیاهی که به جوانه می رسد. میتواند اندامهای مختلفی راایجاد نماید. چنانکه شیره گیاهی بمقدار زیاد به جوانه برسد جوانه تغییر شکل یافته و تبدیل به شاخه قوی ( بطول ۸۰ سانتی متر یا بیشتر ) خواهد شد که آن را اصطلاحاَ نرک یا گورمان مینامند.

– در حالی که شیره گیاهی در یک حد طبیعی به جوانه برسد. از آنها شاخه معمولی تشکیل میگردد. که معمولاَ طول آنها بین ۲۵ تا ۴۰ سانتیمتر خواهد بود و آنها را شاخه چوبی معمولی می گویند.

– حال اگر مقدار شیره گیاهی که در اختیار جوانه قرار میگیرد کمی کمتر از حالت قبل باشد. جوانه شاخه کوتاه و باریکی را تولید میکند. که اصطلاحاَ به آن برندی می گویند.

– اگر جوانه به میزان خیلی کم شیره گیاهی دریافت نماید. رشد جوانه کند و کوتاه بوده و اندام کوچک و نوک تیز بنام میخچه یا دارد را میسازد.

– در شرایطی که به علل مختلف مقدار شیره گیاهی خیلی کمی در اختیار جوانه قرار گیرد رشد و فعالیت جوانه کاملاَ محدود شد و گاهی بدون فعالیت همچنان باقی میماند و اصطلاحا به این نوع جوانه ، جوانه انتظار یا خواب میگویند.

– گاهی نیز ممکن است اصولاَ شرایطی پدید آید که جوانه از حداقل ماده غذایی (شیره گیاهی) محروم مانده و دراین حال جوانه سقوط خواهند کرد.

باردهی گلابی

در پاره ای از ارقام گلابی که میزان باردهی آنها زیاد است جوانه گل در طی چند ماه تشکیل میگردد. شاخه و براندی های سال منتهی به یک یا چند جوانه گل میشوند. این انشعابات را اصطلاحاَ کورسون یا شاخک مینامند.

شاخه و براندی های تاجدار مخصوصاَ در ارقام گلابی و ویلیامز، دوشس تولید میوه بزرگ و عالی میکنند و لازمست آنها را کاملاَ شناخته و هرس ننماییم. این تغییرات بصورت منظم و همیشگی در تمام ارقام نمیباشد.

گاهی تغییرات خیلی به کندی صورت میگیرد. دو تا سه سال یا بیشتر طول میکشد. در این حالت جوانه چوب تولید اندام حد واسطی میکند که اصطلاحاَ به آن میخچه میگویند.

برای تبدیل سازی میخچه به جوانه گل لازم است مقدار شیره گیاهی که به آن میرسد نه خیلی کم و نه خیلی زیاد باشد. زیرا اگر شیره زیاد باشد. شاخه چوبی و اگر خیلی کم باشد باریکی را ایجاد میکند که میخچه کشیده به آن میگویند. بنابراین برای این که جوانه چوب تبدیل به میخچه گردد لازمست مقدار شیره گیاهی بطور متوسط به آن برسد.


چگونگی تغییر کورسون به اندام بارده

شاخه ای که از جوانه تشکیل میشود. بطور آزاد رشد یابد. با این حال برای فعال سازی آن لازمست عملیات هرس در روی شاخه مزبور در طی سه سال صورت گیرد تا تبدیل به جوانه بارده گردد.

در سال اول هرس لازمست سه جوانه خواب در روی آن نگاهداری و از بالای جوانه شاخه را قطع نماییم.

سال دوم شاخه ای که از جوانه سوم سال قبل روییده یک جوانه نگهداری و بقیه را حذف مینماییم. دو جوانه باقیمانده سال قبل در این سال تبدیل به میخچه یا دارد میگردند.

در سال سوم برای فعال سازی دو دارد سال قبل و تبدیل آنها به اندام بارده شاخه را از زیر میخچه بیرونی قطع مینماییم. در همین سال میخچه ها فعال میگردند.

با توجه به توضیحات بمنظور شناسایی اندامهای مختلف که در هرس باردهی نقش اساسی دارند چگونگی هرس را در درخت سیب و درخت گلابی با تنوعی که در شاخه ها و اندامهای رویشی آنها مشاهده می شود با ذکر چند مثال بیان میکنیم.

ضمناَ یاد آور میشویم عمل اجرای هرس باردهی در فرمهای مختلف تربیتی درخت سیب و درخت گلابی تقربیاَ یکسان بوده و اختلاف زیادی با یکدیگر ندارند. بلکه بر اساس تغییر شاخه ها به شاخه های بادره و چگونگی هدایت جوانه ها به اشکال بارده مورد بحث میباشد. که در قسمتهای پیشین این تغییرات را همراه با نحوه اجرا نشان داده ایم .


عملیات و اجرای هرس درخت میوه

بطور کلی میوه دهی درخت گلابی نسبت معکوس با رشد و نمو آن دارد. یعنی اگر درختی دارای رشد زیاد باشد. میزان محصول کمتری خواهد داشت. برعکس درختانی که رشد آنها متوسط یا کمتر است میوه بیشتری تولید میکنند.

معمولاَ میوه سیب و  میوه گلابی در شاخه سه ساله و یا بیشتر تشکیل می گردند. کمتر اتفاق میافتد که در روی شاخه یک یا دو ساله تشکیل شود. لذا شاخه قوی را در زمستان باید بلندتر در تابستان کوتاه تر هرس نمود.

همچنین شاخه که رشد آن کمتر باشد در زمستان کوتاهتر هرس می گردند. (توضیح آنکه سعی برآن می شود جوانه کمتری در روی این گونه شاخه ها نگهداری شود. بنابراین در چنین وضعیتی برخی توصیه می کنند که هرس تابستانه انجام شود.)

ضمناَ در درخت سیب و درخت گلابی بزرگ و مسن جوانه چوبی و یا مخچه می تواند چندین سال به حال خواب باقی بماند. ولی هنگامی که شاخه زائد را هرس نماییم. جوانه های مزبور به رشد و نمو خود ادامه می دهند و فعال میگردند. (در درختانی با هسته این عمل مقدور نمیباشد).

 

هرس در روی یک شاخه گلابی برای باردهی در طی چهار سال

در هرس سال اول درخت گلابی: در روی یک شاخه بلند در زمستان سه جوانه را باقیمانده و از بالای جوانه سوم شاخه را قطع میکنیم.

هرس سال دوم درخت گلابی: پایین ترین جوانه در روی شاخه تبدیل به میخچه و جوانه کناری یادومین جوانه شاخه کوتاه یا کورسون بدون تاج را تشکیل میدهد. جوانه سوم که تبدیل به شاخه طویل دو جوانه باقیمانده و از بالای جوانه دوم شاخه را قطع میکنیم.

هرس سال سوم درخت گلابی: در سال سوم میخچه سال قبل تبدیل به لامبورد و کورسون تبدیل به براندی تاجدار می گردد. شاخه بلند و طویل از جوانه انتهایی پدید آمده درست از بالای براندی تاج دار حذف میگردد.

هرس سال چهارم درخت گلابی: در این سال کورسونی که در سال سوم بارداده است. از کنار لامبورد میوه دار سال قبل حذف میگردد. تا در بورس سال قبل میخچه و لامبورد تشکیلی فعال گردد. تمامی این عملیات در زمستان موقعی که هوا مساعد باشد و یا در اوایل پاییز در مناطقی که زمستان سخت ندارد انجام میگردد.

 

مجموع عملیاتی که در روی یک درخت گلابی با وجود انواع شاخه مختلف در مراحل رسد انجام میشود

الف- یک جوانه خواب، یک لامبورد و یک جوانه خواب.

در روی شاخه ای که حامل یک جوانه خواب و یک لامبورد و یک جوانه خواب دیگر میباشد. برای فعال سازی آنها لازمست جوانه خوابی که در روی قسمتی از شاخه مانده در مجاورت لامبورد حذف شود تا لامبورد و جوانه خواب باقیمانده فعال شوند.

ب-یک جوانه خواب، یک لامبورد و یک براندی ساده.

در این حالت برای فعال سازی جوانه خواب و لامبورد لازمست براندی را از نزدیک لامبورد هرس نماییم. در این حالت وضعیت گلدهی کاملاَ تثبیت و مشخص میگردد. زیرا همیشه سعی بر آن میشود. اندامی که امکان باردهی آن سریعتر است حفظ گردد.

اگر تصادفاَ و بدون توجه لامبورد را حذف نمایند. براندی ساده به زودی تبدیل به اندام بارده و درطی سالیان بعد اگر هرس صحیح در روی آن انجام شود امکان باردهی پدید میآید.

پ- یک جوانه خواب ، یک براندی تاجدار و یک جوانه خواب.

در چنین شرایطی یکی از جوانه های خواب را که در مجاورت براندی تاجدار واقع حذف میکنیم. تا عمل گلدهی در روی براندی کاملاَ تثبیت گردد.

ت- یک جوانه خواب ، یک براندی تاجدار و یک میخچه.

برای فعال سازی براندی کافیست که از نزدیک براندی میخچه را حذف نماییم. تا براندی تبدیل به اندام بارده گردد.

ث- یک میخچه ، یک لامبورد و یک جوانه خواب. در شاخه هایی که واجد چنین شرایطی هستند. برای فعال سازی میخچه و لامبورد لازمست جوانه خواب را حذف نماییم. تا عملیات باردهی روی لامبورد تثبیت گردد.

ج- یک میخچه، یک لامبورد و یک میخچه.

برای تحریک و تبدیل میخچه و لامبورد به اندام بارده لازمست میخچه مجاور لامبورد حذف شود.

 

× ثبت سفارش