هرس درخت

بهترین زمان هرس درخت در پاییز و زمستان است. اما با تزریق کود مایع نوتریجکت امریکا شما در تمام سال میتوانید عمل هرس را انجام دهید. ۰۹۱۲۲۱۷۵۱۷۴ بیژن صمغ آبادی.

جهت بازید رایگان یا فروش کود مایع با شماره بالا تماس بگیرید.

روش تضمینی جابجایی درخت

چرا مجبور به روش تضمینی جابجایی درخت هستیم 

روش تضمینی جابجایی درخت؛ درختان موجودات زنده و برای زنده نگاه داشتن آنها سالها زمان صرف و نگهداری آنها نیاز به آب فراوان دارد. اگر حساب سر انگشتی کنیم که یک درخت ده ساله برای رشد چقدر به آب نیاز دارند. هر درخت به طور متوسط روزانه اگر به یک لیتر آب نیاز داشته باشد. در یک سال که ۳۶۵ روز است. ۳۶۵ لیتر آب و اگر این مقدار را به ده برابر کنیم حدود ۳۶۵ لیتر آب نیاز دارد.

حالا بماند هدر رفت های آب که هنگام آبیاری هدر میرود منظور از این بحث این است که درختان چقدر برای زندگی ما انسانها ارزش دارند. حال به جهت اینکه پروژ های عمرانی و طراحان معماری ما باید نقشه شهر و ساختمان را طوری طراحی کنند. که نیاز به قطع یا روش تضمینی جابجایی درخت نداشته باشند.

گاهی وقتها نقشه و قرار گیری درختان طوری که هر طور نقشه ساختمانی را طراحی میکنیم. باز نیاز به جابجایی درخت داریم. اینجاست که برای روش تضمینی جابجایی درخت در تهران بزرگ با بن بالا نیاز به تیم تخصصی و کار بلد باشد. جابجایی درخت کار هر کسی نیست.

روش تضمینی جابجایی درخت یکی از موارد بسیار مهم که چنانچه بر پایه اصول علمی وبا تضمین سلامت آنها انجام پذیرید. موجب حفظ بخش وسیعی از سرمایه ارزشمند طبیعی خواهد شد.

فیلم جابجایی درخت در اینستاگرام هورس.

عملیات قبل از جابجایی درخت با روش تضمینی

الف) زمان و فصل جابجایی درخت برای اکثر درختان بهترین فصل برای جابجایی بعد از ریختن آخر برگ در فصل پاییز و قبل از رشد اولین درخت در بهار می باشد. شرایط اقلیمی در اماکن مختلف متغیر است. لذا زمان کاشت مناسب هر گیاه در هر اقلیم تفاوت می کند. بعلاوه نوع گیاه و نحوه گود برداری نیز در زمان انتفال موثر است. بطورکلی گیاهان خزان پذیر را در پاییز پس از برگریزان و زمانی که خاک مرطوب و قبل از یخ زدگی بستر یا در اوائل بهار، قبل از شکوفایی جوانه انتقال دهند.

ب) درختان براساس شرایط اقلیمی مکان کاشت و کاربرد مورد نظر آنها انتخاب شوند. برای مثال شاید یک صاحبخانه درختی سایه دار و سریع الرشد بخواهد. در حالیکه کارشناس درختکار شهرداری گونه سریع الرشدی را که نیاز به تیمار زیاد ندارد. برای کاشت در بزرگراه ها و رفیوژها ترجیح دهد.

ج) گزینش روز و زمان مناسب جابجایی.

د) درجه حرارت و رطوبت خاک بستر.

ر) میزان تابش نور خورشید (آفتاب کامل، نیم سایه، سایه کامل) و شدت وزش باد محل کاشت جدید.

ز) مرحله رشد گیاه ( نهال کوچک یا درختی سالمند ).

ط) بررسی میزان مقاوت گیاه در برابر شرایط نامطلوب.

ت) طبیعت ذات گونه مورد نظر.

عملیات حین جابجایی درخت با روش تضمینی

الف) آماده سازی تیم متخصص و آماده بکار و تجهیزات لازم.

ب) آبیاری درخت ۲۴ ساعت قبل از جابجایی بدلیل انسجام خاک در حین جابجایی مخصوصا ریشه پر که بصورت روت بال جابجا می شود.

د) تزریق هورمون رشد به تنه درخت که ۴۸ ساعت قبل از جابجایی که درخت شوک حاصل از جابجایی را بهتر تحمل کند. مواد ذخیره و در آوندهای آبکش باعث شود. هنگامی که درخت ریشه زیادی را از دست دهد. هنوز به محل جدید عادت نکرده مواد غذایی ذخیره در آوندها استفاده کند.

ذ) درختان به اندازه ی سایه انداز خود دارای ریشه هستند. پس هنگام حفاری با توجه به بن درخت حفاری انجام شود. بخش فوقانی توپ ریشه را کمی گرد و مازاد خاک تراشیده شود. توده مناسب توپی منظم و متقارن و بیضی شکل، و پس از شکل دهی توپ ریشه، خاک زیادی را از گودال حفر و برمیدارد. سپس ریشه بخش زیرین را در زوایه ۴۵ درجه با قیچی بسیار تیز قطع مینمایند.

ز) برداشتن درخت از گودال: توپ ریشه به قطر ۴۰ سانتیمتر به پایین را به کمک دوبیل (در جهت مقابل یکدیگر) از گودال بلند میکنند. در جایی که قطر توپ ریشه بزرگتر از ۴۰ سانتیمتر است. با خاک بستر شنی و شکننده میباشد.

توپ ریشه توسط قطعه ای پارچه ای یا گونی برداشت شود. برای این منظور درخت را کمی کج تا گونی لوله را زیر توپ ریشه پهن کنند. سپس درخت را به جهت مخالف خم تا گونی کاملاً توپ را در برگیرید. در هر مرحله میبایست دقت شود که توپ شکسته نشود.

حفظ و نگهداری درخت پس از جابجایی

پس از برداشتن گیاه از گودال باید مانع از خشکی آن شد. اگر درخت پس از انتقال فوراً در محل اصلی کاشت نشود. آنرا از مسیر باد و نو دور نگه دارید. ریشه را با خاک اره، برزنت یا پلاستیک پوشانده و خاک اطراف ریشه را نیز بطور مرتب مرطوب نگاه دارید. اگر گیاه چند هفته کاشت نمیشود. درخت را در محوطه محفوظ یا گلخانه نگهداری کنید.

انتقال درختان بزرگ: جابجایی درختانی که توپ ریشه آنها بیش از ۵/۱ متر است نیاز به وسایل سنگین و متخصصان ماهر دارد. انتقال درختان میبایست با مطالعه و دقت فراوان انجام گیرد. حتما به زندگی و ادامه حیات درخت توجه شود.

ط) حفر گود یا گود برداری: عملیات گود برداری برای درختان بزرگ و کوچ یکسان است. شاخه نزدیک به زمین را حذف و یا با ریسمان جمع کنید. در اینجا نیز اندازه توپ ریشه نسبت به اندازه درخت متغیر است. بطوریکه برای هر ۵/۲ سانتیمتر قطر تنه (حدود ۳۰ سانتیمتر بالای بن درخت) حداقل ۳۰ سانتیمتر توپ ریشه در نظر میگیرند.

پس از گود برداری

تا حد امکان خاکهای اضافی اطراف توپ ریشه را حذف کنید. ولی ریشه جانبی را حفظ نماید. در بیشتر خاکها ریشه مویین و مکنده در ۴۰ تا ۵۰ سانتیمتری بخش بالایی خاک قرار دارند. لذا برای حفظ ریشه مبیایست عمق توپ ریشه کمتر و قطر آن زیادتر باشد.

ظ) برش ریشه تحتانی: برش بخش زیرین ریشه ها بروش توپ ریشه کوچک انجام میگیرد. از طناب برای بالا کشی یا کج سازی درختان بزرگ استفاده نشود. چون ممکن است باعث زخم روی پوست تنه شود.

ش) برداشتن درختان از گودال: ابزار کار برای برداشتن درختان بزرگ بسته به نوع خاک، مجموع وزن و اندازه توپ ریشه و نوع درخت متغیر است. برای مثال روش تضمینی جابجایی درخت با توپ ریشه ۵/۱متر یا بزرگتر نیاز به جرثقیل دارد. بعلاوه برای درختان بزرگ از اهرمهای خاصی استفاده میشود. تا بخش جلویی جرثقیل بلند نشود.

بارگیری و انتقال درخت

روش بارگیری و انتقال به اندازه گیاه و مسافت مورد نظر و وسیله حمل بستگی دارد.

• وسایل حمل درخت: گیاهانی تا ۳۰۰ کیلوگرم وزن را توسط فرغون میتوان بصورت دستی حمل نمود. برای انتقال درختان بزرگ تر از کامیونهای بزرگ که دارای زنجیرند استفاده میشود. گونی، پوشش برزنتی یا پلاستیکی ضخیم، میله اهرم، زنجیر، جک کامیون و قلاب و گیره برای بالا کشی توپ ریشه از وسایل ضروری کامیونها حامل درخت است.

• بارگیری: اگر درختی که جابجا میشود. خیلی بلند و نمیتوان آن را بصورت عمودی حمل کرد. بهتر است آنرا بصورت خوابیده و نیمه افقی در کامیون قرار داد. شاخه ها را قبل از بارگیری با گونی یا طناب بپیچید. تا از آسیب احتمالی جلوگیری شود.

• حمل گیاه: گیاه کوچکتر را با وانت یا تریلی کوچک حمل و درختان خیلی بزرگ را با کامیون مخصوصی که دارای اهرمهای ویژه و قلاب جرثقیل جابجا میکنند.

عملیات بعد از جابجایی (کاشت)

الف) گودال کاشت در محل اصلی، قبل از حمل درخت آماده شود. تا سرعت عمل بکار بخشیده و نهالها هر چه زودتر در محل اصلی کاشت و تا حد امکان در معرض شرایط نامساعد قرار نگیرد.

محل کاشت را با مالچ بپوشانید. تا از یخ زدگی محفوظ بماند. ولی قبل از کاشت مالچ را بردارید. تا با خاک مرغوب کاشت مخلوط نشود. اگر گود برداری در زمستان انجام میگیرد.

درختان ریشه برهنه

درختانی که بصورت ریشه برهنه را در گودالی باعمق و پهنای مناسب قرار دهید. بطوری که تمام ریشه ها براحتی در آن قرار گیرند. پس از قرار گیری درخت در گودال ریشه را مرتب تا ریشه ها در هم نشوند. یا اینکه در آینده به دور تنه درخت نپیچند. یا از سطح زمین بیرون نیایند. قطر گودال درختانی که با توپ ریشه گونی پیچ کاشته میشوند.

میبایست حداقل ۳۰ سانتیمتر بزرگتر از قطر توپ ریشه باشند. تا فضای اضافی با خاک نرم و مرغوب پر و محلی برای رشد سریع ریشه جدید فراهم آید. توپ ریشه خیلی بزرگ به فضای حدود ۴۵ تا ۶۰ سانتیمتر بیشتر از قطر توپ ریشه نیاز دارد. تا بتوان خاک مرغوب را کاملاً در زیر و اطراف آنهال کوبیده و حبابهای هوا را محفظه خالی را پر کرد. برای جلوگیری از نشست خاک گودال بخش زیر اصلی دست نخورده باشد. تا بستر مستحکم و فشرده ایجاد نماید. تمام خاک سنگین و رسی که از گودالی برداشت شدست. به مکانی دیگر منتقل شود. خاک مرغوب رویی حفظ و با خاکح مرغوب مخلوط و برای گودال بکار رود.

زهکشی

برای ریشه زایی سالم و نفوذ ریشه نو در خاک بستر جدید زهکش خوب مناسب در کف گودال کاشت درختان جابجا ضروری است. بیشتر درختان انتقالی در اثر زهکش نامناسب از بین میروند. اغلب یک دوم تا دو سوم خاک جدید اضافه به گودالی خیس و لجن میشود. حل مشکل زهکش گاهی پرهزینه است ولی در دراز مدت سودمند است. احتمالاً شرایط وموفقیت زهکش خاک بستر راباید قبل ازکاشت بررسی مشکلات احتمالی را برطرف ساخت.

برای آزمایش میزان زهکشی میتوان سوراخی در نزدیک محل کاشت جدید ایجاد و آن را با آب پرکرد و پس از ۳۰ دقیقه مشاهده کرد که چه مقدار آب جذب شدست. با عدم جذب آب معلوم میشود. که در زهکش محل مشکلی وجود دارد. بخصوص در فصل بارندگجی برای بررسی دقیقتر میتوان سوراخ مذکور را پرکرده وسطح آب جذب شذده را برشمرد.

اگر آب هر ساعت ۳ میلیمتر پایین رود. خاک آب را جذب کند. اگر ۱۲ سانتیمتر در ساعت جذب باشد. زهکشی سریع است در بستر کاشت که زهکش خوب ندارند. میتوان از لوله پلاستیکی قابل انعطاف در کف گودال و اطراف درخت استفاده کرد. آب اضافی را به محل دیگر انتقال کرد. در روشی دیگر برای اصلاح زهکش ، شیاری در اطراف گودال حفر کرده و آنرا با ماسه وریگ بادامی پر کرد.

هرس

بیشتر گیاهان قبل از کاشت نیاز به هرس دارند. میزان هرس مورد نیاز در موقع کاشت درخت بستگی دارد. به عوامل گوناگون از قبیل گونه گیاهی، میزان ریشه از بین روی و موقع برداشتن و میزان تیمار در طول زمان استقرار در محل جدید دارد.

• هرس درختچه: تمام شاخه زخمی و ضعیف و ناموزون باید در موقع کاشت هرس شوند. این هرس گاهی شامل قطع شاخه قدیمی و گاهی کوتاهی شاخه جدید نیز میشود. در هر صورت باید شکل ظاهری و فرم ذاتی درخت حفظ شود. هرس شدید یا سربرداری صورت نگیرد. شرایط و حالات خود گیاه تعیین کننده میزان هرس مورد نیاز است.

هرس گیاهان همیشه سبز

سوزنی برگان و پهن برگان همیشه سبز که درنهالستان خوب پرورش یافته باشند. فقط برای ایجاد تعادل بخش بالایی و ریشه نیاز به هرس مختصر دارند. در صورت امکان فقط شاخه یکساله هرس شوند. فرم رشد گیاهان همیشه سبز برنحوه هرس تاثیر میگذارند. بیشتر گیاهان همیشه سبز برگ پهن را نمی توان هرس کرد فقط شاخه صدمه دیده قطع و با به گیاهان توپر و متراکم شکل داده شود. اگر نیاز به هرس شدید باشد  این عملیات پس از استقرار و ریشه زایی و گذشت یک فصل رشد انجام گیرد.

هرس درختان خزان پذیر

میزان هرس گیاهان خزان پذیر تازه کاشته به متغیر از قبیل گونه خاصی که جابجا میشود. میزان ریشه های از دست رفته در زمان جابجایی و کیفیت نگاهداری درخت پس از انتقال بستگی دارد.

• بهبودی: درختان و درختچه همیشه سبز و خزان پذیر حداقل دو سال پس از جابجایی و کاشت نیاز به تیمار و توجه خاص دارند. درختان بزرگ اقلاً دو بار در سال اول رشد و یکبار در سال دوم رشد مورد بررسی دقیق قرار میگیرد. بعلاوه بخشهای زیر نواریها پوششی را میبایست مرتب بررسی تا از پوسیدگی احتمالی جلوگیری شود.

• آبیاری: مهمترین عملیات حفظ گیاهان آبیاری صحیح و بموقع میباشد. برای این مراحل فرمول مشخصی نیز نمیتوان پیشنهاد نمود. میزان آبیاری در دو سال اول رابطه مستقیم بامیزان بارندگی، توان نگهداری ورطوبت پذیری خاک و زهکش آن دارد.

• کود پاشی: پس از روش تضمینی جابجایی درخت ایجاد بستری مناسب، زهکش خوب و رطوبت دلخواه در اطراف ریشه با توپ ریشه اهمیتی بیش از کود پاشی پس از جابجایی دارد. اگر چه وقتی ریشه های جدید شروع به رشد توسعه میکنند. مبیایست مواد غذایی لازم و ضروری در اختیار گیاه قرار گیرد. اولین سال پس از جابجایی نیاز به کود پاشی نیست. چون فرض بر این این که خاک مرغوب جدید برای پر سازی گودال بکار میرود. ریشه های جدید در بستری غنی مشغول فعالیت و رشد هستند.

قیچی باغبانی

قیچی باغبانی چگونه باید باشد

گرچه یک چاقوی تیز همیشه به عنوان ابزار مهم برشی باغبان جهت تکثیر تلقی میشود. امروزه استفاده از قیچی باغبانی بسیار راحت و کاربردیتر از کاردکست. قیچی باغبانی کمتر باعث آسیب رسانی به گیاه میشوند. قیچی باغبانی نه تنها مناسب برش نهایی روی ساقه های سخت و محکم هستند. که تمیز بریدن آنها کار سختی است. بلکه از قیچی باغبانی میتوان برای برش آغازین ساقه نرمتری تر استفاده کرد.

ممکن است در مرحله نهایی نیازمند اصلاح دقیق بوسیله چاقوبا تیغ تیز باشد. دو طرح اصلی از قیچی باغبانی موجود است. قیچیهای سندانی ونوع سگکی قیچی های سندانی دارای یک تیغه تیز هستند. که از هر دو طرف دارای فرورفتگیهایی ست که ساقه را با له کردن آن در مقابل سطح صاف پهن (سندان) میبرد.

قیچیهای سگکی

نیز دارای یک تیغه تیز هستند. اما معمولاَ تنها سطح داخل آن صاف است. این تیغه با چرخش تیغه سندانی به عقب مثل قیچیهای عادی (خیاطی) شاخه را قطع میکند. قیچی باغبانی نوع سگکی بیشتر ترجیح داده میشوند. آن به این دلیل است که این نوع قیچی همچون قیچی های ضامن دار برای تکثیر ضروتی ندارند.

هنگام قیچیها دقت کنید که اندازه مناسب باشد. دسته های آنها نرم و راحت و کار با آنها راحت باشد. بهتر است که قیچی فنری انتخاب کنید. بطوری که بعد از هر بار برش تیغه نهای آن خود به خود باز شود.

باز نگه داشتن تیغه های برای هر وقفه کاری خسته کنندست. قیچی را انتخاب کنید که گیره یا چفت باشد. تا قیچیها را هنگام عدم استفاده بسته نگاه دارد. بطوری که خطرناکی لبه برش آن حفاظت شود. بعضی از انواع قیچی ها دارای شیاری جهت جمع کردن شیره گیاه دارند. که مانع از چسبندگی لبه آن میشود.

قیچی باغبانی هم مثل تمام ابزار تکثیر باید تنها بمنظور برش استفاده شود. تا از کندی و از کار افتادگی تیغه ها جلوگیری شود. در مورد قیچی باغبانی هم مثل چاقوها براساس قیمت نیز قضاوت کرد. معمولاَ نمونهای گران آن بخوبی طراحی و اوراق و از نو بستن آنها سادست. از تیغه های فولادی با کیفیت خوبی برخوردارند. که لبه برنده آن را برای مدت زمان طولانی حفظ میکند.

تیز کردن تیغه دارای فرورفتگی ( اره ای )

۱- اندکی روغن را روی سطح زبر سنگ کربوراندوم (نوعی سنگ سنباده) بریزید. یک تیغه دارای فرورفتگی را در زوایه بسیار کوچک با سنگ رو به جلو بکشید.
۲- کارد را به آرامی در طول سنگ بکشید و بردارید و عمل را چند بار تکرار کنید. کشیدن نهایی را روی سطح ریز سنگ انجام دهید.
۳- تیز کردن تیغه صاف چاقو: تیغه با سطح صاف چاقو را روی سنگ قرار دهید. با اندکی فشار در جهت لبه در حال تیز، چاقو را در طول سنگ تا انتها بکشید. این حرکت را تکرار کنید.

مراقبت و نگهدار از قیچی های باغبانی

اگر بخواهیم قیچی های باغبانی سالم بمانند بیشتر از ابزار دیگر نیازمند نگهداری وتوجه مداوم هستند. بعد از هر بار استفاده آنها را با بنزین با تتراکراید کربن و یا کاغذ سنباده تمیز کنید تا صمغ ، شیره گیاه و تفاله هایی که باعث از کار افتادگی سریع لبه های برنده میشوند را پاک کند.

سپس تیغه ها را باکمی روغن پاک کنید. تا از زنگ زدن آن جلوگیری شود وهمین طور تمام قسمت های متحرک قیچی باغبانی را با روغن پاک کنید. تا بخوبی کار کند، تیغه برنده آن نیازمند تیز کردن مرتب جهت لبه آن است.

اما درصورتی که از قیچی باغبانی با کیفیت خوب در آغاز استفاده شود. همیشه خوب نگهداری شود این عمل نسبتاَ کم میشود. معمولاَ قیچی های باغبانی با کیفیت خوب معمولا عمل برش را بخوبی انجام میدهند.

شیوه تیز کردن متفاوت و به جای این که تیز شود عوض میشود. همیشه بروشور با کاتولوگ همرا وسیله رانگه دارید. دستورالعمل های سازنده را به دقت دنبال کنید. در صورتی که هیچ دستورالعملی موجود نباشد قیچی باغبانی را جهت تیز کردن پیش متخصص این فن ببرید.


انجام برش تمیز

هنگام استفاده باید دید که برش از کجا صورت میگیرد. تیغه سندانی اغلب کاملاَ ضخیم است. همیشه نمیتوان محل واقعی برش را هنگام بریدن مشاهده کرد. هم چنین دقت داشت که هر گونه برشی با دور نگه داشتن تیغه سندانی از سطح برش صورت گیرد.

تا از له شدن و آسیب رسانی به ماده گیاهی در محل برش جلوگیری شود. برای انجام یک برش دو تیغه قیچی باغبانی رامحکم بهم فشار دهید. هرگز به قیچی باغبانی زیاد فشار نیاورید که در یک دفعه برش را انجام دهد.

چرا که این عمل باعث کج شدن تیغه ها میشود. به لولای آن آسیب میرساند و احتمالا به ماده گیاهی نیز صدمه میزند. هنگام برخورد با ساقه سخت و ضخیم تیغه ها رابعد از هر برش اندکی در اطراف محل برش حرکت دهید. تا زمانی که آن را کاملا برش دهد.

برش صحیح: لبه تیز برش را در پایه تیز برش را در پایه ماده گیاهی (شاخه مورد نظر) قرار دهید. تا در یک سطح با ساقه اصلی بریده شود. آنگاه دو تیغه را محکم بهم بفشارید.

برش غلط: هرگز در حالی که تیغه سندانی در یک سطح با ساقه اصلی است برش ندهید چرا که این عمل یک برآمدگی با لبه های تیز را روی ساقه برجای میگذارد.

برش با تیغه های سندانی

به تیغه تیز در جهت ساقه به سمت تیغه سندانی فشار وارد کنید. تا بدون له شدن و صدمه زدن برش تمیزی صورت گیرد.

گلدان گیاه شاید رایج ترین قطعه از تجهیزاتی است که باغبان برای تکثیر نیاز دارد با انتخاب تنها سه یا چهار سایز از یک نوع گلدان کارهایی همچون آبیاری و مراقبت هر روزه را یکدست و آسانتر میکند، معمولاَ عمق گلدان به اندازه پهنای آن است اما گلدان های سه چهارم و نیمه گلدانها (گلدان پاکوتاه ) که گاهی اوقات تشتک نامیده میشوند نیز موجود میباشد، همچنین گلدانهایی با عمق خاص که نامیده میشود در دسترس هستند، مخزنی را انتخاب کنید که تنها کمپوست کافی برای کار موجود شما را بگیرد.

نکته حیاتی هنگام انتخاب یک گلدان

ظرفیت آن زهکشی است. درصورت استفاده از کمپوست کاملاَ زهکشی نیازی به استفاده از گلدانهای سفالی نیست. اما کف گلدان باید حاوی حفره های کافی جهت زهکشی (انتقال آب اضافی خاک) باشد. همینطور در صورت استفاده آبدهی موئینه ای، باید حفره های کافی جهت بالا آمدن رطوبت از محیط موئینه به کمپوست موجود باشد. چه این محیط شنی باشد با از زیر گلدان استفاده شود، تنها گلدانی که در پایین سمت چپ نمایش میشود. از قابلیت زهکشی کافی برخوردار است.

ظروف کاشت گلدانها

گلدان های مربعی شکل نسبت به گلدانهای مدور از فضای استفاده بهتری برخوردارند. چون آنها را دقیقاَ باهم بطور منظم چید و سطح را بدون هیچ اتلاف میزکار یا زمین میپوشانند، این گلدانها هم چنین در کل متناسب با مساحت سطح خود حاوی حجم بیشتری از کمپوست هستند یک گلدان معمولی گرد یا قطر ۵/۲ سانتیمتری تنها حاوی کمپوستی معادل با گلدان مربعی ۵ سانتمتری است.

گلدان های مربعی برای پرکردن مشکل ساز هستند، چرا که باغبان باید مطمئن شود کمپوست بخوبی در گوشه های آن جای گرفته است. نکته مهم دیگر که آیا از گلدان خشک استفاده شود یا خیر ، گلدانهای لبه دار نسبت به گلدانهای بدون لبه خشکتر هستند. روی هم انباشت آنها نیزساده تر است. برای تکثیر هیچ جایگزینی برای سفتی و خشکی گلدانها وجود ندارد.

گرچه مخزنهای نرم و غیر خشک همچون گلدانهایی با روکش مشکی پلی اتیلین ممکن است در مرحله کاشت در گلدان مورد استفاده قرار گیرد. مشکل مخازن نرم و انعطاف پذیر جا باز کردن آنهاست که پرکردن آنها را مشکل میکند. ماده ای که از آن گلدان تهیه میشود نیز مهم است. در قدیم گلدانها همیشه از خاک رس یا سفال تهیه می شدند.

اما مساله هزینه، دوام و وزن آنها امروزه کاربرد آنها را کاهش داده است. امروزه بیشتر گلدانهای خشک از بعضی از انواع پلاستیک تهیه میشوند که از امتیاز ارزان بودن، سبک وزنی ودوام زیاد برخوردارند . اما بعضی از گلدان های پلاستیکی به مرور زمان در معرض نور فرابنفش میشکنند.گلدانهای پلی پروفیل با کیفیت مرغوب معمولاَ بهترین گلدانها هستند.

گلدانهای پلاستیک

همچنین به راحتی قابل شستشو هستند و نگهداری آنها ساده است. درحالی که گلدانهای سفالی در حین استفاده نیازمند خیس خوردگی و ساییدگی و استریلیزه سازی هستند که کاری وقتگیر است. ازآن جایی که گلدانهای سفالی متخلخل هستند. کمپوست در مقایسه با گلدان پلاستیکی با سرعت بیشتری خشک میشود و به مراقبت روزانه بیشتری نیاز است. گلدانهای پهن از ثبات بیشتری برخوردارند، بنابراین هنگام انتخاب دنبال گلدانی باشید که دارای پایه پهن و جوانب تقربیاَ عمودی است.

به دلیل مسائل هزینه ای بسیاری از باغبانان بجای گلدانهای مناسب از پاکت های ماست ، فنجانهای دستگاه سکه ای و قوطیهای پنیر و خامه استفاده میکنند. این وسایل کاملاَ مناسب هستند. به شرطی که کاملاَ تمیز باشند. دارای سوراخ های کافی جهت زهکشی و با کمپوست مناسب وسیستم نظارتی صحیح استفاده شوند.

گلدانهای یکبار مصرف

همچنین میتوان از انواع متعدد گلدانهاهای یک بار مصرف تهیه کرد که معمولاَ از اشکالی از مواد آلی تهیه میشوند، رایج ترین این گلدان ها گلدانهای تولیدی از خاک پیت فشرده است که ریشه گیاهان از میان آنها میگذرد.

این گلدانها از ارزش زیادی برای باغبانان برخوردارند ، چرا که هنگام نشاء و جابجایی، خاک پیت تمام گلدان ریشه های گیاه آسیب نمی بینند. که سرانجام در زمین دچار پوسیدگی میشوند. گلدانهای تولیدی از کاغذ و پوست نهنگ نیز همین اندازه مناسب میباشد. عیب مهم این گلدان ها یک مصرف این است که این گلدان ها نسبتاَ گران هستند.

سینی بذر

زمانی که تعداد نسبتاَ زیادی از نهالها یا قلمه ها روبرو هستیم ، مثل موردی که اغلب در تولید گیاهان باغچه ای پیش میآید ، یک سینی مخزنی بهتر از یک گلدان است.

در قدیم یک سینی بذر از چوبی نرم ساخته میشد که ابعاد آن ۵/۳۵ در ۲۰۶ سانتیمتر هستند. که بستگی به کاربرد مورد نیاز آن دارد. عمق آن ۵تا ۵۴ سانتیمتر میباشد. این سینی ها اکنون نسبتاَ گران هستند. دوام مورد انتظار آن نسبتاَ کوتاه است.

چون این ظروف براحتی دچار پوسیدگی میشوند. اما این سینی ها از مزیت مجزای ثابت و سخت برخوردارند. سینی های پلاستیکی بذر باهمین ابعاد نیز اخیراَ در بسیاری از اشکال مختلف موجود است. مهمترین ویژگی آنها میزان زهکشی است. که از طریق این ظروف صورت میگیرد. کسب اطمینان از کفایت این میزان زهکشی از اهمیت بسیار فوق العاده ای برخوردار است.

کیفیت سینی بذر

کیفیت و انواع پلاستیک هایی که برای تولید سینی ها بذر مورد استفاده قرار میگیرد. بسیار متنوع است بهترین نوع، پلاستیک هایی هستند. که از کیفیت ضخامت کافی جهت حفظ شکل خود هنگام برداشت از زمین برخوردار باشند. با در معرض قرارگیری نور فرابنفش خشک و شکننده نشوند.

امتیاز این پلاستیک ها دوام آنها و قابلیت تمیزی راحت آنها میباشد. این سینی ها بذر همچنین در اندازه های نیم سینی در اندازه های ۱۵ تا ۲۰۶ سانتیمتری باعمق ۵ سانتیمتر تولید میشوند.

مواد بسیار زیادی دیگری هم چون پیت فشرده ، کاغذ عمل آوری  و ابر عایق بندی وجود دارد. که برای سینی بذر مورد استفاده قرار میگیرند. اما این مواد نیازمند رسیدگی دقیق هستند. بعضی از سینی ها یک بار مصرف هستند. که مشکل بهداشت را حل کرده اند اما قطعاَ هزینه ها را افزایش می دهند.

پلتهای خاک پیت و قالب های خاک

بجای گلدانهای و تبقهای بذر میتوان از یک سیستم استفاده کرد. ایده استفاده از انها پوشاند یا کاشت تمام واحد است. این سیستم را میتوان با کمپوست خاک پیت ، که در یک پلت متراکم و درون یک شبکه با تور فشرده میشود یا با متراکم سازی این کمپوست در درون یک قالب بدست اورد. این سیستم ها مفید و بسیار موثر هستند و آسیب رسانی نهایی به ریشه را به حداقل میرساند.

که بدین معناست که رشد گیاهان جوان زمان نشاء و جابجایی کنترل نمیشود، پلت های متراکم پیت که Jity7 معروف آنهاست بسیار گران هستند. اما ظاهراَ بخوبی عمل میکنند و درصورت استفاده برای نهالهای کوچک یا پیوند های سخت ریشه دوانی را بهبود می بخشند هزینه بالای خرید قالب بلوک های خاک همین است در آغاز بسیاری از باغبانانی که مقادیر زیاد قلمه زنی و نهالزنی را تکثیر نکرده منصرف کند.

بلوک خاک

بهتر است که از بلوک های شش ضلعی خاک استفاده شود به این دلیل که در صورتی که کناره های بلوک ها در تماس با یکدیگر قرار بگیرند. به راحتی خشک نمیشوند. برای ایجاد بلوک موفق خاک بسیار مهم است. که از این موضوع اطمینان پیدا کنیم که کمپوست از سطح مناسب رطوبت برخورددار باشد. برای آزمایش این وضعیت، مشتی از کوست مرطوب را بردارید. آن را به آرامی فشار دهید. کمپوست باید بصورت کرامبل (پلت با غلطتک) درآید. در صورت خردی ماده بسیار خشک است. در صورت عدم کرامبل بسیار مرطوب است.

قالب را با کمپوست پر کنید و آن را تنها تا زمانی که ذرات را تشکیل دهند فشار دهید (متراکم سازید) بلوک خاک را در یک سینی یاتبق قرار دهید. آن را به مدت ۲۴ ساعت قبل از وارد کردن بذر یا قلمه به آن کنار بگذارید. تا سفت شوند هم زمان با اینکه گیاه رشد میکند. ریشه های آن بلوک را نگهداری و حفظ میکنند. به محض این که ریشه ها از کناره های بلوک خاک بیرون بزنند باید گیاه را نشا کرد یا کاشت .

انگور،شاخه مو، هرس و جابجایی

درباره میوه انگور

انگور یا مو یکی از قدیمی ترین گیاهانی که کشاورزان ما دراکثر نقاط ایران با کاشت و نگهداری آن آشنایی کامل دارند. ولی براساس آثار باستانی فسیل برگ و بذر انگور یا شاخه مو در سنگواره عهد سوم دیده شده است.

بنا بر روایات انجیل، نوح پیغمبر اولین کسی بود. که اقدام به ایجاد تاکستان انگور کرده است. از زمان رومیان قدیم آثار موجود چنین نشان میدهند. که رومیان از طرز کاشت و بیماری و افت مو یا همان انگور آگاهی داشته اند.

هم چنین در روی موزائیک یافته شده. در مصر نقش جزئیات کاشت مو یا انگور گویای قدمت کشت مو و انگور میباشد. انواع تاکی که در ایران، اروپا و افریقا کاشته و پرورش مییابند. مبداشان از کوه فققاز میباشد.

 کشت این گیاه از طرف شرق به جنوب و جنوب غربی آسیا و از طرف غرب به اروپا مخصوصاَ به نواحی اطراف دریای مدیترانه و شمال افریقا گسترش یافته است.


هرس انگور

انگور یکی از درختانی است. که بواسطه رشد سریع سالیانه بایستی همه ساله مورد هرس قرار گیرد. زیرا منظور اصلی هرس بوجود آوری تعادل بین ریشه و سایر قسمتهای هوایی میباشد. تا از تنیجه آن میوه کافی و با کیفیت بالا و هم چنین رشدی مناسب تامین نماید. که میوه سال آینده را به دست آورد.

در هرس باید به دو مطلب مهم توجه کرد. یکی فرم دهی به درخت و دیگری کنترل محصول. بطوری که میوه در تمام قسمتهای آن پخش شود. البته در سایر درختان میوه این دو مطلب تواماَ انجام میشود. ولی در مورد انگور این دو موضوع کاملاَ از هم جدا میباشد.

زیرا سیستمهای مختلفی برای پرورش مو وجود دارد. که در هر سیستم ، هرس بخصوصی را باید اعمال کرد. در مورد هرس باروری نیز آنگونه باید باشد. که اجرای عملیات زراعی تابستانه از قبیل سمپاشی، برداشت و غیره به آسانی و با خرج کم و مقرون به صرفه انجام بپذیرد. هرس صحیح علاوه بر این که مقدار محصول سالیانه را تنظیم میکند. کیفیت میوه را نیز بالا میبرد. 

اندامهای رویشی و زایشی بوته انگور

  • تنه.
  • بازوهای اصلی.
  • شاخه قدیمی.
  • شاخه یکساله.
  • مهمیز.
  • شاخه جانبی و پراکنده.
  • شاخه میوه دهنده و پاجوش ها.

قبل از هرس انگور چه کاری باید انجام داد

قبل از انجام هرس باید به چندین موضوع اصولی که در مورد عکس العمل گیاه در مقابل عمل هرس میباشد. توجه کافی مبذول داشت. بطورکلی حذف قسمتهای رویشی مو در هر موقع سال قدرت میوه دهی بوته مو را که در ارتباط با سطح برگ قرار دارد. کم میکند.

از طرفی مقدار زیاد میوه در یک سال از رشد رویشی بوته به اندازه ی میکاهد. که نتیجه در سال بعد میوه بسیار کم میگردد. به عبارت دیگر مقدار میوه در یک بوته مو با مقدار شاخه و برگ آن در حد معینی نسبت معکوس دارد.

یعنی اگر شاخه و برگ بوته از مقدار معین کمتر باشد. بوته ضعیف شده و از مقدار میوه کاشته خوهد شد. اگر رشد رویشی گیاه بسیار زیاد باشد. نیز دوباره از میزان میوه دهی گیاه کاسته خواهد شد.

ولی فقط در زمانی که گیاه دارای رشد متعادلی است. مقدار میوه زیاد و کیفیت آن خوب خواهد بود. همین طور باید در نظر داشت که یک بوته مو در یک فصل رویشی فقط میتواند مقدار معین میوه را به مرحله برداشت برساند. مواد غذایی لازم را در اختیار خوشه برای درشت قرار دهد. که این مقدار بستگی کامل به مقدار محصول بوته در سال قبل و شرایط محیطی و چگونگی پرورش بوته دارد.

یکی دیگر از اصول مهم برای افزایش کمیت و کیفیت میوه مربوط به چگونگی شرایط محیطی در طی دوران رشدی است. بدین ترتیب که هرگاه شاخه ای سریعاَ رشد نماید. مقدار زیادی از مواد غذایی را که برای تشکیل جوانه در سال بعد لازم دارد. بدون جهت مصرف مینماید. علاوه بر آن رشد سریع و مداوم، شاخه ها به اندازه کافی خشبی نمیشوند. بنابراین قدرت مقاومت آنان در مقابل سرمای زمستانه بسیار کم خواهد شد.

کود دهی به بوته انگور

برای جلوگیری از رشد سریع و بی موقع شاخه باید در مورد زمان کود دهی و مقدار کود از ته به بوته دقت کرد. یعنی مقدار کود دهی را به نحوی تنظیم نمود. که یکی تا دو ماه قبل از موقع خزان مقدار کمی ازت در اختیار گیاه باشد.

همچنین حداقل یک ماه قبل از شروع دوره استراحت بوته مو، از آبیاری موستان خودداری کرد. چه در اثر آبیاری دیر هنگام در آخر تابستان یا اوایل پاییز که بوته مو هنوز دارای فعالیت حیاتی باشد. دارای شاخه های جوان شده. این شاخه ها نیز وقت کافی برای خشبی شدن ندارند.

بنابراین قادر به مقاومت در مقابل سرما نخواهد بود. در بعضی مواقع اتفاق میافتد. که بر روی بازوی کهنه چند ساله نزدیک به تنه اصلی، شاخه هایی ظاهر میگردند.

هرگاه پیدایش این شاخه هم زمان شکفتن سایر جوانه های بوته مو باشد. یعنی در اوایل بهار این شاخه دارای جوانه های باروری خواهد بود. که در سال بعد تولید میوه مرغوب کافی میکند. میتوان آن را برای این منظور هرس کرد. ولی گاهی نیز اتفاق میافتد. که پیدایش شاخه خیلی دیرتر یعنی در اوایل و یا اواسط تابستان انجام میگیرد و رشد سریع میکند. ولی کاملاَ در موقع خزان خشبی نمیشود. در اینصورت قادر به تهیه جوانه گل نخواهد بود.

جوانه های موجود روی این شاخه در سال بعد تبدیل به شاخه و برگ میشوند. شاخه از نظر میوه عقیم است. بطور معمول شاخه هایی که بطور عمودی بر روی تنه اصلی قرار گرفته اند. آنها که در یک سوم انتهای فوقانی قرار دارند. زودتر از سایر جوانه ها شکفته شده. سریع تر رشد میکنند. بالعکس جوانه هایی که در وسط و یا قسمت پایینی شاخه قرار دارند. دیرتر باز و جوانه کمتر رشد میکنند.


فصل هرس بوته مو

اجرای عملیات هرس بوته مو بطور معمول در دو فصل انجام میگیرد. یکی هرس بهره برداری که رد دوره استراحت در زمستان انجام میگیرد. که به هرس خشک معروف است. دیگری هرس سبز که در دوره فعالیت مو یعنی در فصل تابستان انجام میگیرد.

هرس زمستانه یا هرس خشک انگور

زمان هرس زمستان از موقعی که برگهای بوته مو خزان میکنند. شروع شده و تا قبل از زمانی که گریه مو شروع میگردد. میتواند ادامه یابد. بطور کلی همانطوری که قبلاَ نیز بدان اشاره شد. در دو یا سه سال اولیه رشد بوته مو سعی میگردد که با انجام یک هرس فرمالسیون یا شکل دهی فرم معینی به بوته ها با در نظر گرفتن آب وهوای منطقه داد.

چنانچه هرس زمسانه بلافاصله بعد از ریزش برگها انجام شود. مخصوصاَ اگر زمستان سرد و یخ بدان باشد. قسمت اعضم جوانه های بارده در اثر سرما از بین خواهند رفت. در یک چنین منطقه ای بهتر است. هرس را به تعویق انداخت.

در مناطقی که زمستان ملایم دارند. هرس زمستانه در پاییز بعد از ریزش برگها انجام میگیرد. بطور کلی هرس زمستانه یعنی حذف شاخه های خشکیده و ضعیف و بیمار.

هرس سبز و یا هرس تر انگور

هرس سبز را میتوان تکمیل کننده هرس خشک نامید. این عمل خود سبب میشود. که مواد غذایی بطور منظم و صحیح به اندامهای گیاه توزیع شود.

این هرس زمای بر روی بوته مو انجام میگیرد. که جوانه ها شروع به رشد کرده باشند. این عمل را میتوان در تمام فصل رشد ادامه داد. قسمت های مختلفی که بری روی آن هرس سبز انجام میگیرد. عبارتند از: جوانه، شاخه، برگ و خوشه.

هرس جوانه انگور

منظور از این عمل حذف بعضی از جوانه ها غیر مفید تاک میباشد. همزمان با حذف جوانه های غیر مفید میتوان شاخه های اضافی، زاید و یا بیمار را نیز حذف نمود. جوانه غیر مفید جوانه های هستند. که به سرعت رشد نموده. فقط تبدیل به شاخه و برگ می شوند و غیرمثمر میباشند.

هرس شاخه های سبز انگور

از آغاز بیداری تاک از خواب زمستانی و شروع دوران رشد تعدادی شاخه و همچنین پاجوش و یا تنه جوش شروع به روییدن کرده. تولید شاخه های زائدی را می نماید. که موجب تضعیف مو میشوند. لذا قبل از این که شاخه ها به ۱۵ سانتمیتر برسد بایستی آنها را هرس نمود.

هرس برگ انگور

هرس برگ ها کار بسیار حساس و پر خرجی است. حتی المقدور بهتر است که انجام نگیرد. برگها کارخانه تولید مواد غذایی برای درختان بشمار میروند. در سطح پهنک برگها است. که شیره خام به کمک نور خورشید به شیره پرورده تبدیل میشود. بنابراین حذف بی رویه آن سبب تضعیف بوته میگردد. معمولا هر خوشه انگور برای رشد به ۲۶ تا ۲۲ برگ نیاز دارد.

هرس خوشه انگور

گاهی برای افزایش ارزش کیفی محصول و هم چنین درشت تر نمودن جبه های انگور در خوشه ها هرس خوشه انجام میشود. زمان هرس خوشه معمولا در اواسط فصل تولید یعنی در ماههای تیر و مرداد انجام میگیرد. در این هرس یا به حذف تعدادی از حبه های قناعت میشود. یا در صورت لزوم مقداری از خوشه ها  این که حدود یکسوم از انتهای خوشه را بریده. این عمل باعث توزیع بیشتر مواد غذایی به حبه های باقیمانده شده. در تنیجه حبه های درشت تر و مرغوبتر خواهند شد.

خدمات هرس و جابجایی انگور.

 

کیوی و روش های پرورش و هرس کیوی

درباره درخت کیوی

درخت کیوی بومی مناطق مرکزی و جنوب غربی چین محسوب میشود. کشور نیوزلند اطلاح بر روی کیوی انجام داده است. درخت کیوی از نیوزلند به سایر نقاط جهان گسترش می یابد.

کیوی از میوه نیمه گرمسیری و خزان کننده محسوب میشود. که مقاومت آن به سرما بیشتر از مرکبات است و احتیاج به رطوبت و آب زیادی دارد. منطقه کشت کیوی در ایران منحصر به سواحل دریای خزر میباشد.

نظر به اینکه محصول کیوی تا اواخر پاییز برداشت میشود. لذا در مناطق که سرمای زودرس زمستان در اواخر پاییز بروز می کند. به محصول کیوی خسارت فراوان وارد میکند.
درخت کیوی درختی دو پایه است. برای احداث باغ کیوی باید به نسبت ۱ به ۸ یا ۹ از پایه نر و ماده استفاده نمود. معمولترین روش ازدیاد درخت کیوی از طریق قلمه نیمه خشبی است.


هرس درخت کیوی

کیوی گیاهی خزنده و در باغبانی بسیار پر رشد است. در صورتی که درخت کیوی قیم ندارد. درخت کیوی به صورت بوته ای قرار میگیرد. به همین خاطر برای پرورش کیوی از سیستمهای داربستی استفاده میشود.


سیستم ستونی یا صلیبی

ارتفاع پایه ستوی ۸/۱ متر میباشد. بر روی پایه کیوی بازویی بطول ۸/۱ – ۵/۱ متر نصب میشود. فاصله دو سیم طرفین ۵/۱ متر است. پایه ها معمولاَ از جنس فلز یا بتون میباشند. فاصله هر پایه را از دیگری ۶-۵ متر انتخاب میکنیم. این سیستم میتواند ۳، ۴ و ۵ سیمی باشد.

در روش دیگری به نام ستونی بالدار (Winged T-bar) دو شاخه در دو نوک بازوی افقی با زوایه ۴۵ درجه نصب میگردد. ما برای هدایت نهالهای جوان روی سیم و تربیت آنها برای داشتن درختی کیوی مناسب، بدین روش عمل می کنیم.

ما ابتدا یک قیم سبک را در کنار نهال قرار میدهیم. باغبان نهال را از جوانه دوم سربرداری میکند. سپس یک شاخه قوی را روی قیم هدایت کرده تا اولین بازو به سیم میانی برسد. ما یک تنه مستقیم را بوجود می آوریم.

تمام شاخه زیر محل پیوند نیز حذف میگردند. وقتی شاخه ها به سیم میرسند. آنها را در روی سیم هدایت میکنند. بدین صورت که دو شاخه جانبی را در دو جهت مخالف در امتداد سیم میانی میبندند. تا شاخه اصلی را بوجود آورند. سپس شاخه جانبی را در طرفین شاخه لیدر می بندند.

این شاخه ها در سال بعد بازوهای باده خواهند بود. در سیستم ستونی برداشت محصول برای کارگران بلند قد و کوتاه قد یکسان است. لذا دسترسی به میوه و چیدن آن را آسان می سازد. هم چنین به علت رو بازو بودن و امکان نفوذ نور بیشتر احتمال شیوع قارچ بوتریتیس را کاهش میدهند.

سیستم آلاچیقی یا پرگولا

این سیستم یکی از انواع رایج در جهان است. ازنظر اصول فنی اندازه ستونها به همان اندازه سیستم ستونی میباشد. ترتیب نهال بدین صورت است که در انتهای تنه دو بازوی اصلی انتخاب کرده و در دو جهت مخالف و بطور موازی برروی سیم گالوانیزه قرار میدهند. طول هر بازوی اصلی دو متر درنظر میگیربم. بر روی بازوی کیوی بازوهای فرعی را که عمود بر بازوی اصلی میباشند انتخاب میکنیم.

بازوها بر روی سیمهای گالوانیزه هدایت می شوند. طول این بازوها نیز ۵/۱ متر میباشد. همه ساله شاخه یک ساله از آن بوجود میایند. در این روش به علت شکل خاص آن پیچهای کیوی بطور کامل بر روی سیستم قرار میگیرند.

میوه ها توسط برگها بطور کامل پوشیده می شوند. از این رو قدرت نفوذ نور کاهش می یابد. همچنین احتمال خطر آسیب باد به مراتب کمتر میگردد. در سالهای اخیر به علت پر هزینه بودن و مشکلات فراوانی که در امر بکارگیری وسایل موتوری برای شخم و جین و تامین کارگر بوجود آورده است. تا حدود زیادی جای خود را به روش ستونی داده است.


سیستم حصاری یا دیواری

در این سیستم دو نوع پایه نصب میگردد. یکی پایه اصلی به فاصله ۱۲ متر از همدیگر و دیگری پایه فرعی به فاصله سه یا چهار متر که بین پایه اصلی قرار میگیرند. برای پایه اصلی از آهن نبشی شماره ۶ یا ۸ و برای پایه فرعی از نبشی ۴ استفاده میگردد.

برای ارتباط پایه باید از سیم گالوانیزه ۴-۲ میلیمتری استفاده نمود. این سیم ها بطور افقی وبه فاصله ۷۵ – ۴۰ سانتیمتری از یکدیگر و در ۳ تا ۵ ردیف نصب میگردند. اتصال سیم به ستونهای باید با دقت انجام گیرد. میتوان با ایجاد سوراخ در داخل ستون ، سیمها را کاملاَ مهار نمود تا از محل نصب جابجا نشوند.

در هر صورت برای آن که پایه فلزی دوام بیشتری پیدا نمایند. اولاَ باید پایه را در بتون کار گذاشت تا رطوبت زمین به آن صدمه زیادی وارد نیاورد و ثانیاَ سطح ستون را با مواد ضدزنگ مقاوم نمود.

علاوه بر اینها ستونها باید محکم باشد. همچنین قادر به تحمل بار درخت است. با توجه به این که در منطقه شمال ایران به علت رطوبت زیاد ستونهای فلزی در مدت کوتاهی به علت زنگ زدگی پوسیدگی و از بین میروند. بهتر است از ستونهای بتون مسلح همراه با میل گردهای آجدار استفاده نمود.

ستونهای فرعی نیاز به اینکه در داخل بتون سیمانی قرار بگیرند ندارند. فقط کافی است سوراخی به عمق نیم متر در زمین تعبیه نمود و پایه ها را در آن قرار دهیم.

هرس کیوی در شمال ایران

لازم به یاد آوری است که در ابتدا و انتهای هر خط، پایه اصلی قرار خواهند گرفت. این پایه ها باید در دو انتها کاملاَ مهار گردند. تا بتوانند در مقابل بار سنگینی که درخت کیوی تولید می کنند مقاومت نموده و خم نشوند. چرا که هر درخت کیوی میتواند بیش از صد کیلو گرم میوه کیوی در سال تولید کند. بنابراین لازم است که داربست ها تحمل این بار سنگین کیوی را دارد.

با توجه به کم بودن میزان باردهی کیوی در این سیستم و نرسیدن نور خورشید به میوه ها و آسیب پذیری بیشتر در برابر باد، سیستم مذکور در بیشتر کشورهای دنیا متروک و کمتر از آن استفاده میشود. در عوض استفاده از سیستم ستونی و آلاچیقی رواج فراوانی دارد.

اما در مناطقی از شمال ایران که هوا آرام است. احتمال نزول برفهای اتفاقی سنگین وجود دارد. سیستم حصاری مناسبتر از دو سیستم دیگر میباشد. بنابراین ارائه یک روش مشخص جهت نصب درابست برای مناطق مختلف منطقی نمیباشد.

هرس زمستانه درخت کیوی

هرس زمستانه در موقع خواب درخت در فصل زمستان انجام میگیرد. از این رو هدف هرس زمستانه باقی گذاشتن مقدار کافی شاخه چوبی یک ساله روی درخت است. هرس زمستانه بسیار مهم است. چرا که میوه روی شاخه حاصله در بهار بوجود میاید.

هرس شدید در کیوی باعث میشود که شاخه جدید زیادی روی شاخه اصلی ظاهر شود. در نتیجه سطح میوه دهی درخت کیوی بالا برود. بنابراین با در نظر گرفتن این که میوه روی شاخه همان سال از جوانه اول تا ششم حاصل میشود.

به محض برداشت میوه و خزان سازی برگها که در ایران معمولاَ در اواخر آذر ماه اتفاق میافتد. باید نسبت به هرس درخت اقدام نمود. کلیه شاخه ضعیف و پیچیده را حذف کرده و روی شاخه انتخابی ۳ تا ۶ جوانه نگهداری نمود. هرس زمستانه را به دو صورت و بیشتر روی پایه ماده انجام میدهیم.

 

۱- هرس شاخه یک ساله کامل

یک روش کیوی شیبه به هرس شاخه انگور است. معمولاَ در سیستم ستونی طوری هرس میکنند که شاخه فرعی به فاصله ۲۵ تا ۴۰ سانتیمتر از همدیگر قرار گیرند تا بدین صورت از تو هم رفتگی شاخه ها و سایه اندازی زیاد جلوگیری شود.

در این سیستم شاخه آویزان کناری را تا ارتفاع زانو از سطح زمین قطع میکنند یا این که انتهای شاخه ها را بطوری که از زمین فاصله مشخصی هرس میکنند. در سیستم آلاچیقی نیز به همین صورت عمل میشود. اما معمولاَ اجازه نمیدهند که شاخه فرعی روی ردیفهای مجاور بروند.

گرچه هرس دهی و بستن شاخه ها دقت و مهارت زیاد و هزینه سنگینی لازم دارد. ولی تولید محصول کافی کیوی و با کیفیت بهتر در سراسر درخت و آماده شدن درخت برای تولید میوه کیوی در سال بعد جبران این هزینه ها را مینماید.

۲- هرس شاخ جانبی کوتاه

در این روش شاخه بار دهنده هر دو سال یا سه سال یک مرتبه از نقطه اتصال به تنه اصلی بطور کامل هرس میشوند و شاخه های جوان جایگزین آنها میگردند. در زمستان سال اول شاخه های جانبی را که حدود هشت جوانه دارند به فاصله ۳۰ سانتمتری قطع کنند.

این جوانه ها در بهار همان سال رشد خواهند کرد و از آنها حدود ۶ میوه تولید خواهند شد. در زمستان سال بعد جوانه فرعی باقیمانده از سال قبل را از ته قطع کرده شاخه جوانه دار ایجادی از قاعده این شاخه را باقی میگذارند. شاخه جدید را نیز پس از هشتمین جوانه قطع میکنند. گاهی نیز به تعداد محدودی شاخه ایجاد میشود که نیازی به قطع آنها نمیباشد.

هرس تابستانه درخت کیوی

اهمیت هرس تابستانه در ایجاد فضای کافی برای شاخه به منظور دسترسی به نور و یکنواخت سازی درخت و آماده نمودن آن جهت هرس زمستانه و نگهداری رطوبت و جریان هوای خوب به منظور کاهش بیماریهای است.

بدیهی است هرس تابستانه که در حقیقت شبیه هرس سبز مو میباشد از اقدامات مهم در پرورش این میوه محسوب میشود که باید با دقت زیادی صورت گیرد.

معمولاَ با آغاز رشد سریع در اردیبهشت و خرداد، تعداد زیادی شاخه نابجا روی تنه اصلی و شاخه های فرعی بوجود میآیند. که کاملاَ به هم پیچیده و روی شاخه های میوه دار را می پوشانند و جلوی نفوذ نور کافی به تنه اصلی را که حداکثر میوه ها در نزدیکی آن قرار دارند.

از رشد میوه ها بطور طبیعی جلوگیری میشود. ودر نتیجه میوه های زیر مانده و کیفیت آنها پایین خواهد بود. علاوه بر این حجم کار هرس زمستانه را بالا برده و فرم آرایش درخت را مشکل تر خواهد کرد.

اولین هرس تابستانه کیوی

در ماههای دوم و سوم بهار انجام میشود و شاخه های بدون باری که در سال بعد نیازی به وجود آنها نیست، قطع میشوند. میتوان شاخه های سبز را نیز کوتاه نمود، زیرا امکان خروج جوانه های میوه دهنده را فراهم مینماید، نیز باعث میشود که سیخکهای میوه دهنده و با نیرو و قدرت بیشتری رشد کنند. هر جوانه ای که درآن نشانه ای پیچیدگی و یا جمع شدن مشاهده گردد، باید فوراَ قطع شود.

در ماههای خرداد و تیر رشد گیاه به حداکثر میزان خود میرسد. شاخه هایی که بیش از حد قوی میشود و فاصله بین دو نهال را در سیستم صلیبی پر نموده اند. باید قطع شوند. قابل ذکر اس که تا مدتها پس از هرس، از محل قطع شاخه ها اشک ( شیره گیاه ) خارج میشود که البته اشکال عمده ای ندارد.

در سیستم آلاچیقی باید هرس به اندازه ای باشد که نور از لابه لای شاخه های درخت عبور کرده و سایه درخت بطور کامل روی زمین مشخص باشد.

هرس پایه های نر کیوی

پایه های نر تولید میوه کیوی نمی کنند. ولی آنها گلهای نر را بوجود میآورند. جهت تلقیح ضرورت دارند. دستور هرس پایه های نر تا حدودی شبیه پایه های ماده است.
بطورکلی هرس پایه های نر بعد از تمام شدن گلها، بصورت کوتاه و سرشاخه بازوهای گل دهنده برای تحریک رشد جوانه های جدید نزدیک به شاخه اصلی صورت میگیرد.

در اواخر تیر ماه شاخه های گل دهنده را تا حدود ۶۰ سانتینتر از شاخه قطع نمودیم. در صورت لزوم مجدداَ در شهریور و مهر تا ۸۰ -۷۵ سانتیمتر قطع مینماییم. بالاخره یک هرس نهایی در زمستان روی این شاخه انجام میدهیم.

پرورش درخت خرمالو، موز، ازگیل، خرما و انبه

خرمالو روشهای پرورش درخت خرمالو 

در این مقاله قسط داریم در خصوص هرس، پرورش و جابجایی درخت خرمالو، درخت موز، درخت ازگیل، درخت خرما و درخت انبه مطالبی را ارائه کنیم.

سرزمین اصلی درخت خرمالو را ژاپن و چین میدانند. بطور کلی این گیاه در مناطق گرم و مرطوب و در نواحی گرمسیر خشک میتواند رشد و نمو نماید. درخت خرمالو پر توقع و نیازمند به اراضی عمیق و قوی میباشد. درخت خرمالو توسط بذر و پیوند ازدیاد مییابد. بهترین پایه برای پیوند درخت خرمالو نوع وحشی  هسته دار آن به نام خرمندی است.

هرس و جابجایی درخت خرمالو

هرس این درخت هرسی اختصاصی و مداوم نمی باشد. بلکه منحصر به یک هرس درخت در آغاز جابجایی درخت به منظور تشکیل فرم بوده. در سالهای بعد از فرم گرفتن به قطع شاخه های زائد و سرشاخه های سال قبل میپردازند. زیرا میوه ها در روی این نوع شاخه ها تشکیل میشود.

بنابراین توصیه میشود در تشکیل و ازدیاد شاخه های جوان کوشش گردد. در تشکیل فرم همانند دیگر درختان نیمه پابلند و و پابلند پس از انتقال نهال به بستر اصلی از یک متر الی ۱۲۰ سانتیمتر سربرداری نموده و تعداد ۳  تا ۵ شاخه انتهایی را بعنوان شاخه های اصلی یا اسکلت دهنده درخت حفظ مینمایند. شاخه هایی که در پایین بازوهای اصلی انتخاب شدند همه ساله حذف میگردند.

آگهی باغبانی و جابجایی درخت در اس تی وود

ازگیل ژاپنی | روشهای پرورش درخت ازگیل

در این مقاله قسط داریم در خصوص پرورش، جابجایی و هرس درخت ازگیل، درخت موز، درخت خرمالو، درخت خرما و درخت انبه مطالبی را ارائه کنیم.

اصل درخت ازگیل جنوب شرقی چین بوده و در ایران در سواحل دریای مازنداران کاشته میشود. ازگیل ژاپنی درختی همیشه سبز است که با اقلیم مناطق نیمه گرمسیری و معتدل سازگار بوده و تا دمای ۱۱- درجه سانتیگراد را تحمل میکند.

گلهای ازگیل ژاپنی بصورت خوشه ای و در انتهای شاخه ها و در پاییز و اوایل زمستان ظاهر میشوند. دربهار میوه های زرد و یا نارنجی آن میرسند. درخت ازگیل ژاپنی را میتوان بوسیله بذر و یا پیوند تکثیر کرد.

تکثیر این درخت بوسیله بذر از نظر تهیه میوه مرغوب چندان مورد نظر نیست و نهال حاصله از بذر کاملاَ شبیه به پایه  مادر نخواهد بود و پس از ۸ -۱۰ سال به باردهی میرسند.

هرس و جابجایی درخت ازگیل

درختان ازگیل ژاپنی معمولاَ نیازی به هرس ندارند اما آنها را به فرم شلمجی یا جامی میتوان تربیت کرد. اصول کلی کار بدین صورت است که نهالهای ۲-۱  ساله ار ارتفاع ۶۰ تا ۹۰ سانتیمتر سربرداری میشوند شاخه ایجاد در سال بعد نگهداری و یک سوم انتهایی آنها نیز قطع میشود.

درختان بالغ اگر هرس نشوند میتوانند تا ارتفاع ۵/۷ الی ۹ متر رشد یابند. به همین خاطر برای کنترل اندازه درختان تا ارتفاع ۶/۳ تا ۷/۱ متری و سهولت برداشت میوه ، میتوان یک سوم انتهایی شاخه ها را پس ار عمل برداشت هرس کرد. همچنین برای نفوذ بهتر نور به داخل تاج درخت، شاخه های درهم رفته را میتوان حذف نمود.

جهت مشاهده مقاله پرورش درخت هلو کلیک نمایید

خرما | روشهای پرورش درخت خرما

در این مقاله قسط داریم در خصوص پرورش، هرس و جابجایی درخت خرما، درخت موز، درخت ازگیل، درخت خرمالو و درخت انبه مطالبی را ارائه کنیم.

کشت و گسترش درخت خرما از نظر تاریخ بسیار قدیمی میباشد. عده ای وطن اصلی درخت خرما را بین النهرین و عده ای دیگر شمال آفریقا دانسته اند. بطور کلی انتشار درخت خرما در ایران بیشتر محدود به استانهای خوزستان، بوشهر، هرمزگان، فارس، کرمان و سیستان و بلوچستان میباشد.

پاره ای از گزارش ها چنین نشان میدهند که ۴۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح درخت خرما در نواحی جنوب ایران و عراق و آفریقای شمالی کشت میشود. از آنجایی که درخت خرما، درختی دوپایه است. (درختان نر و ماده از یکدیگر جدا میباشند).

عملیات خاصی از نظر چگونگی و هرس کمتر در درخت خرما مرسوم بوده. بیشتر به عملیات در طول رشد برای حفظ تعادل فیزیولوژیک و تمیز کردن آنها و آسان نمودن عملیات داشت و برداشت میباشد.

هرس و جابجایی درخت خرما

در درخت خرما عملیات هرس بصورت عملیات فرمی اختصاصی نبوده. بلکه بیشتر برای تنظیم مقدار میوه و تعادل لازم در گیاه میباشد. برای این منظور عمل هرس در روی برگها، پاجوشها و دمبرگها انجام میگیرد.

عده ای از متخصصین عمل تنک کردن میوه های خرما را که موجب مرغوبیت خرماها میشود نوعی هرس میوه یا درخت خرما میدانند. بنابراین به اختصار به توضیح موارد فوق می پردازیم.

هرس برگ خرما

معمولاَ عملیات هرس برگ خرما قبل از سال پنجم صورت میگیرد. یا به عبارت دیگر سن برگ نبایستی بیش از ۵ سال باشد. هرس برگ بایستی تا فاصله ۵/۱ متری جوانه انتهایی صورت گیرد و از آن تجاوز ننماید. ضمناَ قطع برگهای خشک و نیمه خشک کاملاَ ضروری میباشد.

هرس دمبرگ: معمولاَ این هرس بعد از هرس برگ انجام میشود.

هرس پاجوش: معمولاش عمل هرس پا جوش برای کم کردن مصرف ماده غذایی درخت صورت میگیرد.

تنک یا هرس میوه خرما

عمل تنک یا هرس کردن میوه بیشتر به منظور بالابردن مرغوبیت میوه و کم کردن تناوب محصول و ایجاد تعادل فیزلوژیکی بین اندام های رویشی و زایشی گیاه میباشد. عملیات مزبور عبارتند از:

  • تنک خوشه ها: اصولاَ برای هر خوشه بایستی ۹ تا ۱۰ برگ در نظر گرفت. بنابراین تعداد خوشه هایی که هرسال باید روی درخت بماند متناسب با مقدار برگهای سبز میباشد. ضمناَ متذکر میشویم که در ۳ الی ۴ سال اول باردهی نبایستی برداشت انجام شود. اگر خوشه میوه داری پدید آمد بایستی حذف شوند. هم چنین خوشه های زود و یا خیلی دیر تشکیل و بایستی حذف گردند.
  • کاهش دانه ها روی خوشه: برای حفظ تعادل به طریق تنک کردن لازم است در هنگام عمل تلقیح و یا بعد از آن یک سوم تا یک دوم میوه ها را برحسب ارقام حذف نماییم.
  • کم کردن دانه روی خوشه چه ها: این عملیات در روی بعضی از واریته های گران قیمت انجام میگیرد. روش عمل بدین ترتیب است که تعدادی از دانه های خوشه را روی خوشچه و با فاصله کم می نمایند. زمان انجام عملیات تنک کردن معمولاَ ۴ تا ۶ هفته بعد از عمل گرده افشانی مناسب میباشد. ضمناَ عمل تنک سنگین روی درخت خرما مناسب نمیباشد.

جهت مشاهده مقاله پرورش درخت بادام، فندق و پسته کلیک نمایید.

موز | روشهای پرورش درخت موز

در این مقاله قسط داریم در خصوص هرس ، پرورش و جابجایی درخت موز، درخت خرمالو، درخت ازگیل، درخت خرما و درخت انبه مطالبی را ارائه کنیم.

اصولاَ گیاه موز را در دنیا بین مدارهای ۳۴ درجه عرض شمالی و جنوبی با رشد مناسب می توان یافت. برای پرورش آن دو عامل درجه حرارت و رطوبت ضروری می باشد. این گیاه دارای گونه های متعددی است و برای اولین بار این گیاه از هند به ایران به همت مرحوم صمصام الممالک آورده شد و در تیس چاه بهار کشت گردید.

ولی باید توجه داشت که از دیرباز موز در ایران شناخته میشود. در کتابهای قدیمی ایران از آن نام برده اند. ارقام مهمی که امروزه در ایران کشت میشوند. موز دوارف کاوندویش (پاکستانی)، موز هاریچال (روبوستا) هزاری، موز بلبلی (سه گوش پاکستانی) و  موز والری میباشد. ولی تنوع ارقام آن در سراسر جهان بسیار است. معمول ترین روش ازدیاد موز از طریق پاجوش و تقسیم ریزوم میباشد.

هرس و جابجایی درخت موز

از آن جایی که درخت موز پاجوشهای متعددی تولید میکند و ساده ترین طریقه ازدیاد میباشد. برای تنظیم باردهی و افزایش محصول و جلوگیری از تضعیف پایه مادری، پاجوشهای اضافی را از نزدیک ریزوم قطع مینمایند. این عمل خود نوعی هرس درخت موز میباشد. در صورت نیاز میتوان پاجوشها را در سطح مزرعه بطور پراکنده کشت نمود.

 

انبه | روشهای پرورش درخت انبه

مرکز اولیه تنوع درخت انبه شمال شرق هند (آسام) است و قدمت کشت این درخت در هندوستان به بیش از چهار هزار سال میرسد. درخت انبه در ایران در سواحل دریای عمان و بصورت محدود در جیرفت و کهنوج کشت میگردد.

دمای مناسب مورد نیاز جهت رشد و نمو درخت انبه ۲۴ الی ۳۰ درجه سانتیگراد است و دمای پایین رشد درخت انبه را محدود مینماید. درخت انبه نسبت به خشکی بسیار مقاوم است و یک دوره خشک یا سرما قبل از گلدهی  جهت تولید درخت انبه مطلوب لازم میباشد. روش معمول تکثیر درخت انبه در ایران کاشت بذر آن است. اما در کشورهای عمده تولید کننده از روش پیوند استفاده میشود.

جهت مشاهده مقاله پرورش درخت سیب کلیک نمائید.

هرس و جابجایی درخت انبه

در این مقاله قسط داریم در خصوص هرس، جابجایی و پرورش درخت انبه، درخت موز، درخت ازگیل، درخت خرما و درخت خرمالو مطالبی را ارائه کنیم.

هرس فرمدهی درخت انبه بدین صورت اجرا می گردد. که تماس شاخه های نهال تا ارتفاع ۷۵ الی ۱۰۰ سانتیمتری حذف میگردند. پس از آن ۴-۳ شاخه از تنه اصلی درخت انبه که حدود ۳۰-۲۰ سانتیمتر با یکدیگر فاصله دارند و در جهات مختلف درخت انبه انتخاب میگردند تا اسکلت درخت انبه را تشکیل دهند.

نهال جوان را میتوان از ارتفاع ۱۲۰ سانتیمتری نیز سربرداری کرده و ۳ شاخه مناسب را نگهداری و بقیه را حذف نمود. نوک شاخه های حاصل نیز از ۶۰ الی ۹۰ سانتیمتری قطع میشوند. درخت انبه رشد فلشی دارد که هر فلش رشدی بوسیله حلقه مرکزی از برگها بر روی ساقه که به حلقه جوانه ها معروف است مشخص میشوند.

جوانه ها در درخت انبه

به دلیل اینکه جوانه های این قسمت بسیار نزدیک یکدیگر میباشند و شاخه های درخت انبه بوجود آمده از رشد جوانه های درخت انبه ارتباط ضعیفی با تنه دارند، برای شاخه دهی مناسب و ایجاد یک اسکلت قوی باید سربرداری از زیر محل حلقه جوانه ها انجام شود تا شاخه های بوجود آمده فاصله و فضای مناسب برای رشد داشته باشند.

برای فرمدهی درخت انبه، معمولاَ هرس سالانه ای بر روی آن صورت  نمیگیرد. درخت انبه بطور طبیعی رشد زیادی داشته و تاج انبوهی ایجاد میکند. به همین خاطر گاهی حذف شاخه های درهم رفته، پیر، خشکم و آفت زده بلافاصله پس از برداشت میوه انبه یا پیش از گلدهی درخت انبه لازم میگردد.

از آنجائیکه گلهای درخت انبه در انتهای شاخه های ۶ هفته ای یا مسنتر تشکیل میشوند، حذف جوانه درخت انبه انتهایی بعد از هر فلاش رشدی موجب افزایش تعداد شاخه های انتهایی شده که میتوان به میوه دهی بهتر و محدود کردن اندازه درخت انبه منجر شود.

زیتون و انجیر و روش پرورش و هرس

پرورش درختان گرمسیری و نیمه گرمسیری

زیتون و انجیر و روش پرورش و هرس؛ را در این جا شرح میدهیم. آثار باقیمانده مربوط به قدمت انجیر به دوره کرتاسه میرسد. سرزمین اصلی انجیر نواحی اطراف دریای مدیترانه میباشد.

در برخی از آثار تاریخی یونان قدیم همراه شدن درخت انجیر با اعتقادات مردمان نشانگر سعادت، پیشرفت و ترقی بوده است. با توجه به شناخت سرزمین اصلی درخت انجیر، نیازمندی آنرا به شرایط آب و هوایی مدیترانه ای یا نیمه گرمسیری بیان میکنیم.

در این نوع آب و هوا، سرما از ۸ درجه زیر صفر تجاوز نمیکند. زیرا پایینتر از آن تنه درخت صدمه شدید میبیند. ریشه انجیر میتواند نسبت به سرما مقاومت زیادی نشان دهد.  مقاومت کم این گیاه به سرما، مانع کشت در نواحی سردسیر نمیشود.

در صورتی که درخت را در سرمای زمستان مراقبت کرده. حرارت لازم برای رسیدن میوه در تابستان به اندازه کافی در اختیار باشد. میزان محصول رضایت بخش خواهد بود. در مناطقی که سرمای بهاره دیررس دارند. چنان که سرمای زیر صفر برسد. جوانه ها و شاخه جوان صدمه میبینند.

ازدیاد درخت انجیر به روشهای جنسی و غیرجنسی میباشد. در ازدیاد توسط بذر هیچگاه درخت جدید شبیه پایه مادری نخواهد بود. فقط در زمینه علمی از این روش استفاده می کنند. از نظر باغبانی درخت انجیر را به چهار دسته انجیرهای بر، ازمیر، سن پدر و معمولی تقسیم میکنند. لازم به توضیح است که فقط سه مورد آخر خوراکی هستند.

 

هرس فرمی انجیر

هرس فرمی در درختان انجیر بطور کلی بصورت بوته ای و یا پابلند و نیمه پا بلند صورت میگیرد.

۱- هرس فرمی بوته ای انجیر در سال اول به این شرح است. در این فرم درخت انجیر تنه اصلی نبوده و یا خیلی کوتاه میباشد. در فرم هرس بوته ای قلمه ریشه دار را پس از کاشت با حفظ ۲ تا ۳ جوانه سربرداری میکنیم. ارتفاع هرس معمولاَ ۲۰ تا ۳۰ سانتمیتر میباشد.

در سال دوم هرس به گونه ای انجام میشود که در پایان سال حدود ۴ تا ۶ شاخه جدید در روی آن تشکیل شود. بنابراین هر شاخه ایکه در روی تنه سال قبل با قابلیت تشکیل بنحوی هرس مینماییم که حدود ۳۰ سانتیمتر از آن باقی بماند.

عملیات هرس در سال سوم تقربیاَ همانند سال دوم میباشد. و بنحوی انجام میشود که حدود ۸ تا ۱۲ شاخه در روی پایه در پایان سال داشته باشیم. شاخه ها را همانند سال قبل به اندازه ۳۰ سانتیمتر نگاه داشته و بقیه آنها را سربرداری میکنیم.

 

هرس فرمی پابلند انجیر

اصولا هرس فرمی درخت انجیر بصورت پابلند تقربیاَ شبیه به دیگر فرمهای پرورشی درختات میوه پابلند میباشد. ولی ارتفاع در درخت انجیر همانند دیگر درختان پابلند نمیباشد. معمولاَ نهال یا قلمه ریشه داری که از خزانه به بستر اصلی منقل میکنیم از فاصله ۵۰ تا ۷۰ سانتیمتر آن سربرداری مینماییم.

نهال در سال دوم تولید تعدادی شاخه اصلی میکند. که کلیه آنها را به استثنای آخرین شاخه که در بالای تنه دو ساله واقعند حذف مینماییم. در این حال حدود ۵۰ تا ۷۵ سانتیمتر از شاخه مزبور را نگاه داشته و بقیه را قطع می کنیم. شاخه مزبور بعنوان لیدر با محور اصلی درخت بکار میرود.

در سال سوم حدود ۳ تا ۵ شاخه قوی و سالم را در بالای تنه درخت که در جهات مختلف بطرف خارج نیز هستند. زاویه بازتری نسبت به تنه دارند باقی گذاشته میشود. بقیه شاخه ها را حذف می نماییم. شاخه حاصله در روی درخت انجیر به منزله بازو یا شاخه اصلی هستند. در این سال به نسبت یک سوم سربرداری میکنیم. طول و دو سوم باقیماده معمولاَ برابر با ۲۰ تا ۲۵ سانتیمتر میباشد.

هرس فرمی پابلند در درخت انجیر معمولاَ در سال سوم پایان مییابد. زیرا در این سال تنه و شاخه اصلی که فرم درخت انجیر را تشکیل میدهند دقیقاَ مشخص شده اند. در پاره ای موارد در سال دوم تعداد ۳ تا ۵ شاخه روی تنه نگاه داشته میشود. در سال سوم ۲۰ تا ۲۵ سانتیمتر از شاخه ها را باقی میگذاریم.  بقیه شاخه ها را سربرداری مینماییم.


هرس باردهی انجیر

هرس باردهی در درختان انجیر با توجه به تنوعی که در انواع آن وجود دارد متفاوت است. عملیات هرس بطور عمومی در تمامی درختان انجیر در دو موقع از سال یعنی اواسط تابستان و اواسط پاییز صورت میگیرد.

برای اجرای عملیات هرس باردهی درخت انجیر، شناخت جوانه انجیر در روی شاخه ها تقربیاَ ضروری میباشد. اصولاَ روی شاخه انجیر دو نوع جوانه تشکیل میشود.

۱- جوانه کشیده و مخروطی که این جوانه همیشه تولید شاخه میکنند.

۲- جوانه گرد و متورم یا جوانه مزبور که جوانه گل بوده که بعداَ تبدیل به میوه میشوند.

 

جوانه درخت انجیر

بطورکلی جوانه ها ممکن است بطور منفرد و یا دو سه تایی بصورت مختلط در مجاور یکدیگر در روی شاخه تشکیل شوند. حال اگر جوانه منفرد و یا دو سه تایی بصورت مختلط در مجاور یکدیگر در روی شاخه تشکیل شوند.

حال اگر جوانه انتهایی که جوانه چوب است حذف نگردد. جوانه چوب جانبی رشد و نمو نکرده و از بین میروند. در کنار برگ علاوه بر جوانه توضیح داده شده، جوانه تنهایی وجود دارد.

جوانه میوه انجیر معمولاَ از اوایل بهار تا اواسط پاییز ظاهر میشوند. در بعضی از ارقام تعدادی از میوه ها تا هنگام رسیدن فصل سرما کاملاَ نرسیده و به همان صورت در روی درخت باقی میماند.

اگر این گونه ارقام در شرایطی قرار بگیرند که زمستانهای زیاد سرد نداشته باشند. در بهار سال بعد میوه ها با فعالیت درخت به رشد خود ادامه میدهند. انجیر بهاره را که غالباَ بی دانه هستند، تولید میکنند. انجیرهای بهاره معمولاَ در روی شاخه سال قبل تشکیل میشوند. ولی باید توجه داشت هر شاخه یک مرتبه در تمام طول مدت زندگانی خود میوه میدهد.

بنابراین میوه درخت انجیر همیشه روی شاخه جوان همان سال ظاهر میشوند. ضمناَ جوانه هایی که در طول شاخه اغلب خشک قرار گرفته اند قبل از شکفته شدن از بین میروند. فقط جوانه انتهایی باقیمانده موجب نمو طولی درخت و شاخه فرعی میگردد.

هرس درخت انجیر شامل حذف شاخه هایی که یک مرتبه میوه داده اند میشود. برای ایجاد شاخه فرعی در تمام طول شاخه جوانه انتهایی را حذف میکنیم. عمل حذف شاخه جوانه انتهایی مانع طویل شدن شاخه ها و تحریک جوانه فرعی میشوند.


هرس پاییزه انجیر

از شاخه باقیمانده سال قبل که حامل محصول پاییزه هستند. یکی را به عنوان شاخه اصلی انتخاب و بقیه را حذف مینماییم. شاخه مزبور میتواند حامل انجیر بهاره برای سال بعد باشد. این شاخه در آخر زمستان یا اوایل بهار قبل از بیدار شدن درخت باید مانند شاخه سال قبل هرس شود.


هرس سبز انجیر

همانطوری که توضیح داده شد. در روی درخت انجیر دو نوع شاخه مشاهده میشود. که یکی حامل انجیر بهاره است. (میوه ها به اندازه یک فندق میباشد) دیگری شاخه هایی که فاقد انجیر، بهاره هستند. انتهای این شاخه ها بایستی قبل از بیدار شدن درخت قطع و یا حذف شوند.

ضمناَ جوانه انتهایی و کلیه جوانه جانبی شاخه هایی که بعد از این جوانه ها تشکیل میشوند. به استثنای ۲ تا ۳ جوانه انتهایی و کلیه جوانه جانبی شاخه هایی که بعد از این جوانه ها تشکیل میشوند. به استثنای ۲ تا ۳ جوانه جانبی که نزدیک شاخه اصلی واقع شده اند بایستی حذف نمود.

لذا با روشی که ذکر شد. در اواسط تابستان شاخه ها وضعیت خاصی را در روی درخت انجیر خواهند داشت. که به اختصار در زیر توضیح میدهیم.

۱- شاخه ای که از سال قبل حامل میوه کوچک به اندازه فندق میباشند.

۲- شاخه سال حامل جوانه انتهایی، جوانه گل و جوانه چوب جانبی است. عمل هرس در روی این شاخه ها از حذف جوانه انتهایی و جانبی شاخه ها بوده است. این عمل موجب رشد جوانه میوه انجیر موجود و تولید جوانه میوه بهاره سال بعد میشود.

 

زیتون

زیتون و انجیر و روش پرورش و هرس به شرح زیر میباشد. براساس گزارشات موجود سابقه کشت درخت زیتون به بیش از سه هزار سال قبل از میلاد مسیح میرسد. وطن و سرزمین اصلی این گیاه را سوریه و جنوب ترکیه میدانند.

درخت زیتون گیاهی است که در نواحی مدیترانه و آب و هوای معتدل که زمستانهای ملایم دارند رشد ونمو مییابد. اما چنین بنظر میرسد که درخت زیتون بومی این آب و خاک نمیباشد. عده ای از محققین بر این باورند که زیتون بوسیله فنیقی ها و بعد یونانی ها و رومی ها در اطراف مدیترانه و جنوب اروپا انتشار یافته است.

سرمای شدید زمستان موجب صدمه دیدن پوست درخت زیتون میشود. همچنین برگها و میوه ها میتوانند بر اثر سرما پلاسیده شده و کوچک بمانند.

درخت زیتون را میتوان به روشهای مختلفت تکثیر نمود. از جمله روش های هرس هسته، قلمه ، خوابانیدن شاخه ، پیوند بر روی پایه بذری می باشد. انواع مختلف اولئا را که زیتون یکی از گونه های آن است می توان بعنوان پایه انتخاب نمود.

 

هرس فرمی زیتون

پس از انتقال نهال زیتون از خزانه به بستر اصلی و رعایت اصول جابجایی درخت و آرایش ریشه، معمولاَ یک سال پس از کاشت در محل اصلی اگر شرایط محیطی در زمستان مناسب باشد. اقدام به هرس تشکیل فرم می نماییم.

در صورتی که شرایط محیطی در زمستان مناسب نباشد. در نیمه دوم اسفند عملیات هرس فرمی صورت میگیرد. اجرای عملیات بدین ترتیب است که پایه نهال را حدود ۶۰ تا ۷۰ سانتیمتر انتخاب میکنیم. بقیه پایه نهال را سربرداری میکنیم.

در طول تنه، شاخه یا جوانه اضافی را حذف میکنیم. فقط در ناحیه ای بطول ۲۵ سانتی متر انتهایی فوقانی، تعداد ۳ تا ۵ شاخه جانبی قوی را بعنوان شاخه اصلی در نظر میگیریم. عمل انتخاب شاخه ها از نظر فاصله نسبت به یکدیگر باید بطور مساوی باشد.

در سال بعد از اولین هرس معمولاَ درخت نیاز به کوتاه کردن یا هرس نوع دیگری غیر از حذف شاخه خشک شده ندارد. از سال سوم به بعد عملیات هرس منحصر به حذف شاخه که بطور نابجا و کج روییده اند میشود.

ضمناَ شاخه ای که شکل تاج و فرم درخت را از حالت مورد نظر خارج میکند. باید اصلاح یا حذف نمود. نکته ای که در تمامی مراحل هرس فرمی مورد توجه است. از مقدار برگ درختان نبایستی زیاد کاست. زیرا درخت زیتون به تابش مستقیم خورشید حساس میباشد.


هرس باردهی زیتون

در درختان زیتون جوانه های گل در اواخر تابستان بین برگ و ساقه جوان همان سال ظاهر میشوند. ولی جوانه های مزبور به حال و رکود تا بهار سال بعد باقی میمانند. در بهار سال بعد جوانه ها رشد کرده و تولید گل میکنند.

تعداد گل معمولاَ در درختان زیتون زیاده میباشد. ولی تعداد میوه در هر درخت علاوه بر تعداد گلهای کامل که تنها گلهای بارور هستند بستگی به عواملی از قبیل قدرت و رشد درخت و شرایط اقلیمی محل دارد. در هر حال گل درخت زیتون معمولاَ بر روی شاخه های یک ساله ظاهر میگردد.

تعداد میوه زیتون را به نحوی تنظیم می کنند. که جوانه در همان سال در روی شاخه های جوان که در سال بعد حامل میوه خواهند بود تمایز مییابد. میوه زیاد زیتون مانع پیدایش و رشد شاخه ها میگردد.

لذا برای رسیدن به این منظور یعنی تبدیل جوانه به شاخه های جوان علاوه بر تنظیم مقدار میوه زیتون، ممکن است جوانه انتهایی هر شاخه را نیز حذف کرد. تا جوانه های مورد نظر فعال گردند.

در برخی موارد مقدار محصول درخت زیتون پس از ۲۰ الی ۲۵ سال کاهش مییابد. بنابراین برای فعال کردن درخت زیتون یا به عبارت دیگر جوان نمودن درخت زیتون، شاخه های اصلی را قطع مینمایند.

از شاخه های جوانب که در روی تنه روییده است. شاخه اصلی تازه ای انتخاب میکنند. این عملیات را بیش از ۴ الی ۵ بار در طول زندگانی درخت زیتون نمیتوان انجام داد.

پرورش بادام، فندق و پسته

بادام و روش پرورش و هرس آن

پرورش بادام، فندق و پسته به شرح زیر میباشد. محقیقن وطن اصلی درخت بادام را، آسیای غربی و یونان میدانند. بنابراین نظریه گویو گسترش بادام از پامیر تا دریای اژه میباشد. همچنین در پاره ای از اسناد تاریخی آمده که در دورانهای ما قبل تاریخ در ایران درخت بادام بطور وحشی یا زراعی وجود داشته است. کتاب تورات و صحیفه آرمیای نبی از باغهای درخت بادام نامبرده است.

درخت بادام یکی از درختانی هست که زودتر از سایر درختان و قبل از ظاهر شدن برگها، گل آن باز میشود. اغلب در زمستانهای معتدل در ماه اسفند تمام گلهای درخت بادام باز و تقربیاَ نشان میدهد. فقط گلهای آن نسبت به سرما حساس هستند.

درخت بادام از لحاظ خاک و مواد غذایی درختی قانع میباشد. جابجایی بادام از این رو نیاز به کود مایع کمتری دارد. درخت بادام در اغلب زمینهای کم قوت میتواند بر رشد و نمو خود ادامه دهد. همچنین محصول مناسبی را نیز تولید نماید. در هر حال از کشت درخت بادام در زمینهای رسی و مرطوب بایستی خودداری نمود.

بادام بطور کلی توسط هسته میتواند ازدیاد یابد. با عمل پیوند میتوان بادام مرغوب و مناسبی را تهیه نمود. بادام را روی درخت زرد آلو، درخت آلو، درخت گوجه و بالاخره روی درخت بادام که از بذر بعمل آمده پیوند میکنند. با این حال سازگاری درخت زردآلو و درخت آلو با درخت بادام خیلی کم میباشد.

عملاَ در زمینهای که کم عمق یا بدون آهک هستند. یا رطوبت زیاد مجبورند بادام را روی درخت گوجه پیوند کنند. در هر حال در درجه اول پایه بذری بادام شیرین پایه مناسبی برای بادام میباشد. بعد از آن پایه بادام تلخ مناسب بنظر میرسند.


هرس و جابجایی درخت بادام

تربیت و پرورش درخت بادام بصورت پابلند، نیمه پابلند و جامی میسر میباشد. در حالت جامی میان تهی میتوان پایه یا تنه را کوتاه حدود ۵۰ تا ۸۰- سانتمیتر و در درخت نیمه پابلند ۱۲۰ سانتیمتر و در پابلند طول تنه را کمی بیشتر انتخاب کرد. 

هرس باردهی در روی درخت بادام عملیات خاص شدیدی همانند دیگر درختان میوه ندارد. هرس بادام منحصر به قطع شاخه خشک و یا شاخه نابجا و نامناسب که موجب انبوهی شاخه و عدم نفوذ نور و هوا به داخل تاج میشود.

جوانه ها موجود در روی درخت بادام تقربیاَ همانند درخت هلو میباشد. درخت بادام را هر چهار یا پنج سال یکبار با قطع شاخه مسن میتوان جوان نمود.

در هنگام هرس درخت بادام باید در نظر داشت که میوه همیشه در روی شاخه سال قبل تشکیل می شود. بنابراین هنگام قطع شاخه ها لازمه توجه نمود که عملیات بصورتی انجام شود که در ایجاد شاخه جوان برای سالهای بعد کمک شود. تا مقدار محصول افزایش یابد.

در ایران هرس درخت بادام معمول نیست. ولی در کشورهای اروپایی و امریکایی با توجه به نکات بالا عملیات هرس فرمی را انجام میدهند. در سالهای چهارم و پنجم به حذف شاخه زائد و خشک اکتفا میکنند.


روش جابجایی و هرس درخت فندق

فندق درختچه ای بومی اروپا و آسیای صغیر که از زمانهای بسیار دور کاشت آن مرسوم بوده است. بطور کلی کشت درخت فقندق در کشورهایی اروپایی از قرن چهاردهم رونق داشته است.

در ایران ارقام خوروی آن بیشتر در جنگلهای آستارا و ارسباران مشاهده میشود. ارقام بومی آن در مناطق قزوین، ارومیه، مشهد، گرگان و در پاره ای از ارتفاعات فلات مرکزی کاشته میشود.

درخت فندق با هر نوع خاکی تقربیاَ سازگاری دارد. بطور کلی میتوان آنرا در خاکهای نسبتاَ اسیدی و آهکی بعمل آورد. ولی در زمینهای شنی و رسی که دارای هوموس کافی باشد بهترین تنیجه حاصل میشود. بایستی توجه داشت ریشه درخت فندق نسبت به رطوبت زیاد حساسیت نشان میدهند.

درخت فندق نسبت به سرمای زیاد همانند بادام مقاوم هستند. گلهای فندقبه سرمای بهاره حساس بوده و صدمه میبینند. همچنین فندق به بادهای خشک و سوزان حساسیت دارد. روش معمول تکثیر فندق از طریق پاجوشها میباشد. هر چند که از سایر روشها مانند خوابانیدن شاخه و پیوند نیز استفاده میشود.


هرس و جابجایی فندق

از آن جایی که ریشه درخت فندق خیلی حساس هستند. زمان جابجایی درخت فندق و کاشت فندق بسیار مهم میباشد. زیرا اگر هوا زیاد سرد باشد ریشه ها هوا زده و از بین میروند. بنابراین هنگامی که شرایط کاشت مناسب باشد. بایستی عمل جابجایی را انجام داد.

معمولاَ درخت فندق را پس از انتقال به محل اصلی باید بلافاصله آبیاری نمود. همچنین نسبت به سربرداری و هرس اولیه آن اقدام کرد. در مناطقی که زمستان نسبتاَ سرد دارند. عمل سربرداری و هرس مناسب در بهار صورت میگیرد.

درخت فندق را بصورت نیمه پابلند و یا بوته ای پرورش میدهند. مناسب هست فرم تاج بصورت جامی پرورش داده شود. برای این منظور پس از کاشت نهال در بستر اصلی، سرنهال را به ارتفاع ۴۰ تا ۵۰ سانتیمتر از سطح زمین قطع یا سربرداری میکنیم.

پس از رشد جوانه ها و تشکیل شاخه ها ۳ تا ۶ شاخه اصلی را باقی گذاشته و بقیه را هنگام خواب درخت ( از آذر تا اسفند ماه ) حذف مینماییم. در روش بوته ای، در سال سوم تنه اصلی از سطح خاک قطع میگردد. ۴ عدد پاجوش که رشد خوبی دارند. به فواصل ۲۰ تا ۲۵ سانتیمتر از یکدیگر نگهداری و بقیه پاجوش ها حذف میشوند.

اصولاَ هرس در فندق بمنظور میوه نشاندن درخت و تولید و تشکیل شاخه قوی یک ساله میباشد. بایستی عملیات هرس فندق همه ساله و یا هر دو سال یکبار صورت میگیرد. برخی براین عقیده اند بهترین نتیجه از هرس هنگامی حاصل میشود که درخت فندق تنه نسبتاَ آزادی داشته و شاخه اصلی آن به حد کافی از زمین فاصله گرفته باشد.

درخت پسته و روشهای جابجایی و هرس آن

درخت پسته براساس آثار تاریخی و کتیبه یونانی از ۳ تا ۴ هزار سال پیش در ایران مرسوم بوده است. در اوایل عهد مسیحیت یکی از امپراطوران روم این درخت را به روم و از آن جا به اسپانیا میبرد. در سالهای اخیر کاشت درخت پسته در امریکا و آفریقا مرسوم میباشد. درخت پسته از گیاهان نواحی گرم معتدل مانند سواحل دریای مدیترانه میباشد.

با وجود این در پاره ای از مناطق که دارای زمستانهای سرد و تابستانهای گرم مانند نواحی دامغان و قزوین میباشد محصول رضایت بخشی میدهد. درخت پسته در خاکهای شنی و رسی بخوبی رشد و نمو میکند. در این نوع خاک محصول خوبی نیز تولید میکند. ولی در اراضی رسی سنگین که رطوبت را بمقدار زیاد و برای مدت طولانی درخود نگاه میدارد. نتیجه رضایت بخشی نمیدهد .


هرس و جابجایی درخت پسته

هرس درخت پسته مسن و بارده مرسوم نیست. باغداران فقط به حذف شاخه خشک اکتفا میکنند. در پاره ای از مراکز تولید پسته این هرس را در فصل پاییز و در پاره ای دیگر از مراکز در فصل زمستان انجام میدهند. البته در نقاطی هرس زمستانه ممکن هست که خطر یخبندان و سرمای شدید در بین نباشد.

به عقیده ی ما در نواحی سرد مانند نواحی اطراف قزوین هرس از اواخر اسفند تا اواخر فروردین باید انجام گیرد. جابجایی بادام نیز در این زمان از سال انجام میشود. زیرا در این منطقه اغلب سرمای زمستان بسیار شدید میباشد.

علاوه بر این چون با این هرس فقط شاخه خشک قبل از فعالیت جوانه ها حذف میشوند. تغییری در تعادل بین شاخه درخت پسته از نظر مصرف شیره گیاهی حاصل نمیگردد.


هرس فرمی درخت پسته

هرس فرمی درخت پسته و بادام باید با دقت انجام گیرد. پس از آن که جوانه پیوندک به اندازه کافی رشد کرد (۱.۲۰ تا ۱.۵ متر) جوانه انتهایی و کلیه شاخه فرعی به استثنای شاخه هایی که در ۲۰ تا ۲۵ سانتیمتر انتهای پایه واقعند قطع میکنند. در این قسمت ۳ تا ۵ شاخه که بطور منظم بدور پایه قرار گرفته باقی میماند.

آنها نیز از ۳۰ تا ۳۵ سانتیمتر سربرداری میشوند. این شاخه ها اسکلت تاج درخت پسته یا شاخه اصلی درخت پسته را تشکیل میدهند. در سالهای بعد شاخه فرعی روی شاخه اصلی به فاصله کافی و با فواصل نسبتاَ منظم قرار گیرند. تا نور خورشید و هوا به آسانی به شاخه باردهنده برسد.

 

به شما پیشنهاد مطالعه مقاله انگور، هرس و جابجایی را میدهیم.


نکات عملی هرس درخت پسته

۱- حداکثر نور و حررات خورشید و هوا به درون تاج درخت باید برسد.

۲- زوایه بین شاخه باردهنده و شاخه اصلی که حامل شاخه بار دهنده میباشد. باید بین ۶۰ تا ۸۰ درجه باشد. تا در اثر وزن نسبتاَ زیاد محصول شاخه باردهنده از شاخه اصلی جدا نشود.

۳- فاصل اولین شاخه اصلی روی تنه درخت تا سطح زمین باید در حدود ۱ تا ۱.۲۰ متر باشد. تا بتوان عملیات زراعتی مختلف را به آسانی روی درخت انجام داد.


هرس باردهی درخت پسته

هرس باردهی پسته، بادام و فندق شامل هرس تنک شاخه، سربرداری حذف پاجوش شاخه خشکیده آلوده میباشد. هدف از هرس تنک شاخه، کاهش تعداد شاخه فرعی درجه دوم و سوم میباشد.

این عملیات در دوره خواب زمستان و در سنین باردهی اقتصادی محصول انجام میشود. هرس شاخه به منظور کاهش سال آوری توصیه و باعث رسیدن آب و مواد غذایی بیشتر به جوانه گل در حال تشکیل برای محصول سال آینده میشود.

هرس سربرداری نیز بمنظور جلوگیری از رشد رویشی بیش از حد جوانه انتهایی و تقویت جوانه جانبی میباشد. که در فصل خواب صورت گرفته، افزایش شاخه جانبی، سطح باردهی را به همراه دارد.

جابجایی درخت گیلاس و هرس درخت آلبالو

درخت گیلاس و درخت آلبالو

درخت گیلاس و آلبالو نخست در منطقه ای ما بین دریای خزر و دریای سیاه بطور وحشی پراکنده بودند. بعداَ توسط عوامل انتشار و انتقال به نواحی دیگر برده و گسترده یافته است. بررسیهای ما چنین نشان میدهد که امروزه در نواحی عباس آباد و مراد تپه همدان هنوز تعداد زیادی گیلاس وحشی وجود دارند.

مناسبترین مناطق کشت برای درخت گیلاس و آلبالو معمولاَ مناطقی است که عاری از خطر سرمازدگی و بادهای شدید میباشد. در مناطقی که درجه حرارت هوا خیلی زود بالا میرود. دوره خواب زمستانه درختان گیلاس و آلبالو قبل از بهار شکسته میشود. در معرض خطر سرمازدگی بهاره قرار میگیرند. زیرا حساسیت گلهای گیلاس و آلبالو به سرما زیاد میباشد.

بطور کلی چنین استنباط میشود که درختان گیلاس و آلبالو دردره های مرتفع و در خاکهای خشک و سبک بهترین رشد را خواهند داشت. آزمایشات مختلف نشان داده که درخت آلبالو نسبت به چگونگی شرایط محیطی، مخصوصاَ درجه حرارتهای زیر صفر مقاوم تر از درخت گیلاس میباشد.

امروزه برای پرورش درخت گیلاس از روشهای مختلف استفاده میشود. مرسوم ترین آنها پایه بذری آلبالوهای وحشی است. در ایران، بیشتر پایه آلبالوی تلخه و آلبالوی نرک مورد استفاده قرار میگیرند.

 

پرورش گیلاس و آلبالو

ازدیاد و تکثیر پایه درختان گیلاس معمولاَ از طریق بذری انجام گرفته و بدین ترتیب اکثر درختان پابلند میباشند. ۱/۱۲ F را می توان از طریق غیر بذری بوسیله خواباندن شاخه ها و پا جوش ازدیاد نمود. بدین منظورباید پس از آن که نهال پایه ۱/۱۲ F جوانه زد و جوانه ها آنها رشد نمودند.

فوراَ توسط مقداری خاک روی آن را پوشاند و سبب ریشه زدن آنها شد. به همین سبب درختانی که برروی این پایه قرار دارند قدری کوچک و یا پاکوتاه میباشند.

برای ازدیاد آلبالو نرک و آلبالو تلخه که از طریق کاشت بذر آنان انجام میگیرد. باید توجه داشت که بذر را قبل از کاشت استراتیفیه نموده و سپس در اوایل بهار در خزانه مورد کشت قرار دارد.

بهترین طریقه استراتیفیکاسیون برای بذرهای گیلاس و آلبالو، نگهداری آنها به مدت ۱۲۰ روز در درجه حرارتهای ۵تا ۷ درجه سانتی گراد و سپس بمدت ۱۰۰ روز در درجه حرارتهای بین ۱-تا۲- درجه سانتگراد میباشد. بطور کلی وزن هر ۱۰۰۰ دانه آلبالو نرک در حدود ۱۷۵ گرم و هر ۱۰۰ گرم آن در حدود ۵۷۰ دانه دارد. همین طور  ۱۰۰۰ دانه آلبالو تلخه ۹۰ گرم وزن دارد.

برای درختان آلبالو اکثراَ پایه آلبالو مورد استفاده قرار میگیرد. میوه درختانی که برروی این پایه ها قرار دارند. دارای مرغوبیت فراوانی بوده و میزان سازگاری پایه و پیوندک نیز بسیار زیاد است. در صورتی که درختان پیوندی برروی آلبالو نرک دارای میوه ریزی باشد. درجه سازگاری آنها بسیار کم است.

 

هرس گیلاس و آلبالو

بطور کلی درختان گیلاس و آلبالو را به انواع اشکال مختلف گرد و پهن پرورش می دهند. ولی امروزه بیشتر فرمهای کروی نیمه پاکوتاه برای گیلاس و فرمهای  پاکوتاه برای آلبالو توصیه میشود.

از انواع فرمهای پهن بادبزنی با شاخه افقی و مایل و فرم ساده و دوبل مرسوم میباشد. بعنوان یادآوری اشاره میشود که درختان گیلاس را تقربیاَ شبیه به درخت سیب هرس میکنند.

عملیات سربرداری از ۶۰ تا ۶۰ سانتیمتر سطح خاک انجام میگیرد. بطور کلی تعداد شاخه اصلی گیلاس و آلبالو را برحسب فرم بین ۳ تا ۴ شاخه در نظر میگیرند. بنابراین هرس اولیه گیلاس و تربیت نهال بنحوی که شاخه اصلی از نقاط مختلف تنه با فواصل حدود ۳۰ سانتیمتر در جهات مختلف پدید آید انجام میشود. شاخه اصلی زوایای واقعی خود را یافته و از بسته بودن زاویه آنها جلوگیری شود.

 

هرس باردهی

معمولاَ درختان گیلاس دارای رشد عمودی زیادی میباشند. ارتفاع آنها گاهی تا ۲۰ متر هم میرسد. در حالی که درختان آلبالو دارای رشد ضعیفتر بوده و ارتفاع آنها به ۵ تا ۸ متر میرسد. بطور کلی در روی درختان گیلاس و آلبالو دو نوع جوانه یکی جوانه برگ ودیگری جوانه گل را میتوان تمیز داد.

جوانه انتهایی همیشه جوانه برگی بوده و جوانه گل برروی شاخه مختلف در قسمتهای جانبی ظاهر میشوند. درهر حال نحوه استقرار جوانه های گل و برگ برروی شاخه های درختان گیلاس و آلبالو کم بیشت متفاوت میباشند.

در درخت گیلاس بیشتر جوانه گل بصورت مجتمع برروی شاخه دو ساله قرار دارند. در حد فاصل بین شاخه دوساله و یک ساله مقدار کمی گلهای منفرد تشکیل میشود. اصولاَ میوه گیلاس برروی زائده بارده کوتاه تشکیل میگردد. در درختان آلبالو چوبهای یکساله حامل جوانه گل بوده و بیشتر محصول را در روی آنها تشکیل میشود.

 

شاخه رویشی و تولید مثلی در روی گیلاس و هرس آنها 

چوبی، حامل تعدادی جوانه برگ میباشند برحسب شدت و قدرت رشد آنها ۳ تا ۵ جوانه را نگاه داشته و بقیه قطع میشوند.

مرکب، این شاخه ها حامل جوانه برگ و گل بوده و هرس در روی آنها همانند شاخه چوبی میباشد.

منشعب، معمولاَ اینگونه انشعابات قوی و طویل ظاهر میشوند. هرس در روی آنها از جوانه استیپولر صورت میگیرد.

نرک، اینگونه شاخه ها، شاخه چوبی خیلی قوی میباشند. اگر این شاخه ها به منظور شکلدهی بکار روند. با حفظ ۵ تا ۶ جوانه بقیه را سربرداری میکنند. در غیر اینصورت بایستی از نزدیک جوانه استیپولر حذف گردند.

براندی یا شیفون، این شاخه ها معمولاَ کوتاه بوده و حامل جوانه گل میباشند. برحسب جوانه انتهایی و استیپولر حامل جوانه برگی هم هستند. حال اگر شیفونها خیلی کوتاه باشند. انها را کاملاَ حفظ مینماییم. اگر مایل باشند، جوانه انتهایی را قطع میکنیم. درحالتی که شیفون ها مسن و طویل میگردند. همانند شاخه نرک با آنها عمل میشود. (گیلاس و آلبالو).

شاخه طویل، این شاخه ها میتوانند بعداَ حامل جوانه گل گردند. بنابراین از یک دوم یا دو سوم طول قطع میشوند.

 

گلهای مجتمع

اندامهای کوتاهی که از توده گلها تشکیل شدند. بهترین اندام باردهی در گیلاس میباشند. به هیچ وجه آنها را نبایستی دستکاری نمود. همچنین کورسونهایی که حامل جوانه گل بصورت منفرد هستند بایستی آنها را حفظ نمود.

اگر کورسون های مسن حامل گل مجتمع و شاخه چوبی باشند. شاخه چوبی را قطع میکنند تا گلهای مجتمع رشد و نمود کافی برای تولید بار داشته باشند. در حالت خاصی که روی پاره ای از درختان گیلاس و آلبالو میتوان مشاهده نمود، وجود کورسون مسن همراه با مقدار زیادی توده گل مجتمع است . در این شرایط ۲ تا ۳ دسته از گلهای مجتمع رانزدیک شاخه های چوبی نگاه داشته و بقیه را حذف میکنند.

بطور کلی عملیات هرس زمستانه در درختان گیلاس و آلبالو پس از چند سال فقط بمنظور حفظ فرم و ایجاد شرایط مناسب برای جریان هوا ونور میباشد. شاخه افقی و خیلی قوی را بایستی کوتاه نمود و شاخه خیلی طویل را کوتاه کرده و مرکز درخت را از شاخه اضافی خالی نمود.

 

پنسمان

بطور کلی عملیات هرس تابستانه که پنسمان قسمتی از آن میباشد. در روی شاخه طویل کمتر انجام و در شاخه جانبی بطور محدود و کم صورت میگیرد. اولین پنسمان از روی ۲ تا ۳ برگ و بعداَ از روی یک یا دو برگ انجام میشود.

در فرمهای بادبزنی برای حفظ فرم و تبدیل سریع جوانه های برگی و به جوانه های گل و جلوگیری از گسترش سریع گورمان ها عملیات پنسمان انجام میشود. در درختانی که بفرم آزاد پرورش مییابند در آغاز فقط به سربرداری اکتفا مینمایند.

هرس درختان آلبالو شباهت به هرس درختان گیلاس دارد. با این تفاوت که هرس دردرختان آلبالو باید در دفعات بیشتری صورت گیرد. زیرا جوانه درختان آلبالو اگر در سال اولیه شکفته نشوند در سال بعد قدرت رویش خود را از دست داده و شاخه قدری خالی و یا عاری از شاخه فرعی میشوند. (گیلاس و آلبالو).

 

گلابی و روش پرورش و هرس و جابجایی + درخت گلابی

درخت گلابی

درخت گلابی که امروزه مورد کشت قرار می گیرند. از گونه وحشی میشود. طبق نظریه محققین، گونه وحشی درخت گلابی در مناطق معتدل اروپای غربی تا آسیای شرقی پراکنده میباشند.

بر اساس شواهد تاریخی در یونان قدیم کشت این گیاه مرسوم بوده. در اوایل قرن هجدهم فرانسویان موفق شدند واریته جدیدی را از گونه وحشی درخت گلابی تهیه نمایند.

عمل اصلاح و تهیه واریته جدید درخت گلابی در بلژیک توسط فان مونس در اواخر قرن هجدهم و اوایل قرن نوزدهم صورت گرفته. تعدادی از واریته هایی که امروز کشت انها مرسوم به نام وی میباشد. براساس گزارش گیاهشناسان امروزه حدود ۲۵ گونه وحشی درخت گلابی در نیمکرده شمالی وجود دارد. که تعداری از آنها در چین، ژاپن، کره و همچینین ۸ تا ۱۰ گونه آن در ایران و آسیای صغیر موجود میباشد.

 

تکثیر در درخت گلابی

در درخت گلابی عمل تکثیر و ازدیاد غالباَ از طریق غیرجنسی (پیوند) با استفاده از پایه مختلف صورت میگیرد. طی این عمل درخت گلابی بارآوری تشکیل میگردد. با ما در اینستاگرام باغبانی و جابجایی درخت هورس همراه باشید.

امروزه در اروپا و امریکا برای حصول تنیجه مناسب از بذر گلابی وحشی ازنوع P.communis استفاده میشود. که برروی آنها انواع واریته مرغوب گلابی پیوند میگردد. تنها مشکلی که این روش پدید میآورد دیررس شدن آنهاست. ولی پایه ها نسبت به سرما مقاوم بوده و رشد این پایه ها زیاد و قوی میباشند.

لذا از این پایه بیشتر برای تهیه و پرورش درخت گلابی پابلند و درخت گلابی نیمه پابلند استفاده میشود. امروزه پایه دیگری را میتوان برای پیوند با درخت گلابی مورد استفاده قرار داد.

از جمله پایه درخت به میباشد که بیشتر برای تهیه و تربیت درختان پاکوتاه و نیمه پاکوتاه استفاده میشوند. پایه درخت به که روی آنها گلابی پیوند میشود. در مقابل سرما حساسیت زیادی نشان میدهند. مناسب کشت در نواحی که سرما و یخبندان شدید ندارند میباشند. این گونه درختان بطور معمول زودتر بارور و عمرشان نسبت به نهالهای پیوندی بروی پایه بذری کمتر است.

 

فرمهای پرورش درخت گلابی

درخت گلابی را نیز همانند درخت سیب میتوان به اشکال مختلف گرد یا پهن و هم چنین پاکوتاه و پابلند تربیت نمود. در بین انواع فرمها، فرم دوکی و بادبزنی با شاخه عمودی، بادبزین با شاخه افقی، جامی و تیپهای مختلف جامی پرورش میدهند.

برای بدست آوردن درخت گلابی پابلند که ارتفاع تنه آن اکثراَ بین ۶۰/۱ تا ۸۰/۱ متر میباشد. از پایه بذری گلابی استفاده میشود. بطورکلی میتوان گفت که این نوع درختان پابلند و پا متوسط کروی هنوز در اکثر نقاط دنیا مورد کشت و پرورش قرار میگیرند.

قدرت مقاومت یک چنین درختانی در مقابل سرما بیشتر بوده. ولی از لحاظ اقتصادی به واسطه دیربارور شدن این درختان و کمی محصول آن در واحد سطح مقرون به صرفه نیستند.

به همین منظور امروزه در بسیاری از کشورهای اروپایی و همین طور در ایالات متحده امریکا از فرمهای پهن و پاکوتاه و نیز از فرمهای داربستی استفاده میشود. برای بدست آوردن یک چنین درختانی میتوان از پایه های به A که دارای ریشه سطحی و رشد کمی میباشند استفاه نمود.

در بعضی از باغات که درخت گلابی به عنوان تزیین دیوارها مورد پرورش قرار میگرند. میتوان انواع مختلف فرمهای پالمت، چتری و کوردن را مورد استفاده قرار داد.

بطور معمول برخی از ارقام درخت گلابی رشد عمودی یافته و شکل طبیعی درخت به فرم مخروط کشیده میباشد. شاخه جانبی کم وبیش عمودی رشد میکنند. که برای حل این مشکل از انواع بازوهای جداکننده استفاده میشود. درهر حال برای آشنایی با برخی از انواع فرمهای پرورشی درخت گلابی که همانند درخت سیب میباشد. با ما همراه شوید.


هرس باردهی درختان سیب و گلابی

درخت  گلابی موجود زنده و پیچیده ای که بایستی به تمام تظاهرات، عکس العملها و نیازمندیهای آن توجه داشت و باآنها آشنا شد. تا بتوان با درخت گلابی بنحوی ارتباط برقرار کرد تا نتایج مورد نظر را بدست آورد.

منظور از این عنوان چنین است که درخت باردهی مناسبی یافته و با اجرای سیستمهایی تعادل را حفظ نمود. بنابراین به مجرد اینکه هرس فرماسیون و اسکلت بندی انجام گردید. درخت شکل مورد نظر را روی شاخه یاف.، موضوع باردهی درخت آغاز میگردد.

زیرا همراه با تکامل اسکلت بندی درخت شکل مورد نظر را روی شاخه شروع میشود. در همین زمان که در رشد و نمو شاخه هایی که میوه میدهند. لازمست مداخله نموده و هرسهای ضروری برای تنظیم میزان باردهی و جلوگیری از صدمات بعدی را انجام دهیم.

مخصوصاَ در سالهای اول باردهی باید درخت گلابی را هرس نمود. زیرا هرس مناسب ضمن حفظ اسکلت درخت گلابی به زود باردهی آن نیز کمک میکند. بنابراین بایستی نخست شاخه و اندامهایی که حامل میوه میگردند. شناسایی کرده و پس از آن عمل هرس بارآوری را روی آنها اجرا نمود.

ضمناَ متذکر میگردیم بر اساس اینکه خصوصیات اندامهای باردهی درخت سیب و درخت گلابی همانند هم میباشند. لذا عمل هرس بار آوری را در مورد هر دوی آنها یکباره شرح میدهیم. همانطوری که در صفحه هرس درخت سیب آمده. شکل ظاهری درخت شامل تنه اصلی، شاخه اصلی و شاخه فرعی میباشد.

شاخه اصلی و شاخه فرعی دارای انشعابات کوتاهی هستند. که میوههای درخت سیب و درخت گلابی روی آنها تشکیل میگردد. هنر هرس از این جا شروع میشود. که این گونه شاخه و دیگر شاخه ها را تبدیل به شاخه مفید بارور گرداند.


میخچخه یا دارد (DARd)

در درخت سیب و  درخت گلابی شاخه خیلی کوتاهی که منتهی به یک جوانه میگردند دیده میشود. که آنها را میخچه یا دارد مینامند. در واقع میخچه شاخه بسیار کوتاهی که در جوانی صاف و یا دارای چین و چروکهایی ست. در هنگامی که مسن میگردد، به جوانه کوچک و مخروطی منتهی میشود.

این اندام موقتی بوده و دایمی نخواهد بود. در شرایطی که مواد غذایی به اندازه کافی در اختیار داشته باشد تبدیل به لامبورد میگردد. معمولاَ در طول دوران رشد میخچه تعدادی برگ تشکیل میشود. میخچه در حد فاصل بین جوانه چوب و میوه قرار دارند و بعداَ میوه خواهند داد. لذا توصیه میشود تا حد امکان تعداد میخچه را در درخت گلابی حفظ کرده و زیاد نماییم.

موقعیت استقرار میخچه در درختان هسته دار مانند درختان دانه دار نبوده. در حد فاصل بین جوانه چوبی ومیوه قرار نمیگیرند. بلکه میوه ها روی شاخه هایی که در سال قبل سبز بوجود میآیند.

بنابراین در درختان هسته دار فقط جوانه چوبی و جوانه گل وجود دارند. منتها بعضی اوقات چند گل روی شاخه کوتاهی دور هم جمع میگردند و در انتهای آن شاخه جوانه چوبی قرار دارد.


لامبورد ( Labored)

لامبورد همانند میخچه میباشد و در انتهای آن جوانههای گل ومیوه تشکیل میگردند. بطورکلی لامبورد کمی بزرگتر از میخچه بوده و در غالب اوقات میتواند در روی بورس (محلی که میوه وگل تشکیل میشود) مجدداَ لامبورد و میخچه تواماَ پدید آیند.


شاخک یا براندی (Brindlle)

براندی تقربیاَ شبیه به یک شاخه کوچک باریک و خم شونده بوده و در هنگامی که کامل و خوب رشد کرده باشد طول آن حدود ۲۰ سانتیمتر است. شاخک یا براندی ساده حامل تعدادی جوانه چوب بوده و در انتهای به جوانه بزرگتری ختم میگردد. گاهی این جوانه بارده میشود که اصطلاحاَ به این شاخه، شاخک یا براندی تاجدار میگویند.


شاخه میوه دهنده یا کورسون (Coursonne)

کورسون یا انشعاباتی گفته میشود که برروی شاخه اصلی یا درجه دوم بوجود آمده و پس از هرس منظم به یک شاخه میوه دهنده تبدیل میگردد.


شاخه

در طول دوران رشد و در شرایط مناسب فصلی تعداد زیادی از جوانه فعال و پاره ای از آنها که در مجاورت جوانه چوب قرار دارند تبدیل به برگ و گاهی تولید جوانه ثانوی در روی شاخه ها میکنند. معمولاَ این اندامها در سیب و گلابی کاملاَ قوی بوده وحامل جوانه چوب جانبی و جوانه انتهایی فعال و بارآور میباشند.

جوانه مزبور حامل جوانه های ضمیمه بوده و که جوانه خواب میباشد. این جوانه همیشه در بالای نقطه فشردگی و چین چروکدار بودن شاخه قرار دارند. برای فعال سازی این جوانه لازمست شاخه را چند میلیمتر بالاتر از محل اتصال قطع نماییم.

نرک با گورمان ( Gourmand)

تحت تاثیر تغذیه مناسب وزیاد، پاره ای از جوانه رشد قوی و کاملی مییابند و قدرت رویشی که در این شاخه وجود دارد. اجازه نمیدهد که میوه ها به آسانی در روی آنها تشکیل گردند. به این شاخه قوی نرک گفته میشود.

جوانه چوب

جوانه چوب در کنار و محل اتصال دمبرگ به شاخه بصورت یک اندام صاف ونوک تیز بوده که از فلسهایی پوشیدست. فلسها روی یکدیگر قرار گرفته اند و بدون کرک بوده و یا دارای کرکهای بسیار ظریفی میباشند.

در انتهای جانبی آنها دو جوانه خیلی کوچم که با چشم غیر مسلح قابل رویت نیست قرار دارد. که آنها را جوانه استیپولر (Stiplaire) مینامند. این جوانه فعال نخواهند شد مگر آنکه جوانه اصلی از بین برود.


جوانه گل

جوانه گل همانند جوانه چوب بوده و بطور جانبی بر شاخه قرار گرفته و غالباَ در انتهای لامبورد یا براندی تشکیل میگردند و روی آنها از فلسهای جنینی پوشیدست. شکل عمومی آنها کروی و یا بیضی متورم میباشد و در برخی از واریته ها کرکدار میباشند.

این اندام در شرایط مناسب فعال و تبدیل به گل و میوه میگردد. پس از برداشت محل اتصال میوه متورم وگوشتی گشته و غالباَ در روی آنها دارد. لامبورد وگاهی براندی تشکیل میگردد. بنابراین، این اندام را باید همیشه روی درخت گلابی و شاخه گلابی حفظ نمود. زیرا عضو مفیدی میباشد که اصطلاحاَ آن را بورس مینامند.


تغییرات جوانه

بطورکلی چوب در طول دوران رشد تغییرات بسیاری یافته و اندامهای مختلف را می تواند تولید نماید. همچنین در چگونگی و وضع باردهی و هرس شاخه شناسایی آنها موثر میباشد.

بنابراین غالباَ با تغییراتی که در میزان و مقدار شیره گیاهی که به جوانه می رسد. میتواند اندامهای مختلفی راایجاد نماید. چنانکه شیره گیاهی بمقدار زیاد به جوانه برسد جوانه تغییر شکل یافته و تبدیل به شاخه قوی ( بطول ۸۰ سانتی متر یا بیشتر ) خواهد شد که آن را اصطلاحاَ نرک یا گورمان مینامند.

– در حالی که شیره گیاهی در یک حد طبیعی به جوانه برسد. از آنها شاخه معمولی تشکیل میگردد. که معمولاَ طول آنها بین ۲۵ تا ۴۰ سانتیمتر خواهد بود و آنها را شاخه چوبی معمولی می گویند.

– حال اگر مقدار شیره گیاهی که در اختیار جوانه قرار میگیرد کمی کمتر از حالت قبل باشد. جوانه شاخه کوتاه و باریکی را تولید میکند. که اصطلاحاَ به آن برندی می گویند.

– اگر جوانه به میزان خیلی کم شیره گیاهی دریافت نماید. رشد جوانه کند و کوتاه بوده و اندام کوچک و نوک تیز بنام میخچه یا دارد را میسازد.

– در شرایطی که به علل مختلف مقدار شیره گیاهی خیلی کمی در اختیار جوانه قرار گیرد رشد و فعالیت جوانه کاملاَ محدود شد و گاهی بدون فعالیت همچنان باقی میماند و اصطلاحا به این نوع جوانه ، جوانه انتظار یا خواب میگویند.

– گاهی نیز ممکن است اصولاَ شرایطی پدید آید که جوانه از حداقل ماده غذایی (شیره گیاهی) محروم مانده و دراین حال جوانه سقوط خواهند کرد.

باردهی گلابی

در پاره ای از ارقام گلابی که میزان باردهی آنها زیاد است جوانه گل در طی چند ماه تشکیل میگردد. شاخه و براندی های سال منتهی به یک یا چند جوانه گل میشوند. این انشعابات را اصطلاحاَ کورسون یا شاخک مینامند.

شاخه و براندی های تاجدار مخصوصاَ در ارقام گلابی و ویلیامز، دوشس تولید میوه بزرگ و عالی میکنند و لازمست آنها را کاملاَ شناخته و هرس ننماییم. این تغییرات بصورت منظم و همیشگی در تمام ارقام نمیباشد.

گاهی تغییرات خیلی به کندی صورت میگیرد. دو تا سه سال یا بیشتر طول میکشد. در این حالت جوانه چوب تولید اندام حد واسطی میکند که اصطلاحاَ به آن میخچه میگویند.

برای تبدیل سازی میخچه به جوانه گل لازم است مقدار شیره گیاهی که به آن میرسد نه خیلی کم و نه خیلی زیاد باشد. زیرا اگر شیره زیاد باشد. شاخه چوبی و اگر خیلی کم باشد باریکی را ایجاد میکند که میخچه کشیده به آن میگویند. بنابراین برای این که جوانه چوب تبدیل به میخچه گردد لازمست مقدار شیره گیاهی بطور متوسط به آن برسد.


چگونگی تغییر کورسون به اندام بارده

شاخه ای که از جوانه تشکیل میشود. بطور آزاد رشد یابد. با این حال برای فعال سازی آن لازمست عملیات هرس در روی شاخه مزبور در طی سه سال صورت گیرد تا تبدیل به جوانه بارده گردد.

در سال اول هرس لازمست سه جوانه خواب در روی آن نگاهداری و از بالای جوانه شاخه را قطع نماییم.

سال دوم شاخه ای که از جوانه سوم سال قبل روییده یک جوانه نگهداری و بقیه را حذف مینماییم. دو جوانه باقیمانده سال قبل در این سال تبدیل به میخچه یا دارد میگردند.

در سال سوم برای فعال سازی دو دارد سال قبل و تبدیل آنها به اندام بارده شاخه را از زیر میخچه بیرونی قطع مینماییم. در همین سال میخچه ها فعال میگردند.

با توجه به توضیحات بمنظور شناسایی اندامهای مختلف که در هرس باردهی نقش اساسی دارند چگونگی هرس را در درخت سیب و درخت گلابی با تنوعی که در شاخه ها و اندامهای رویشی آنها مشاهده می شود با ذکر چند مثال بیان میکنیم.

ضمناَ یاد آور میشویم عمل اجرای هرس باردهی در فرمهای مختلف تربیتی درخت سیب و درخت گلابی تقربیاَ یکسان بوده و اختلاف زیادی با یکدیگر ندارند. بلکه بر اساس تغییر شاخه ها به شاخه های بادره و چگونگی هدایت جوانه ها به اشکال بارده مورد بحث میباشد. که در قسمتهای پیشین این تغییرات را همراه با نحوه اجرا نشان داده ایم .


عملیات و اجرای هرس درخت میوه

بطور کلی میوه دهی درخت گلابی نسبت معکوس با رشد و نمو آن دارد. یعنی اگر درختی دارای رشد زیاد باشد. میزان محصول کمتری خواهد داشت. برعکس درختانی که رشد آنها متوسط یا کمتر است میوه بیشتری تولید میکنند.

معمولاَ میوه سیب و  میوه گلابی در شاخه سه ساله و یا بیشتر تشکیل می گردند. کمتر اتفاق میافتد که در روی شاخه یک یا دو ساله تشکیل شود. لذا شاخه قوی را در زمستان باید بلندتر در تابستان کوتاه تر هرس نمود.

همچنین شاخه که رشد آن کمتر باشد در زمستان کوتاهتر هرس می گردند. (توضیح آنکه سعی برآن می شود جوانه کمتری در روی این گونه شاخه ها نگهداری شود. بنابراین در چنین وضعیتی برخی توصیه می کنند که هرس تابستانه انجام شود.)

ضمناَ در درخت سیب و درخت گلابی بزرگ و مسن جوانه چوبی و یا مخچه می تواند چندین سال به حال خواب باقی بماند. ولی هنگامی که شاخه زائد را هرس نماییم. جوانه های مزبور به رشد و نمو خود ادامه می دهند و فعال میگردند. (در درختانی با هسته این عمل مقدور نمیباشد).

 

هرس در روی یک شاخه گلابی برای باردهی در طی چهار سال

در هرس سال اول درخت گلابی: در روی یک شاخه بلند در زمستان سه جوانه را باقیمانده و از بالای جوانه سوم شاخه را قطع میکنیم.

هرس سال دوم درخت گلابی: پایین ترین جوانه در روی شاخه تبدیل به میخچه و جوانه کناری یادومین جوانه شاخه کوتاه یا کورسون بدون تاج را تشکیل میدهد. جوانه سوم که تبدیل به شاخه طویل دو جوانه باقیمانده و از بالای جوانه دوم شاخه را قطع میکنیم.

هرس سال سوم درخت گلابی: در سال سوم میخچه سال قبل تبدیل به لامبورد و کورسون تبدیل به براندی تاجدار می گردد. شاخه بلند و طویل از جوانه انتهایی پدید آمده درست از بالای براندی تاج دار حذف میگردد.

هرس سال چهارم درخت گلابی: در این سال کورسونی که در سال سوم بارداده است. از کنار لامبورد میوه دار سال قبل حذف میگردد. تا در بورس سال قبل میخچه و لامبورد تشکیلی فعال گردد. تمامی این عملیات در زمستان موقعی که هوا مساعد باشد و یا در اوایل پاییز در مناطقی که زمستان سخت ندارد انجام میگردد.

 

مجموع عملیاتی که در روی یک درخت گلابی با وجود انواع شاخه مختلف در مراحل رسد انجام میشود

الف- یک جوانه خواب، یک لامبورد و یک جوانه خواب.

در روی شاخه ای که حامل یک جوانه خواب و یک لامبورد و یک جوانه خواب دیگر میباشد. برای فعال سازی آنها لازمست جوانه خوابی که در روی قسمتی از شاخه مانده در مجاورت لامبورد حذف شود تا لامبورد و جوانه خواب باقیمانده فعال شوند.

ب-یک جوانه خواب، یک لامبورد و یک براندی ساده.

در این حالت برای فعال سازی جوانه خواب و لامبورد لازمست براندی را از نزدیک لامبورد هرس نماییم. در این حالت وضعیت گلدهی کاملاَ تثبیت و مشخص میگردد. زیرا همیشه سعی بر آن میشود. اندامی که امکان باردهی آن سریعتر است حفظ گردد.

اگر تصادفاَ و بدون توجه لامبورد را حذف نمایند. براندی ساده به زودی تبدیل به اندام بارده و درطی سالیان بعد اگر هرس صحیح در روی آن انجام شود امکان باردهی پدید میآید.

پ- یک جوانه خواب ، یک براندی تاجدار و یک جوانه خواب.

در چنین شرایطی یکی از جوانه های خواب را که در مجاورت براندی تاجدار واقع حذف میکنیم. تا عمل گلدهی در روی براندی کاملاَ تثبیت گردد.

ت- یک جوانه خواب ، یک براندی تاجدار و یک میخچه.

برای فعال سازی براندی کافیست که از نزدیک براندی میخچه را حذف نماییم. تا براندی تبدیل به اندام بارده گردد.

ث- یک میخچه ، یک لامبورد و یک جوانه خواب. در شاخه هایی که واجد چنین شرایطی هستند. برای فعال سازی میخچه و لامبورد لازمست جوانه خواب را حذف نماییم. تا عملیات باردهی روی لامبورد تثبیت گردد.

ج- یک میخچه، یک لامبورد و یک میخچه.

برای تحریک و تبدیل میخچه و لامبورد به اندام بارده لازمست میخچه مجاور لامبورد حذف شود.

 

درخت سیب - سیب و روش های پرورش، هرس و جابجایی

درخت سیب

سیب یکی از انواع میوه های که زمانهای بسیار قدیم مورد استفاده بشر قرار میگیرد. قدیمی ترین آثاری که بدست آمده مربوط به یک سیب فسیل شده میباشد. که در حفاریهای نزدیک سویس کشف شده و متعلق به دوره ما قبل تاریخ می باشد.

بطور کلی پرورش درخت سیب برحسب رشد و نمو و شکل و اندازه طول تنه به دو قسمت تقسیم می شوند:

۱- درخت سیب پاکوتاه.
۲- درخت سیب پابلند.

معمولا برای تولید و پرورش درخت سیب پابلند و نیمه پابلند (متوسط) از پایه بذری و در پاره ای موارد از پایه غیر بذری ( انواع مالنیگ مرتون) و برای درخت سیب پاکوتاه از پایه غیر بذری (بعضی از مالینگ ها) استفاده می شود.

عملاَ اسامی خاصی از نظر علمی برای آنها بطورکلی قراردادی وجود دارد که ما از ذکر آنها خودداری میکنیم. شکل تاج درخت که در روی انواع اینگونه پایهها تشکیل میگردد برحسب چگونگی پرورش و تربیت آنها بصورت کروی، پهن و آزاد میباشد.

در هر حال هدف از پرورش درختان میوه همانند سیب و یا بطور عام درختان میوه دانه دار از نظر خصوصیات اقتصادی و نتایج آن نیاز به ایجاد تغییراتی در کیفیت عمومی درختان دارد، که عبارتنداز:

۱- ایجاد فرم مناسب برای دریافت نور وهوا.
۲- آسانی عملیات اجرایی  در طول مراحل داشت و برداشت.
۳- تنظیم میزان باردهی با کیفیتی مرغوب و عالی.
۴- تقویت گیاه.

بنابراین با توجه به طبقه بندی که در بالا صورت میگیرد. نخست هرس و تربیت درخت سیب پاکوتاه و سپس دیگر انواع را مورد بحث قرار میدهیم.


نحوه پرورش و هرس درختان سیب پاکوتاه

در پرورش درختان سیب پاکوتاه لازم میباشد نخست به سیستم و روشهای مختلف پرورش توجه نماییم. در این مورد متذکر می گردیم تمامی ارقام درخت سیب را می توان بصورت پابلند و پاکوتاه و نیمه پاکوتاه بوسیله هرس بحالت پاکوتاهی پرورش داد.

درخت سیب را می توان برحسب چگونگی شکل تاج به فرمهای مختلف گرد و پهن پرورش داد. منظور از درختان بفرم گرد تربیت آزاد شاخه اصلی سیب در جهات مختلف میباشد. اگر اینگونه درختان سیب را از بالا نگاه کنیم. دارای فرم کروی هستند.

این نوع درختان سیب می توانند بصورت پاکوتاه یا پابلند تربیت گردند. در بین فرم کروی، فرمهای دیگری به نام فرمهای جامی، قیفی، مختلط و… قرار دارند. تشکیل فرم در تیپ کروی بستگی به چگونگی هرس دارد. بعنوان مثال در فرم جامی عملیات هرس درخت سیب بشرح زیر می باشد. 


فرم جامی (Open Center)

فرم هرس جامی درخت سیب به دو صورت انجام میشود. هرس جامی با مرکز باز و هرس جامی با محور. در نوع اول (هرس درخت سیب به روش جامی با مرکز باز) بازوهای اولیه یا شاخه اصلی سیب از فاصله کوتاهی روی تنه تشکیل میگردند. در حالی که در نوع محوردار (هرس درخت سیب با روش جامی با محور)، در طول بیشتری پس از خارج کردن نهال از خزانه و انتقال به بستر اصلی لازم میباشد.

قبل از کاشت مجدد در صورت لزوم ریشه ها را آرایش و ضد عفونی نمود. پس از کاشت در صورت مناسب بودن شرایط از نظر فصل آنها را از ارتفاع ۶۰ سانتیمتری سربرداری مینماییم. 

سال دوم : در این سال جوانه موجود در طول ۶۰ سانتیمتر نهال رشد کرده و تولید شاخه مینماید. بایستی توجه داشته باشیم اسکلت نهایی درخت از این سال شکل داده میشود. برای این منظور اولین شاخه را از ۱۵ سانتیمتر بالای سطح خاک روی تنه انتخاب مینماییم. فواصل بین شاخه ها در طول تنه بایستی بین ۱۵ تا ۲۰ سانتیمتر بطور متناوب باشد. در این فواصل اگر شاخه یا جوانه بطور نابه جا روییده باشد حذف مینماییم. معمولاَ در این روش تعداد شاخه های باقیمانده بین ۳ تا ۵ عدد میباشد.

 

عمایات هرس درخت سیب

عملیات هرس درخت سیب همانند عملیاتی ست که در سال دوم روی نهالهای یک تنه و بدون انشعاب در سال اول انجام میگیرد. در پاره ای از این گونه نهالها پس از هرس مشاهده میشوند. که تعداد شاخه باقیمانده جهت اسکلت درخت کافی نمیباشند. بنابراین برای تشکیل شاخه جدید در بالای جوانه ای که لازم است تبدیل به شاخه جدید جهت تکمیل اسکلت درخت گردد. زخم کوچکی ایجاد مینماییم تا جوانه تحریک شود و سریعاَ شاخه مورد نظر را تولید نماید.

سال سوم: در حالی که شاخه اصلی یا اسکلت اولیه بین ۳ تا۵ شاخه باشند.  در این مرحله فضایی برای ۶ تا ۱۰ شاخه ثانوی در نظرمیگیریم. زیرا در روی هر بازوی اولیه یا شاخه اصلی فقط ۲ شاخه ثانوی باقی میماند تا نهال سیب بتواند فرم اصلی و جامی خود را حفظ  نماید.

در این مرحله در صورت لزوم شاخه ای که با تنه اصلی زوایه نا متناسب (کمتر از ۶۰ درجه) دارند. توسط بازوهای جداکننده آنها را تنظیم مینماییم. علاوه بر عملیات مذکور لازم میباشد. شاخه های نابه جایی روییده اند حذف گردند. همچنین شاخه ثانویه را دراین مرحله به همان ترتیب نسبت یک سوم طول شاخه از جوانه ای که به سمت بیرون هستند سربرداری مینماییم.

در سالهای بعد عملیات هرس درخت سیب منحصر به حذف شاخه ها نابه جا بمنظور حفظ اسکلت و فرم درخت انجام میشود. سپس سربرداری شاخه جوان یک ساله هر سال روی درخت انجام میگیرد. 


فرم شلمجی یا جامی محوردار (monified eade)

در فرم شلمجی یا جامی محوردار درخت سیب بازوها در طول بیشتری از تنه قرار میگیرند. محور درخت سیب در این فرم تا رسیدن آن بطول خود باقی میماند. بعداَ در ارتفاع مورد نظر که ارتفاع درخت سیب را میسازد عمل قطع صورت میگیرد. معمولاَ در این فرم هرس درختان سیب شکل تقربیاَ مخروطی بخود میگیرند.

فرم جامی محوردار، دارای مزایایی میباشند از جمله: بعلت گسترش زیاد بازوها یا شاخه اصلی در طول زیادی از تنه، نور بهتر و بیشتر به شاخهها میرسد. زیرا شاخه ها فضای بیشتری را در بر میگیرند.

در برخی از واریته های ایرانی گسترش شاخه ها یا بازوها زیاد بوده و میتوان شاخه بلند را که در پایین واقع شده اند. قطع نماییم. مانند ارقامی از سیبهای سرخ زنوز.

– از آنجایی که بازوها یا شاخه اصلی دارای گستردگی افقی و یا زاویه نسبتاَ باز میباشند. تولید شاخه میوه دهنده در روی آنها بیشتر بوده و میزان محصول افزایش خاصی دارد.

– گاهی برخی از وایته ها مانند سیب گلاب و کوکس عادتاَ تولید محور مینمایند و نمیتوان آنها را حذف نماییم.

 

هرس فرم شلمجی یا جامی محوردار

سال اول: پس از کاشت نهال سیب را به ارتفاع ۲۵ تا ۳۰ سانتیمتر در نظر میگیریم. بقیه را حذف مینماییم. معمولاَ در آخر سال اول تعدادی شاخه های اولیه که شاخه اصلی درخت سیب را میسازند تشکیل میگردد.

سال دوم: یکی از شاخه ها را نزدیک محل قطع متشکل به عنوان لیدر یا محور اصلی انتخاب مینماییم. چنان که بخواهیم دقیقاَ مقدار هرس لید را بدانیم بایستی توجه داشته باشیم که مقدار هرس لیدر بستگی به رشد شاخه درخت سیب در طول سال دارد.

معمولاَ برای اسکلت بندی یک درخت سیب جامی محوردار، لیدر نیاز به حداقل ۵۰ سانتیمتر رشد طولی دارد و بایستی تا حدود یک سوم آن حذف گردد. هرگونه عملیاتی که در روی لیدر انجام میگیرد فقط بمنظور ایجاد دسته ها یا ردیفهای بعدی بازوهاست.

چنان چه رشد محور کم و ضعیف باشد. لازم میباشد محور وسط را شدیدتر هرس نماییم تا نهال برای سال بعد آمادگی داشته باشد. با این عمل تشکیل شاخه ردیف دوم با طبقه دوم را یک سال به تعویق میاندازیم. شاخه ها معمولاَ به اندازه یک دوم تا دو سوم طولشان کوتاه می گردند.

اگر شاخه های اولیه خوب و مناسب انتخاب گردند. هرس درخت سیب در سالهای بعد باید به نحوی انجام شود که درخت سیب تحریک به تولید میخچه و شکوفه گل شود. 

اصولاَ در انواع پاکوتاه هرس لیدر کمک به توسعه جوانه های پایینی شاخه ها نیز مینماید. در نتیجه بمقدار زیادی میخچه و جوانه شکوفه نزدیکتر به تنه اصلی در وسط درخت سیب بوجود میآید.

 

سال سوم هرس به فرم شلمجی

در سالها بعد نیز میتوان به همین نحو عمل نمود تا درخت سیب تنومند و قوی حاصل شود. اصولاَ محور اصلی نبایستی بیشتر از ۱۲۰ تا ۱۵۰ سانتیمتر رشد کند. اگر شاخه با زاویه تنگ تشکیل شود در صورت عدم نیاز به آنها بایستی قطع گردند و درغیر اینصورت توسط بازوهای جداکننده به آنها فرم و شکل مورد لزوم داده شود. ضمناَ شاخه نرک و شاخه هایی را که همدیگر را قطع کرده اند، بایستی هرس نمود.

سال سوم: عملیاتی که در سال سوم و سالهای بعدی هرس درخت سیب انجام میگیرد. با توجه به هدفی که در مورد تشکیل ردیف شاخه ها یا طبقات داریم. کنترل رشد طولی را با قطع محور انجام دهیم. یا به عبارت دیگر اگر هدف فقط تشکیل دو طبقه شاخه اولیه روی محور باشد. میتوان از هر کدام از شاخه های اولیه دو شاخه را انتخاب کرده و بقیه را حذف نمود.

درهر حال عملیات انتخاب شاخه ها و رشد لیدر تا هنگامی که نیاز به شاخه های اولیه باشد میتوان ادامه یابد. هر زمان که رشد محور کافی به نظر رسید میتوان محور را با هرس در محلی مناسب به چند شاخه انتهایی ختم نماییم. 

بطور کلی در هرس درخت سیب جوان بایستی به خصوصیات و عادات درخت سیب توجه نمود. مخصوصاَ در عمل حذف تمام یا قسمتی از لیدر که در واریته های مختلف اهمیت خاصی دارد و نسبت به یکدیگر متفاوت میباشند.

مثلاَ در انواع واریته هایی که تمایل به رشد عمودی در آنها زیاد است. هنگام حذف یا قطع لیدر مناسب است یک یا دو جوانه بالاتر از محل مورد نظر برای هرس قطع شوند. یا هنگامی که این جوانه ها رویش یافتند میتوان دو جوانه انتهایی باقیمانده اول و دوم را حذف نمود. نتیجه این عمل چنین است که شاخه دیگر با زاویه بازتر رشد و گسترش مییابند.

 


فرم دوکی

گسترش و کشت فرم دوکی درخت سیب روی واریته گلدان و پایه از نوع M9 . M26 در خاکهای غنی متداوال است. همچنین از پایه نیمه پاکوتاه مانند MM.106 در خاکهای ضعیف استفاده میکنند. اصولاَ پایه MM.106 پس از رویش نیاز به فضای بیشتری از دو پایه نامبرده  دارد.

معمولاَ برای تربیت این فرم درخت سیب از قیم استفاده میشود. برای سهولت اجرای عملیات لازم ست قبل از کاشت نهال سیب، در نقاط مشخص و معین قیمها را در زمین قرار داد. در پاره ای موارد برای شکل داده شاخه پایین یک ردیف سیم بین قیمها کشیده میشود. 

در فرمهای دوکی، اسکلت درخت سیب همانند یک مخروط یا یک دوک نخ ریسی یا یک محور عمودی است و هرس فرم دوکی درخت سیب به شرح زیر میباشد:

سال اول: بطور کلی پس از انتقال نهال از خزانه به بستر اصلی از ارتفاع ۶۰ سانتیمتر آن را سربرداری میکنیم. در برخی مواقع برای پیدا شدن واقعی در طول سالهای بعد لازم میباشد از آغاز یعنی در همین زمان تعداد جوانه که بعداَ تبدیل به شاخه اصلی میگردند. مشخص کرده و بقیه را حذف نمود. عده ای از متخصصین در این مورد معمولاَ از ارتفاع ۳۰ سانتیمتری بالای طوقه تعداد ۵ تا ۶ جوانه را باقی گذاشته و سربرداری مینمایند. 

 

هرس سال دوم به بعد فرم دوکی

سال دوم: در هرس سال دوم درخت سیب بایستی در نظر داشت. شاخه بالاتر کوتاهتر از شاخه پایین باشند. برای ایجاد شکل مناسب لازمست طول هر شاخه یا بازو با یک چهارم ارتفاع درخت سیب باشد و هر بازو نسبت به بازوی دیگر با همین فرمول هرس میگیردد. در هر حال رشد و نمو شاخهها باید بطوری تنظیم گردد که در فاصله منظمی از یکدیگر قرار گیرند. ضمناَ لیدری که از رشد جوانه انتهایی تشکیل میشود بایستی همانند سربرداری سال اول با باقی گذاشتن ۳ تا ۵ جوانه سربرداری شود.

در مورد نهالهایی که از آغاز دارای شاخه متعددی میباشند. لازم میباشد هرس سال اول درخت سیب همانند هرس توضیح بالا در سال دوم انجام گیرد.

 

هرس سال سوم به بعد فرم دوکی

هرس سال سوم: همانند هرس سال دوم بوده و جوانه ها و شاخه نابه جایی که فرم را تغییر می دهند حذف میگردند. برحسب میزان رشد در واریته مورد نظر هنگامی که ارتفاع درخت سیب به ۲ تا ۵/۲  متر رسید. میتوان قدرت رشد اضافی را از طریق هرس به شاخه ضعیفتر منتقل نمود. هرس در سالهای بعد منحصر به حذف شاخه اضافی و نابجا میشود. که وجود آنها باعث بهم خوردن فرم درخت سیب خواهند شد. 

در هر حال موفقیت یا عدم آن بستگی به ایجاد تعادل بین رشد و میزان باردهی درخت سیب دارد. اگر مجوز درخت رشد شدید و زیادی داشته باشد و درخت سیب بفرم کشیده و باریک درخواهد آمد. در حالتی که رشد محور مرکزی کند و ضعیف باشد و فواصل شاخه ها و زاویه آنها دقیق تنظیم گردد.

درخت سیب فرم واقعی خود را میبابد. در حالتی که رشد محور نسبت به دیگر شاخه ها زیاد باشد، مناسب است. آنرا هرس نموده و یک شاخه جانبی و ضعیف را به عنوان محور انتخاب نماییم. با هرس سبک سالیانه درخت سیب میتوان تعادل مناسبی بین شاخه جانبی و شاخه غیر بارآور بوجود آورد. عملیات اصلی در پرورش فرم دولک بیشتر از طریق محدود کردن رشد درخت بوسیله پایه و بستن شاخه ها بطرف پایین میباشد.

 


فرم هرمی پاکوتاه 

در فرم هرمی پاکوتاه درخت سیب ارتفاع حدود ۲ تا ۵/۲ متر میباشد. شاخه جانبی که در روی تنه تشکیل میگردند معمولاَ بصورت شعاعی ویا مطبقی روی هم قرار میگیرند. در پرورش فرم هرمی بیشتر عملیات به هرس سبز تابستانه مربوط میگردد.

بهترین پایه که نیاز به قیم یا سیم کشی ندارد پایه  MM.106 میباشد. از آنجایی که در اینروش و استفاده از قیم چوبی یا نصب پایه و سیمکشی میتوان استفاده نمود. از آنجایی که دراینروش و استفاده از پایهM.2 میتوان با توجه به حاصلخیز بودن خاک بدون استفاده از قیم آنها را بکار برد، ولی باردهی با تاخیر انجام میگیرد.

سال اول: نهالهایی که هنگام کاشت فاقد شاخه اولیه هستند معمولاَ پس از کاشت از ۵۰ تا ۶۰ سانتیمتری سربرداری میشوند. اگر نهال یک ساله دارای شاخه های اولیه مناسبی باشد. در همین ارتفاع سربرداری میکنیم. بشرطی که تعدادی از شاخه اولیه باقی بمانند، در غیراینصورت نهال را در ارتفاع کمی بالاتر از ۶۰ سانتمتری سربرداری مینماییم. شاخه جانبی در روی اینگونه نهالها بطول ۱۰ سانتیمتر باقی و روی یک جوانه بیرونی بقیه آن قطع میشود. 

 

هرس سال دوم و سوم به بعد فرم هرمی پاکوتاه

سال دوم: با توجه بطول رشد محور اصلی عمل هرس درخت سیب یا سربرداری به نسبت یک دوم طول رشد صورت میگیرد. ولی بایستی توجه داشت در نهالهایی که طول رشد محور اصلی زیاد است، طول ساقه باقیمانده از ۴۰ سانتیمتر بیشتر نگردد. شاخه جانبی را در صورت لزوم بطول ۱۰ تا ۱۵ سانتیمتری هرس میکنیم. شاخه ها را در روی محور قدیمیتر بطول ۱۵ سانتیمتر از رشد سال جدید باقی گذاشته و بقیه را حذف مینماییم.

همچنین شاخه فرعی که در روی آنها تشکیل میشود. بطول ۵ تا ۸ سانتیمتر قطع میشوند. در سالهای بعد عملیات هرس سال دوم در روی محور اصلی است و شاخه قوی که روی بازوها یا شاخه اصلی تشکیل گردیده اند در تابستان هرس میشوند. بایستی توجه داشت تا هنگامی که درخت سیب به ارتفاع مورد نظر نرسیده است کلیه جوانه تشکیل دهنده میوه روی محور مرکزی حذف میگردند.

همچنین  گسترش درخت سیب را میتوان با هرس روی بازوهای اولیه که رشد آنها حدود ۶۰ سانتیمتر است تنظیم نمود. ضمناَ شاخه ای که موجب تغییر فرم درخت میشوند باید حذف شوند. بالارفتن سن درخت سیب نحوه هرس نیز کم و بیش تغییر میکند. زیرا این مراحل اهمیت شاخه میوه دهنده و انبوهی آنها میتواند مورد توجه باشد. بنابراین برای تنظیم میزان باردهی و قدرت رشد در زمستان تعدادی از آنها را کوتاه و یا حذف مینمایند. 


فرم بادبزنی یا پالمت

در فرم پالمت معمولاَ درخت سیب از یک تنه مرکزی که حامل ۴ تا ۶ شاخه جانبی یا بازوی اصلی تشکیل میشود. آنها را با آرایش بادبزنی روی ردیفهای سیم کشی هدایت میکنند. پایه مناسب برای پرورش این فرم M.26 .MM.106 استفاده میشود. 

از آنجایی که در پرورش و فرم دهی درختان سیب به فرم بادبزنی نیاز به قیم و سیم میباشد. لازم بوده برای اطلاع عمومی در مورد آن نکاتی ذکر گردد. در سیستم پالمت با استفاده از پایه سیمانی یا آهنی (لوله سیا نبشی یا سپری نمره ۵) طرح اولیه باغ را آماده کرده. آنها را به فواصل ۶ متر از یکدیگر در زمین بوسیله بتن مستقر میکنند.

در فواصل بین قیمها سه رشته سیم به قطر ۳ میلی متر به فاصله ۳۰ تا۶۰ سانتیمتر از زمین و از یکدیگر بکار میبرند. فاصله کاشت درختان سیب در روی ردیف ۳ متر که برحسب انواع واریته ها میتواند تغییر یابد. همچنین فاصله بین خطوط به اندازه ای میباشد. که وسایل مکانیزه بتوانند بسهولت تردد کنند.

جابجایی درخت و هرس با تیمی کاملا متخصص و کار آزموده

 

 هرس فرمدهی بادبزنی یا پالمت

سال اول: پس از کاشت نهال سیب، آنها را از ارتفاع ۳۰ سانتیمتری سربرداری میکنند. به گونه ای که در روی پایه سه جوانه باقی بماند. جوانه های باقیمانده در طول بهار و تابستان رشد کرده و شاخه را تشکیل میدهند. یکی از جوانه ها که کاملاَ در انتها قرار میگیرد. بخوبی رشد میکند. (با تنه بازتری کمتری دارد) بعنوان محور لا لیدر انتخاب مینماییم. دو شاخه جانبی دیگر را که با تنه زاویه بازتری دارند روی سیم ردیف اول هدایت مینماییم. برای این که شاخه ها در روی سیم کاملاَ مستقر گردند. لازم است توسط بسته ایی از جنس پلاستیک آنها را به سیم متصل نماییم.

سال دوم: در هرس دوم با توجه به طول رشد شاخه جانبی ولیدر برحسب نوع واریته در روی هر بازوی جانبی چهار جوانه را باقی گذاشته و بقیه را حذف میکنیم. در پاره ای موارد سربرداری شاخه های جانبی براساس یک سوم تا یک چهارم طول قسمت انتها انجام میشود. قطع یا سربردراری در لیدر برحسب رعایت فاصله بین سیمها بین ۳۰ تا ۶۰ سانتیمتر میباشد. ضمناَ یادآور میشویم گاهی لازم است تشکیل طبقات به کندی صورت گیرد. برای این منظور الزاماَ طول محور یا لیدر را کوتاه میگیریم. از یک یا دو جوانه پایین سربرداری مینماییم. یا به عبارت دیگر لیدر دارای یک یا دو جوانه است. 

سال سوم : علمیات هرس در روی شاخه های جانبی درخت سیب همانند سال دوم میباشد. ضمناَ شاخه ها و جوانه ها ی نابجا و اضافی بایستی حذف گردند.

عملیات هرس سیب در سالهای بعد شامل قطع محور یا لیدر و تنظیم بازوها در جهت سمی بوده و تقریباَ همانند سال دوم میباشد. در هرحال برای هدایت شاخه ها به سیم دوم با دیگر سیم ها لازم است سه جوانه باقی گذاشته شود که دو جوانه بازوهای جانب و جوانه وسط لیدر با بسازد. 

 

 

 

 

× ثبت سفارش